چهارشنبه, ۱۶ مهر ۱۴۰۴ / ۱۹:۰۶:۲۸
حمیده عباسعلی و طراوت خاکسار مهمان کافه خبر بودند و از بازی‌های آسیایی اندونزی گفتند.
به گزارش آذر صبح، خبرآنلاین نوشت: حمیده عباسعلی و طراوت خاکسار ، دو دختر کاراته‌کای ایران در بازی‌های آسیایی بودند که مدال آوردند. البته هیچ‌کدام طلایی نشدند. در این بین حمیده عباسعلی که یکی از قهرمانان ملی بانوان در ۴ ساله گذشته بوده و نقش بزرگی در توسعه ورزش بانوان داشته، با شکست برابر حریف ژاپنی خبرساز شد. او که با مدال‌های رنگارنگش و البته با کری‌هایی که با چهارمین طلایش در مسابقات جهانی برای پرسپولیسی‌ها خوانده بود، یکی از معروف‌ترین دختران مرزش ایران است، برای‌مان از این ناکامی و البته از شوخی‌های پرسپولیسی‌ها با خود گفته است!
خب بازی های آسیایی چطور بود؟
عباسعلی: بازی ها خوب بود ولی رنگ مدال آن چیزی نبود که میخواستم. تلاش کردم رنگ مدالم مثل چهارسال پیش باشد ولی خب اتفاقاتی در بازی پیش می آید که باید حواسمان به آن هم باشد. من در آستانه رسیدن به فینال بودم ولی در ۱۴ ثانیه پایانی متاسفانه بازی را واگذار کردم. این یک اتفاق غیرقابل پیشبینی بود. خدا را شکر میکنم اما دوست داشتم مثل دوره قبل بتوانم مدال بگیرم.
سطح بازی ها به نسبت چهارسال قبل چطور بود؟
عباسعلی: حریفان اصلی من از ژاپن،چین و ویتنام چهارسال پیش بودند و امسال هم بودند و همه در یک جدول بودیم.نمیشود گفت سطح به نسبت چهارسال قبل چه تغییری کرده ولی چون کاراته المپیکی شده همه بیشترین تلاش را میکنند که دیده شوند. ما تلاش میکنیم آنها هم تلاش میکنند و هرکس بتواند از هوش خود استفاده کند در نهایت میتواند برنده باشد.
سهمیه المپیک را توانستید کسب کنید؟
عباسعلی: نه هنوز رقابت های دیگری باقی مانده. هنوز حریفان اروپایی ما هیچ مسابقه ای نداده اند ولی رنکینگ های المپیک اعلام شده و من در صدر جدول این رنکینگ قرار دارم.
دوماه دیگر در آبان ماه مسابقات جهانی در اسپانیا برگزار میشود و آن مسابقات برای همه بسیار مهم است. هرکس مدال بهتری بگیرد ۵۰ درصد راه المپیک را طی کرده.
آنجا حریفان چطور هستند؟
آنجا دیگر فقط حریفان آسیایی نیستند. حریف هایی از مصر،اسپانیا،فرانسه و ایتالیا حضور دارند که قوی هستند.باید خوب تلاش کنیم و زحمت بکشیم تا بتوانیم نتیجه بگیریم.
انتظار و توقع همه ما این بود که بتوانی طلا بگیری.بخاطر همین برنزت ما را شوکه کرد.
عباسعلی: خودم هم چنین انتظاری داشتم. مخصوصا که هم چهارسال قبل طلا گرفته بودم و هم اینکه در بازی های قهرمانی آسیا طلا گرفتم. تا پای فینال هم رفتم.حریف ژاپنی من هم حریف قدری است. رقابت هم بسیار نزدیک و تنگاتنگ بود. من اشتباه کردم که خیلی زود خودم را در فینال دیدم.
وقت کشی کردی؟
نه وقت کشی نبود. این یکی از تکنیک های کاراته است که وقتی جلو هستی بازی را اداره کنی.من ۱-۰ از حریف جلو بودم اما حریف در لحظات پایانی فن خوبی را انتخاب کرد و ۲-۱ بازی را برد.
بعد از باخت برخوردها چطور بود؟
عباسعلی: خب خیلی ناراحت بودم و شرایط سختی بود اما دیدم در فضای مجازی مردم حمایت کردند چون تلاش من را دیده بودند. همین برای من خیلی خوب بود.
الان خودت را یکی از ناکام های بازی ها میبینی یا از عملکرد خودت راضی هستی؟
من تلاشم را کردم ولی توقعم از خودم بیشتر بود چون طلای این بازی ها را قبلا کسب کرده بودم و بازهم میتوانستم.
ناداوری که نبوده؟
عباسعلی: اگر هم ناداوری باشد من بازهم به داور کاری ندارم. ما عادت کرده ایم که شکست ها را گردن داور می اندازیم. البته گاهی هم داوران واقعا اعمال نفوذ میکنند. ولی من باختم را گردن کسی نمی اندازم.
در این مسابقات ما شانس های طلای‌مان طلا نگرفتند.شما،پورشیب و مهدی زاده.
دیگر بالاخره اتفاق است و می افتد. تلاش میکنیم کسب تجربه کنیم تا دیگر تکرار نشود.
بعد از این اتفاقات پرسپولیسی ها واکنشی نداشتند؟
نه چون در صفحه ام آنچنان برای استقلال تبلیغ نمی‌کنم البته همه می‌دانند که من استقلالی ام. آن توییتم هم که درباره چهارمین مدالم بود فکر نمی کردم این قدر بازخورد داشته باشد. وگرنه که من برای هردوتیم احترام قائلم و مزه فوتبال به همین کل کل است.
تو جزو آنهایی هستی که رویای رفتن به ورزشگاه را داری یا نداری؟
بله من دوست دارم. یک بار در امارات به ورزشگاه رفتم و بازی الشباب و الوصل را دیدم و بسیار تحت تاثیر جو قرار گرفتم و لذت بردم.
از حضور در جمع آقایان که منقلب نشدی؟
نه. به هرحال فرهنگ ها متفاوت است و وقتی خانم ها در جمعی حضور دارند خیلی نکات رعایت میشود.
فکر می‌کنی در نهایت بتوانی در اینجا به استادیوم آزادی بروی و بازی تیم محبوبت را ببینی؟
خب خیلی صحبتش هست که این اتفاق بیفتد. خانم های زیادی هستند که فوتبال را شدیدا پیگیری میکنند و امیدوارند این اتفاق بیفتد و اگر بتوانند حتما در استادیوم حاضر میشوند.
تا به حال از خشونتت در جایی استفاده کردی؟
نه تا به حال خوشبختانه مجبور نشده ام که استفاده کنم. البته همه وقتی متوجه میشوند که رشته ام کاراته است خودشان فاصله را حفظ میکنند.
شما برای ما بگویید از بازی ها.
خاکسار: خب من اولین دوره بود که تجربه ای مثل بازی های آسیایی را کسب میکردم.تمام تلاش و تمرکزم روی مدال طلا بود ولی در فینال نتوانستم آن چیزی را که میخواهم پیاده کنم چون حریفم خیلی باهوش بود.نفر اول رنکینگ جهان بود و تجربه زیادی داشت. تلاشم را کردم ولی نتوانستم طلا بگیرم.
اگر یک طلای دیگر میگرفتیم،یک رکورد تازه برای کاروان ایران ثبت می‌شد. حسرت این طلا را نمی‌خورید؟
عباسعلی: خب همه دوست داشتیم که بتوانیم نتیجه بهتری بگیریم.مگر میشود طلا نگیری و حسرت نخوری؟ باید تلاش کنیم تا در آینده نتیجه بهتری بگیریم.
خاکسار: من هم سعی کردم که در بالابردن رنک کاروان موثر باشم ولی خب در فینال نتوانستم که طلا بگیرم.
در این چند سالی که در ورزش حرفه ای حضور دارید،نگاه جامعه به ورزش بانوان چه تغییری کرده؟
عباسعلی: خب اوایل همه میگفتند مگر زنان ورزش میکنند؟ مخصوصا ورزش های رزمی که میگفتند قیافه خانم ها تغییر میکند و… ولی از بازی های آسیایی اینچئون بود که انعکاس خبری باعث شد تا نگاه ها متفاوت شود. الان همان توقعی که از آقایان برای کسب مدال است از خانم ها هم همان توقع میرود.
خاکسار: اولین سالی که به ما اجازه داشتن حجاب را دادند،من ۱۶ ساله بودم و اولین سالی بود که در تیم جوانان حضور داشتم و خدا را شکر میکنم که این مشکل حل شد. مشکلات دیگر هم مثل ندادن سالن برای تمرین و مسائلی از این دست بود که طی این سال ها کمتر شده.
عباسعلی: البته توانمندی خانم ها باعث شد که این امکانات را به ما بدهند. ما ثابت کردیم که توانمندیم و همین باعث شد به ما امکانات بیشتری بدهند و توجه کنند.
در فامیل نگاه ها به شما چطور است؟
خاکسار: خانواده همیشه حامی بوده و است. البته دوستان و آشنایان شوخی میکنند که ورزشت رزمی است و خطرناکی.
چطور به چنین ورزش خشنی رو آوردید؟ ووشو و کاراته برای خانم ها خطرناک نیست؟
عباسعلی: خب کاراته با ووشو خیلی فرق میکند. آنجا به قصد کشت همدیگر را میزنند اما اینجا چنین کاری کنی از بازی اخراج میشوی. در ووشو مشت زدن هم امتیاز دارد اما در کاراته اینگونه نیست.
خاکسار: چیزی که در کاراته مهم است این است که قدرت ضربه را بتوانی کنترل کنی و در فن و تکنیک به حریف ضربه بزنی نه خارج از آن.
برنامه تان برای آینده چیست؟ شما که دیگر کم کم باید به بازنشستگی فکر کنی.
عباسعلی: نه هنوز هدف های اصلی ام مانده. من طلای جهان و المپیک را میخواهم.
اگر به المپیک بروی باید کسب مدال کنی دیگر.
عباسعلی: رفتن به المپیک هم دشوار است چون باید کسب سهمیه کنیم و همینجوری نمیتوانیم برویم. مسابقات جهانی دوماه دیگر برای ما خیلی مهم است. سال ۲۰۱۹ هم سه مسابقه مقدماتی است که برای اختصاصا برای انتخابی المپیک برگزار میشود.
خاکسار: من هم وزن دوم هستم و در رنک ۹ هستم. باید در بازی های جهانی نتایج خوبی بگیرم تا بتوانم این رنک را بهتر کنم.
