جمعه, ۷ آذر ۱۴۰۴ / ۱۲:۴۲:۰۵
استاد مرتضی شریفی گلزار، نقاش تبریزی و برجستۀ انقلاب در ۸۴ سالگی به ابدیت پیوست.
به گزارش آذرصبح، اگر کسی بخواهد حقیقت حاج مرتضی شریفی گلزار را بشناسد، کافی است در یک جملۀ کلیدی که او از جهان‌بینی و شخصیت خود به دست داده، تامل کند:«نقاش هنرمند باید متعهد و خدانما باشد نه خودنما.»
به پاس قریب بیست سال همکاری با استاد شریفی گلزار در یک نهاد فرهنگی از اواخر دهۀ شصت تا میانۀ دهۀ هشتاد، سزاوار است که دربارۀ این نقاش نجیب و فروتن و فعال کشورمان نکاتی بازگفته شود:
الف – استاد شریفی گلزار متولد۱۳۱۸ بود و پیش از انقلاب نیز با نقاشی طی طریق می‌کرد اما با پیروزی انقلاب اسلامی ذوق هنری او شکوفاتر شد و نقاشی او به شکل عمیقی با اندیشه، واقعیت و فراطبیعت درآمیخت. شریفی گلزار که در پیروز انقلاب در آستانۀ چهل سالگی بود در قامت نقاش انقلاب به نهضت امام خمینی «رضوان‌الله علیه» پیوست و با اشتیاق و پشتکار تمام و انجام کارهایی مانند نقاشی دیواری، طراحی پوستر، رسم تابلو و…زحمات فراوانی در انقلاب و دورۀ جنگ متحمل شد.
ب- هویت شریفی گلزار و آثار او، هویت انقلابی- اسلامی است. آنچه در آثار او اعم از آثار هنری و آثار انفسی (شاگردان او) پیداست، گواه هویت اسلامی و انقلابی اوست.
ج- تولید آثار فاخر و دارای پیام قرآنی و انقلابی، آموزش هنر و تربیت شاگردان، زمینه‌سازی و کمک برای توسعۀ هنر متعهد، سه عرصۀ فراخی بود که استاد شریفی گلزار قریب نیم قرن در این سه عرصه بی‌وقفه و خستگی ناپذیر و گشاده‌رو فعالیت کرد که نتایج کار او در حوزۀ نقاشی و هنرهای تجسمی تبریز امروز بر اهل فن پیداست. شرح فعالیت‌های استاد در سه عرصۀ یاد شده اگر به قلم آید، کتابی پربرگ خواهدبود…
د- آثار استادشریفی گلزار، از آثار فاخر و نفیس در حوزۀ نقاشی اسلامی و انقلابی است. او گاهی مضامین آیات قرآن را به زبان هنر و زبان نقاشی ترجمه می‌کرد که حاصل آن ترسیم تابلوهای زیبا و معناداری است که میراث هنری او محسوب می‌شود. نقاشی‌ها و پوسترهای فراوانی که در دورۀ انقلاب و جنگ و بعد از آن در کارگاه خلاقیت این استاد متعهد با الهام از بیانات امام راحل، حماسه‌های رزمندگان، موضوع فلسطین و…تولید شده، بخشی از تاریخ هنر ایران بزرگ ماست. امید که متولیان فرهنگی و هنری جامعه، قدر این آثار را دریافته و آنها را در مجموعه‌ای به نام این هنرمند انقلابی برای نسل امروز و آینده حفظ کنند.
ه – زعیم حکیم انقلاب، بارها مظلومیت فرهنگ را یادآور و خواستار رفع این مظلومیت شده‌اند. هنرمند و شاعر انقلاب نیز همچنان مظلوم است به ویژه در تبریز. نام استاد شریفی‌گلزار ۲۵ روز پیش در فهرست اسامی تجلیل شدگان شهرداری تبریز موسوم به «زنده نامان» قرار گرفت، در حالی که این استاد برجسته هنر انقلاب در بستر کهولت و بیماری توان برخاستن نداشت! به شاعر نامی آیینی و انقلابی و اجتماعی، مرحوم استاد کریمی مراغه‌ای هنگامی از سوی ارشاد درجۀ هنری داده شد که ۸۹ سال داشت و این مدرک به درد بایگانی می‌خورد! اینها گوشه‌ای از رفتار دستگاه‌های مسئول آذربایجان شرقی با برجستگان و اساتید ادب و هنر انقلاب در این دیار است تا چه رسد به فعالان جوان این عرصه!.. در دستگاه‌های عریض و طویل از مجموعه‌های اداری و امنیتی تا فرهنگی و رسانه‌ای با بودجه‌های سرسام‌آور به نام فرهنگ و هنر، کارمندپروری و کارهای نمایشی و چه بسا ضدانقلابی و ضدمیهنی انجام می‌شود و ترویج فرهنگ و هنر و ادبیات انقلاب نیز بر عهدۀ امثال شریفی گلزار و کریمی مراغه‌ای است!
و – ویژگی‌های شخصی و اخلاقی استاد شریفی‌گلزار گفتنی است خاصه برای جامعۀ جوان هنری امروز: متدین و مقید به احکام شریعت، مهربان، مؤدب در گفتار و کردار، گشاده رو و گشاده دست، صدیق، گره‌گشا، پایدار در مسیر انقلاب و شهدا، بی‌توقع و پرحوصله، متنفر از ریاکاران و غارتگران، عدم معاوضۀ هنر با پول و…
بسیاری از تابلوهای استاد شریفی‌گلزار انسان را به یاد خدا و آخرت و انقلاب و شهدا و مسائل دینی می‌اندازد. او با زبان نقاشی از خدا و دین می‌گفت. او نه بر مشرب «هنر برای هنر» بلکه در «مکتب هنر برای خدا» نقش می‌زد. در این مکتب می‌توان نقش ماندگاری رقم زد.
جلال محمدی – کارشناس فرهنگی
