سازمان ملل و ضرورت های ششمین حضور رییس جمهوری

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در حالی برگزاری می شود که موضوع حضور رییس جمهوری در هفته گذشته توسط صاحب نظران و سیاستمداران عرصه داخلی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
دلیل عمده این توجه، حضور دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا بعنوان رییس دوره ای شورای امنیت همزمان با نشست سالانه سازمان ملل متحد است.
قرار است در جلسه ۲۶ سپتامبر – ۴ مهر – شورای امنیت، موضوع ایران بعنوان یکی از محورهای نشست دوره ای شورای امنیت سازمان ملل مورد بررسی قرار بگیرد، اتفاقی که از نظر کارشناسان حضور روحانی در این نشست را با اگر و اماهایی مواجه کرده است.
رییس جمهوری که قرار است احتمالا ششمین حضور خود را در سازمان ملل تجربه کند، در سال گذشته با خروج یک جانبه آمریکا از برجام و بازگشت تحریم های این کشور مواجه بود.
در نگاه کارشناسان و فعالان عرصه سیاسی، استمرار رفتار ایالات متحده طی چهار دهه و تخاصم این کشور در مقابل جمهوری اسلامی می تواند از جمله دلایل حضور رییس جمهوری ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل برای بیان دیدگاه ها و نظرات وی باشد.
همچنین بیان اقدامات رژیم صهیونیستی و آل سعود بر ضد مردم فلسطین و منطقه از جمله مواردی است که تشریح آن توسط رییس جمهوری کشورمان ضرورت حضور وی را یادآور می شود.

** حضور روحانی در سازمان ملل موقعیتی کم نظیر است
علی بیگدلی استاد دانشگاه شهید بهشتی در گفت وگو با ایرنا معتقد است حضور دکتر روحانی در سازمان ملل موقعیتی کم نظیر است و نباید از حضور در این جلسه شانه خالی کنیم.
وی یادآور می شود که در صورت حضور نیافتن روحانی در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، حوزه مانور ترامپ افزایش پیدا کرده و حمل بر حقانیت وی و محکومیت ما خواهد شد.
این پژوهشگر سیاسی با طرح این مطلب که سخنرانی روحانی در جلسه شورای امنیت در سطح جهان پخش می شود، تاکید می کند که وقتی رییس جمهوری در این جلسه صحبت کند، هیچ رسانه ای در خارج از کشور نمی تواند آن را سانسور کند.
بیگدلی پیشنهاد می کند در این جلسه، روحانی گزارشی از اقدامات خصمانه دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا را علیه ملت ایران که خلاف موازین بین الملل است، ارائه کند.
وی تاکید دارد که نشستن در خانه و خط و نشان کشیدن و داد از حقانیت زدن برای استیفای حقوق، جمهوری اسلامی را به جایی نخواهد رساند.

** غیبت ایران در مجمع عمومی سازمان ملل تغییر مشی محسوب می شود
«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب معتقد است اگر رییس جمهوری اسلامی ایران در سال های گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نمی کرد غیبت در این نشست ایرادی نداشت اما امسال شرکت نکردن نوعی تغییر خط مشی و موضعی تدافعی محسوب می شود.
وی نگاه متفاوتی به حضور روحانی در نشست شورای امنیت دارد. عبدی می گوید که بهتر است اجازه دهیم دولت و مسئولان سیاست خارجی در این باره منصفانه منافع ملی را لحاظ کنند و تصمیم بگیرند.
رییس انجمن روزنامه نگاران استان تهران تصریح می کند که چون ترامپ نه قابل اعتماد است و نه رفتارش قابل پیش بینی است پس بهتر است مطالعه و بررسی بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
عبدی در پاسخ به پرسشی درباره مطلب یکی از روزنامه ها در خصوص ضرورت حضور نیافتن روحانی در اجلاس سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل و نشست شورای امنیت با هدف تحقیر ترامپ هم می گوید: «آن کسانی که در پی تحقیر دیگران هستند، حواسشان باشد که به نحو خفت آوری تحقیر خواهند شد؛ در کل سیاست تحقیر به بن بست منجر می شود.»

** حضور روحانی در سازمان ملل در جهت منافع ملی است
مصطفی کواکبیان نماینده مردم تهران در مجلس هم حضور رییس جمهوری در سازمان ملل و استفاده از تریبون های جهانی را عاملی برای دستیابی به منافع ملی در عرصه های بین المللی می داند.
وی در گفت وگو با ایرنا تاکید می کند که می توانیم در این مجامع با هماهنگی با برخی کشورها از جمله اروپایی ها، تحریم های یک جانبه و ظالمانه را بی اثر کرده و کار آمدی آنها را کاهش دهیم.
این استاد دانشگاه درباره برخی مخالفت ها با حضور رییس جمهوری در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، به حضور شهید رجایی در جلسه شورای امنیت اشاره کرده و یادآور می شود که شهید رجایی در آن جلسه فریاد مظلومیت ایران را سرداد.
نماینده مردم تهران در مجلس خاطرنشان می کند که به جز مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی، تقریبا تمامی روسای دولت های جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل حضور پیدا کردند.
کواکبیان مخالف برخی با حضور دکتر روحانی در سازمان ملل را مخالفت آنها با اصل دولت دانسته و تصریح می کند که عده ای می خواهند به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش بکشند
وی به ۹ بار حضور رییس دولت دهم اشاره کرده و خاطرنشان می کند که هیچ کس در آن زمان اعتراض نکرد که وی برای چه و چرا می رود، در آن موقع چون با احمدی نژاد موافق بودند، اعتراض نمی کردند و در حال حاضر چون با آقای روحانی مخالف هستند این مطلب را بیان می کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید می کند که اگر قرار بود بر اساس سخنان برخی از این تندروها در عرصه سیاست خارجی عمل می کردیم، نسخه های آنها قطعا به ضرر منافع ملی بود و نه تنها تحریم ها را از بین نمی برد، حتی ممکن بود روز به روز این تحریم ها افزایش یابد.
کواکبیان یادآور می شود که باوجود این که احمدی نژاد چندین بار به سازمان ملل رفت اما مشاهده کردیم که چندین قطعنامه شورای امنیت علیه ما صادر شد و اگر نبود برجام، قطعا آنها می توانستند با استفاده از همان قطعنامه ها ما را ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل ببرند و خطرات زیادی برای مردم ایران ایجاد کنند.

** حضور رییس جمهوری در سازمان ملل فرصتی برای ایران است
امیرعلی ابوالفتح هم در گفت و گو با ایرنا حضور رییس جمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد را فرصت مغتنمی برای ایران می داند تا دیدگاه ها و مواضع خود درباره اقدامات غیرقانونی و دشمنی های آمریکا را برای جامعه بین الملل بازگو کند.
وی اضافه می کند که سران و نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل به عنوان بزرگترین نهاد جهانی، هرساله فرصت می یابند دیدگاه ها و نظرات خود را مطرح کنند، مجمع عمومی سازمان ملل فرصت مناسب برای کشورهاست تا دیدگاه، مواضع و انتقادهای خود را در مورد وضع موجود و برنامه های صلح و پیشرفت جهانی بیان کنند.
این کارشناس سیاسی معتقد است سفر رییس جمهوری می تواند شرایطی ایجاد کند تا برای چند دقیقه تریبون اصلی ترین سازمان جهانی (مجمع عمومی) در اختیار عالی ترین مقام اجرایی کشور قرار گیرد.
ابوالفتح تصریح می کند که این سفر هیچ ارتباطی با برنامه ها و نشست های سایر کشورها ندارد، فارغ از اینکه ترامپ برای مجمع عمومی امسال چه برنامه هایی تدارک دیده است، حضور رییس جمهوری در مجمع عمومی به نسبت سال های گذشته ضرورت بیشتری دارد تا به اقدامات تخریب گرایانه ترامپ علیه نهادهای بین المللی از جمله «برجام» بپردازد و مطالبه گری نسبت به عمل نکردن آمریکا به تعهدات بین المللی را افزایش دهد.
وی در عین حال با حضور رییس جمهوری در نشست ویژه شورای امنیت به ریاست ترامپ مخالف است. وی اعتقاد دارد طرح چنین موضوعی و منحرف کردن نشست شورای امنیت از موضوعاتی چون مساله فلسطین به موضوع ایران و حضور عالی ترین مقام اجرایی کشورمان در این نشست بر اقدام خلاف عرف آمریکا، برای سوء استفاده از این جایگاه صحه می گذارد، نشستن رئیس جمهوری آمریکا بر کرسی ریاست شورای امنیت معمول نیست و اگر هم قبلا انجام شده با هدف تقویت مشارکت جهانی و ایده هایی مثل تهدیدات تروریسم هسته ای بوده است و نه بزرگ نمایی خطر ایران.
این کارشناس سیاسی دلیل دوم عدم حضور روحانی در این نشست را شروع صحبت های رئیس شورا می داند و تاکید می کند که اگر رییس جمهوری در این نشست شرکت کند علاوه بر صحبت های ترامپ، باید سخنان سایر کشورها هم به پایان برسد. این احتمال وجود دارد در خلال جلسه ترامپ نشست را ترک کند و هنگام سخنرانی روحانی، ریاست را به «نیکی هیلی» (سفیر آمریکا در سازمان ملل) واگذار کند و سطح نشست را پایین بیاورد.
ابوالفتح اظهار می کند که شایعاتی در خصوص حضور نخست وزیر رژیم صهیونیستی در این نشست مطرح است. از آنجا که این نشست در فضای کوچکی اتفاق می افتد احتمال قرار گرفتن نام ایران و رژیم صهیونیستی پشت یک میز وجود دارد. به نظر می رسد آمریکایی ها تمایل دارند با تحریک ایران برای شرکت در این نشست، نمایش تلویزیونی راه بیاندازند که این اقدام سازنده نیست.
اظهارات متفاوت کارشناسان در این گفت وگو ها نشان از تفاوت حضور روحانی با سایر چهار نشستی دارد که رییس جمهوری کشورمان در سازمان ملل شرکت کرده است.
آنچه همگان بر آن اتفاق نظر دارند شرکت رییس جمهوری در نشست مجمع سازمان ملل است. حضوری که می تواند همانند چند دوره گذشته دکتر روحانی، بازتاب های مثبت سیاسی و رسانه ای در سطح جهان داشته باشد.
طرح مسائل مختلف از جمله خروج آمریکا از برجام، تحریم های یک جانبه این کشور و موضوعات منطقه ای مانند بحران سوریه، یمن و فلسطین از جانب عالیترین مقام اجرایی کشور در بالاترین نشست بین المللی می تواند دیدگاه های نظام جمهوری اسلامی ایران را بار دیگر در سطح بین الملل منعکس کند.
در عین حال شرکت در نشست شورای امنیت سازمان ملل، آن هم با حضور ترامپ موضوعی نیست که بدون مطالعه بر روی عمق مسئله و تنها از سر تهییج بتوان برای آن تصمیم گرفت.
نگاهی هوشمندانه ای که تاکنون در سپهر سیاسی کشور مورد توجه دولتمردان جمهوری اسلامی بوده و قطعا بدون در نظر گرفتن ابعاد هر مسئله، اقدامی در آن راستا انجام نخواهند داد.