سه شنبه, ۱۵ مهر ۱۴۰۴ / ۰۶:۳۹:۳۱
امروز کسی از جریمه ۱۰۰ تومانی هراسی ندارد و اگر حتی یک‌هزار شاکی هم داشته باشد، پرداخت ۱۰۰ هزار تومان به شاکی زحمتی ندارد.
به گزارش آذر صبح به نقل از فارس، زمانی که روبه‌روی درب خانه‌ای می ایستیم، شاید اولین موضوعی که نظرمان را جلب می‌کند، زیبایی ورودی خانه نیست بلکه نازیبایی اطراف آن است که چشم را آزار می‌دهد.
انبوهی از برچسب‌های تبلیغاتی کوچک که تداعی‌گر بی‌نظمی بصری در نمای ساختمان‌هاست. ساختمان‌هایی که سازندگان و خریداران آنها شاید مبالغ زیادی برای زیبا جلوه کردن محل زندگی‌شان خرج کرده‌اند اما هر روز وقتی که به در خانه خود می‌رسند، با افزایش سرسام‌آور برچسب‌های اسباب‌کشی، تخلیه چاه، لوله بازکنی، سرویس لوازم خانگی و… مواجه می‌شوند.
هیچ خانه‌ای نیست که از حمله این برچسب‌ها در امان باشد. اولین راهی که برای رهایی از این میهمانان ناخوانده به نظر می‌رسد، شاید کندن آنها باشد اما خودتان را خسته نکنید چون این مهمانان، محبت زیادی به شما دارند و به این راحتی کنده نمی‌شوند و حتی در صورت کنده شدن، آثارشان باقی می‌ماند.
از طرف دیگر پس از چند روز دوباره در خانه و دیوارهای اطراف آن پر از این تبلیغات می‌شود اما به راستی چاره چیست؟
یکی از شهروندان تبریزی که منزل وی در منطقه ائل‌گلی تبریز است، از وضعیت این تبلیغات گله‌مند است و می‌گوید: من هزینه زیادی برای ورودی خانه‌ام کرده‌ام که جلوه زیبایی داشته باشد اما هر روز کارم کندن برچسب های تبلیغاتی شده است و دیگر نمی‌دانم چه کنم، کسی هم پاسخگو نیست.
شهروند دیگری که خانه‌اش در محله اهراب است،کار جالبی کرده و محل مخصوصی برای این برچسب‌ها کنار درخانه‌اش نصب کرده اما خانه او هم از این برچسب‌ها مصون نمانده و مجبور است هر چند وقت یکبار با صرف وقت و هزینه زیاد در و دیوار خانه را تمیزکاری کند.
از آنجایی که این موضوع یک پدیده شهری است و هر اقدامی باید وجاهت قانونی داشته باشد، به سراغ قانون شهرداری‌ها می‌رویم.
به تنها موردی که در این زمینه برمی‌خوریم، ماده ۹۲ قانون شهرداری‌ها، مصوبه۱۳۳۴ است،در این ماده قانونی آمده است: نوشتن هر نوع مطلبی یا الصاق هر نوشته‌ای بر روی دیوارهای شهر که مخالف مقررات انجمن شهر باشد، ممنوع است مگر در محل‌هایی که شهرداری برای نصب و الصاق اعلانات معین می‌کند و در این محل‌ها فقط باید به نصب و الصاق آگهی اکتفا کرد و نوشتن روی آن نیز ممنوع است، متخلف علاوه بر تأدیه خسارت مالکان، به پرداخت ۵۰۰ تا یک‌هزار ریال جریمه محکوم خواهد شد.
متن این قانون نشان از درایت قانونگذار در محدود کردن تبلیغات، به فضاهای تعیین شده توسط شهرداری دارد و با وجود آنکه در زمان تصویب قانون، این حجم عظیم تبلیغات در شهرها وجود نداشت اما پیش‌بینی خوبی توسط قانونگذار انجام گرفته تا در و دیوار اهالی شهر آماج تبلیغات ناخواسته قرار نگیرد.
اما در بحث ضمانت اجرایی ماده ۹۲، باید گفت که امروز کسی از جریمه ۱۰۰ تومانی هراسی ندارد و اگر حتی یک‌هزار شاکی هم داشته باشد، پرداخت ۱۰۰ هزار تومان برای صاحبان این آگهی‌ها زحمتی ندارد.
با وجود آنکه در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای اصلاح این قانون صورت گرفته، ولی هنوز هم همان مصوبه سال‌های دور اجرا می‌شود البته در برخی موارد هم قطع خطوط تلفنی مندرج بر روی آگهی‌ها به عنوان اهرم فشار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اما در نظر بگیرید، یک شهروند که به عنوان مثال ۱۰۰ برچسب روی دیوار خانه‌اش نصب شده، چه میزان باید وقت انرژی و هزینه صرف کند تا متخلفان مورد پیگیری قرار گیرند و آیا جریمه اخذ شده می‌تواند جبران خسارت بهوجود آمده را کند؟
