پنجشنبه, ۳ مهر ۱۴۰۴ / ۰۴:۳۲:۰۶
سرمربی تیم فوتسال افغانستان معتقد است دیدار تیمش مقابل ژاپن یک دیدار حساس و حیثیتی است.
عرفان ولی‌نژاد/ به گزارش آذر صبح، مسابقات فوتسال قهرمانی زیر ۲۰ سال آسیا از ۲۴ خرداد ماه در شهر تبریز در حال برگزاری است که فینال این رقابت‌ها قرار است بین تیم‌های افغانستان و ژاپن برگزار شود.
در این راستا عبدالرزاق ممرک، سرمربی تیم فوتسال افغانستان که برای اولین بار در تاریخ کشور افغانستان توانسته است تیمی را به فینال هدایت کند، گفت‌و‌گوی تفصیلی با خبرنگار آذر صبح داشته که در متن ذیل آمده است؛
*از سوابق خودتان برای ما بگویید.
من از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷ مدارک مربی‌گری‌ام را تکمیل کردم و از کشور‌های آلمان، دانمارک و انگلستان مدارک مدرسی هم دارم در کشور خودم نیز مربی فوتبال هستم. همچنین یک موسسه به نام “فوتبال مکتب زندگی” داریم که در آنجا به مربی‌ها یاد می‌دهیم که فوتبال فراتر از یک مستبقه هست.
وقتی به فوتبال و فوتسال نگاه می‌کنیم، جوان‌مردی، برنامه‌ریزی، قانون‌مندی، تابعیت از رهبری، احترام به حریف و هواداران، همدلی و اتحاد را می بینیم که اگر ما این‌ها را در زندگی خود بکار بگیریم، یک زندگی بسیار خوب و پر باری را خوا‌هیم داشت.
ما یک مثال داریم که می‌گوید “ورزش زمینه‌ساز صلح است، ورزشکار سفیر صلح، صلح مبنای زندگی است و فوتبال مکتب زندگی است”.
*نحوه انتخابی بازیکنان و آماده‌سازی تیم افغانستان چگونه بود؟
ما یک دوره انتخابی در شهر کابل داشتیم و از بازیکنان فعال در تیم‌ها دعوت کردیم که از بین آنها ۵ نفر انتخاب کردیم. ما از افغانی‌های مقیم ایران نیز در شهر‌های مشهد، تهران و قم نیز ۸ بازیکن انتخاب کردیم.
ما با ۲۰ روز اردوی تمرینی در شهر کابل، کم‌ترین اردو را بین تیم‌ها داشتیم. چون ما اردو را در ماه مبارک رمضان برگزار کردیم، برخی از بازیکنان ما در این اردوها با زبان روزه تمرین می‌کردند.
نصیر صداقت از مسئولان ارشد فدراسیون فوتبال افغانستان، از تیم ما بسیار حمایت کرد و ما را یک هفته مانده به مسابقات عازم تبریز کرد و هتل گسترش را برای ما با امکانات بسیار خوب در اختیارمان قرار داد. ما در این مدت یک تمرین بسیار خوب و همچنین یک بازی تدارکاتی مقابل ژاپن انجام دادیم.
*فوتسال در افغانستان در چه سطحی پیش می‌رود؟
فوتسال کشور ما در حد آماتور است. لیگ حرفه‌ای در کشور ما وجود ندارد و سطح مربیان پایین است. برای بهبود این وضعیت دو کورس لول یک، کورس لول دو، فیتنیس کوچ، برای مربیان برگزار کردیم. همچنین با امکانات فدراسیون افغانستان کورس‌های مربی‌گری برای علاقه‌مندان نیز برگزار می‌کنیم.
خوشبختانه جوانان افغانستانی از فوتسال بسیار خوب استقبال می‌کنند. ما در افغانستان ۶۰۰ سالن فوتسال استاندارد و غیر استاندارد داریم که تقریبا ۲۰۰ سالن در شهر کابل است. فوتسال در افغانستان یک ورزش محبوب و قابل دسترس است برای جوانان است.
در افغانستان به دلیل مسائل امنیتی نمی‌توانیم استان به استان بازی‌کنیم ولی تیم‌های ولایتی بسیار خوب در کشور خودمان داریم. ما در شهر کابل لیگ‌های ۱۲، ۱۴، ۱۶، ۱۸ سال و بزرگسالان آقایان و بانوان نیز داریم. از بازیکنان تیم افغانستان نیز در این تیم‌ها بازی می‌کنند.
*روزی که عازم شهر تبریز بودین، چه نتایجی را برای تیم خود پیش‌بینی می‌کردید؟
نتایج بسیار خوب و عالی را پیش‌بینی می‌کردم. من در اولین جلسه تیمم یک بنر آماده کرده بودم که بالای عکس تیمی ما نوشته بود ” سلام بر تیم قهرمان مسابقات قهرمانی زیر ۲۰ سال آسیا در تبریز”.
من به بازیکنانم گفتم که قهرمان شما هستید ولی اگر این قهرمانی را نمی‌خواهید می توانید با دست خودتان به تیم دیگری تقدیم کنید. شما چیزی از دیگر تیم‌ها کم ندارید که بلکه یک سر و گردن هم بالاتر هستید که پایین‌تر نیستید.
ما بیشتر برنامه‌هایمان در زمینه‌های روانی، ایجاد همدلی و انگیره مضاعف در بازیکنان بود تا بتوانند بیشتر از توان خود را به نمایش بگذارند. در این ۲۰ روز در روی مسائل بدنی و بیشتر در مسائل دفاعی کار کردیم.
*آن روزی که هنگ کنگ را پر گل شکست دادید و بالاتر از ایران در جدول قرار گرفتید. چه احساسی داشتید؟
احساس خودباوری بسیار بالایی گرفتیم. وقتی که ایران از هنگ کنگ ۳ گل دریافت کرد من به دروازه‌بانم گفتم باید کلین‌شیت کنی و گلی نخوری زیرا ما با احترام کاملی که به این تیم داریم آنها از لحاظ فنی تیمی نیستند که ما از آنها گل بخوریم اما سر یک اشتباه کلی را دریافت کردیم.
ما به این فکر نمی کردیم که از ایران بالاتر باشیم، فکر نا این بود که در مسیری که به قهرمانی می‌رویم اگر اول از گروه در بیاییم کارمان کمی راحت‌تر می‌شود. البته این را نیز تاکید کردم که اگر دوم از گروه صعود کنیم کارمان غیر ممکن نمی‌شود ولی کمی اذیت می‌شویم.
*در روز بازی با ایران پایاپای بازی کردید. آیا انتظار چنین اتفاقی را داشتید؟
ما در مرحله انتخابی این مسابقات با اکثریت تیم‌ها بازی کردیم که تیم ایران هم در بین آن تیم‌ها بود. در آن بازی مقابل ایران چهار بر دو باختیم که دو گل با اشتباه کامل دروازبان ما بود که باید آن بازی مساوی می‌شد.
بازیکنانم در آن بازی توانایی‌های خود را در مقابل ایران قهرمان نشان دادند و به بازیکنانم گفتم که دیدید که چیزی از آنها کم ندارید؟! شما فقط به تمرکز، دقت و آرامش بیشتری نیاز دارید. در این بازی هم به بازیکنانم گفتم بروید و آن نتیجه باخت را جبران کنید.
*شکست تیم تایلند که یکی از قدرت‌های فوتسال آسیا است کار بزرگی بود، نظر شما در این باره چه چیزی است؟
“مندز”، سرمربی تایلند یک متخصص کامل فوتسال است. آنها از لحاظ تاکتیکی، کار تیمی و از روی فریکیک‌ها بسیار خوب عمل می‌کنند و ما می‌دانستیم که کار سختی منتظر ما هست.
من در آن بازی از دروازبانم قول گرفته بودم که مثل یک دفاع واقعی کار کند و تیممان در آن بازی ۶ نفره بازی کند. من به بازیکنانم گفتم که توپ را بدهید به آنها و بعد پرس کنید و از اشتباه آنها گل بزنید.
*این اولین بار است که افغانستان در همه رشته‌ها توانسته به فینال برسد و به نوعی شما تاریخ‌سازی کرده‌اید. از این به بعد چه برنامه‌هایی دارید؟
با حمایت دولت‌مردان و ورزش دوستان کشورمان از این به بعد برنامه‌های بسیار بزرگی داریم. همیشه به بازیکنانم می‌گفتم که برادریتان را ثابت کنید و آنها این را ثابت کردند و حال امیدواریم که دولت‌ما سرمایه‌های خود را روی تیمی که برادری‌اش را ثابت کرده بگذارد.
فدراسیون تمام بودجه و امکاناتش را در اختیار ما قرار داد و ما در یک بحران بسیار شدید که رئیس فدراسیون فوتبال افغانستان بازداشت شده بود این را مدیریت کردیم. این امکانات در حدی نیست که یک تیم بیایید فینال و قهرمان شود.
ما بچه‌هایی که می‌خواهند دل مردمشان را شاد کنند و لبخندی را بر روی مردمی که الان ۴۰ سال است خانه‌ای نمانده که داغدار نباشد، آمده‌ایم. در کشور ما مادری نمانده است که داغدار فرزندش نباشد. ما آمده‌ایم تا یک شادی به مردم کشورمان هدیه دهیم.
*حال تیمت در فینال است، چه احساسی دارید؟
احساس غرور و افتخار داریم. تمام آرزویم این است که با یک قهرمانی این پله را تمام کنیم و هدیه‌مان برای مردممان تکمیل شود.
*سرمربی اندونزی معتقد بود که بازیکنان شماره ۱۳ و ۸ تیم شما غیر قابل مهار است. نظر شما در این باره چیست؟
اولین فاکتور برای یک مربی انتخاب هست. من یک وسواس بسیار شدید در گزینش دارم که به تمام نقاط دقت می‌کنم. ما برای انتخاب همه بازیکنان با خانواده، پدر، مادر، برادر، خواهر و حتی صمیمی‌ترین دوست‌هایشان صحبت کردیم تا بدانیم این بازیکن کسی هست که من بتوانم آن را برای قهرمانی آماده کنم.
تمام بازیکنان ما از دروازه‌بان تا حمله ما تک به تک خوب و عالی هستند. ما یک تیم خوب بستیم و اگر ما فقط یک یا دو بازیکن خوب داشتیم نمی‌توانستیم کاری انجام دهیم. همه بازیکنانم خوب هستند ولی فقط بعضی‌ها زیاد به چشم می‌خورند.
*برای فینال چه برنامه‌ای دارید؟ آیا بلند پروازی‌هایتان تا اینجا بود یا به دنبال قهرمانی هستید؟
جای خوشبختی است که ما یک بازی تدارکاتی قبل از این مسابقات با تیم ژاپن داشتیم و توانستیم با نتیجه چهار بر سه آن دیدار را ببریم. تین ژاپن دو سال است که بازیکنانش را انتخاب کرده و هشت ماه برای این مسابقات اردو داشته است. آنها یک تیم بسیار قوی و تاکتیکی هستند و بیشترین مسابقات تدارکاتی را داشتند.
بچه‌های ما چون ژاپن را بردند استرس کمتری دارند. تمام توجه ما به ریکاوری بدنی بازیکنان است چرا که بازیکنان اگر احساس کنند سرحال هستند خود به خود خوب‌تر بازی می‌کنند ولی اگر احساس خستگی داسته باشد از لحاظ روانی زیر فشار می‌رود چرا که احساس می‌کند عملکرد خوبی نخواهد داشت.
ژاپن کشوری هست که اگر روی هدفی تمرکز کند تمام وقتش و توانش را می‌گذارد تا به آن برسد ولی ما برای این نیامده‌ایم که فینال را ببازیم ما آماده ایم تمام توانمان را بزنیم و قهرمانی را بگیریم. بازی با ژاپن یک رقابت شرق آسیا و قلب آسیا هست.
*بازتاب این پیروزی‌ها در کشور افغانستان چگونه بود؟
رئیس جمهور افغانستان به من زنگ زد و تبریک گفت و به ما گفت که بی‌صبرانه منتظر شما هستیم تا بیایید و که برای همه‌تان جوایزی را گرفتیم. همچین رئیس جمهور گفت که خودم برای پیشوازتان می‌آیم و تک‌به‌تک‌تان را در آغوش می‌کشم. وقتی که قلب ملت ما و رئیس جمهور ما از ما راضی است ما دیگر هیچ چیز نمی‌خواهیم.
*در مورد تیم تراکتورسازی تبریز که محبوب آذربایجانی‌ها هست و شهرت جهانی دارد چه چیزهایی در کشور خودتان شنیدید؟
من ۲۳ سال در ایران تحصیل کرده‌ام و این تیم را می‌شناسم. بازیکنان خیلی بزرگی در این تیم مطرح شده‌اند. از جمله علی کریمی، کریم باقری و استاد اسدی که آسیا و دنیا را تکان دادند. کریم باقری را هنوز هم هست که با مارادونا مقایسه می‌کنند. من همیشه خودم احترامی به این تیم داشتم.
من امیدوارم تیم تراکتورسازی روز‌های خوبی با حمایت‌های مردم داشته باشد و روابط تیره آنها با فدراسیون ایران حل شود چرا که فوتبال و ورزش برای دوستی انجام می‌شود نه برای دشمنی و نفرت که باعث جدایی نشود.
*تبریز چطور است؟ آیا از این شهر رضایت دارید؟
من نمی‌خواهم در روی این مردم تعریف کنم ولی مردم تبریز فرهنگ بسیار بالا و خوبی دارند. من در این مدت که در تبریز هستم تنها پلیس اسکورتی که ما را همراهی می‌کند را دیده‌ام. امنیت بسیار بالایی در شهر حاکمه و این نشان می‌دهد که مردم بدون مشکل با یکدیگر و بدون دشمنی زندگی می‌کنند.
من در این مدت یک صدای بلند و توهین‌آمیز نشنیده‌ام. کسی مزاحم دیگری نیست و همه خانواده‌ها بسیار راحت در مکانی شلوغ مثل ائل‌گولی می‌گردند و مشکلی برایشان پیش نمی‌آید. به نظر من مردم تبریز از خوشبخت‌ترین مردم های ایران هستند.
مردم تبریز در همه جا معروف به مردم غیرتی و باتعصب هستند. تاریخ تبریز و آذربایجان بسیار خوب است و استادان بسیار را در خود پرورش داده است.
*در تبریز به کجا رفتی؟ از غذاهای سنتی تبریز خوردی؟
من فقط کوفته تبریزی خوردم که خیلی خوشمزه بود. از مکان‌های آذربایجان گردشگری به ائل‌گولی، کندوان، آسیا خرابه شهر جلفا رفتیم ولی فعلا نتوانستیم به بازار تبریز برویم.
رشته تحصیلی من ادبیات بوده و به همین علت علاقه زیادی دارم به خانه استاد شهریار و کتابخانه وی بروم و همچنین زیارتی از آرامگاه وی داشته باشم.
بیشتر بخوانید؛
برد شیرین برای افغانی‌ها؛ اولین فینالیست مشخص شد
حضور بانوان در ورزشگاه‌ها؛ فرصت یا تهدید؟/ مرغ همسایه غاز است
