جمعه, ۲۴ مرداد ۱۴۰۴ / ۱۷:۴۶:۵۶
چاراویماق شهرستانی که وعده های بسیار به خود دیده و سرخمن همان جایی بوده وعده ها به آن ختم شده اند!
آذر صبح/ زهرا حیدری آزاد: چاراویماق به یک چیز در تبریز شهره است؛ اینکه اگر در تبریز هوا ابری باشد، حتما در چارایماق کولاک شدید و راهبندان است، نقل قولی که از هر پیش بینی هواشناسی، دقیق تر و قابل استنادتر است.
شهرستان چاراویماق در جنوب آذربایجان شرقی و ۱۸۰ کیلومتری تبریز مرکز استان قرار دارد و از سمت شمال با هشترود، از شرق با میانه، از غرب با مراغه و نیز از سمت جنوب با استان‌های آذربایجان غربی و زنجان هم‌مرز است.
نام این شهرستان با محرومیت گره خورده و این محرومیت در زمستان بیش از زمان دیگری خودش را نشان می دهد، عکس‌های زمستانی که از آنجا منتشر می‌شود، هر بیننده ای را بر جای خود میخکوب می کند! مگر می‌شود در حال حاضر روستاهایی باشند که مدت‌ها بعد از بارندگی و برف، در حصار برف باشند و مردم آن روستاها برای رفت و آمد تونل بزنند، چنین چیزهایی آدم را یاد دهه ی ۳۰ و ۴۰ می اندازد که بزرگترها از زمستان های سخت آن روزگار برایمان تعریف کرده اند!
به این تصویر نگاه کنید، این تصویری از یک روز زمستانی از چند دهه پیش نیست، این تصویری است که همزمان با شروع فصل جدید سرما از یکی از روستاهای شهرستان چارارویماق در رسانه ها منتشر شده است…
برفی که از قد این کودکان بالاتر است را معلم مدرسه‌شان کنار زده تا آنها به مدرسه برسند، تصویری بسیار تکان دهنده با چهره هایی معصوم و نگاه‌های تلخی که تبعیض و محرومیت را فریاد می کنند.
شاید خود این کودکان ندانند ولی نبود بودجه، صعب‌العبور بودن و شرایط آب‌وهوایی سخت، نگاه‌های خیره آنها را ساخته و بر زندگی آنها سایه انداخته است…
نخستین بار سال گذشته بود که آقای صادقی معلم مدرسه های «داغ‌کندی»، «حمام»، «چوکتو»، عکس‌هایی را از رفت‌وآمد سخت دانش‌آموزان مدرسه از میان انبوه برف منتشرکرد و بعد جعفر پاشایی، مدیرکل آموزشوپرورش آذربایجان‌شرقی قول داد همه هزینه ساخت مدرسه را در اردیبهشت قبول می‌کند؛ مدرسه اما هنوز نیمه مانده و صادقی، معلم فداکار مدرسه در انتظار کمک خیران است. حالا یک بار دیگر عکس‌هایی از شرایط سخت دانش‌آموزان این روستا برای مدرسه رفتن منتشر شده است.
هر سال زمستان این روستاها به محاصره برف درمی‌آیند. برف تا نیمه، دیوار خانه‌ها را می‌بلعد تا درهای کوچک فلزی به تونل‌های برفی باز شوند. تونل‌هایی که از خانه‌ای به خانه دیگر کشیده می‌شوند.
نبود برق، جاده، خانه بهداشت و… دیگر مشکلات روستاهای محروم شهرستان محروم چارارویماق است، شهرستانی که وعده‌های بسیار به خود دیده و سرخرمن همان جایی بوده وعده‌ها به آن ختم شده اند!
این شرایط در استان آذربایجان‌شرقی نباید عادی قلمداد شود و اصلا نباید عادی سازی اتفاق بیفتد، مدیران استانی باید با سنجش سطح توسعه یافتگی شهرستان‌های محرومی چون شهرستان چاراویماق برای تخصیص منابع، اولویت‌ها را به رفع محرومیت ها بدهند.
البته ناگفته پیداست که با پشت میزنشینی مدیران استان و از مرکز تبریز، تصمیم گرفتن برای شهرستان‌های دور، همین نتیجه حاصل می شود، برای رفع محرومیت از چهره این شهرستان باید پای کار بود همچون معلم فداکار سه روستای «داغ‌کندی»، «حمام»، «چوکتو» که خود را متعهد به آموزش کودکان این خطه کرده است.
