تاکنون هزاران موزه در سرتاسر دنیا تاسیس شده اند ولی چرا موزه هایی نظیر لوور پاریس ، بریتانیا و یا آرمیتاز پطرزبورگ از شهرت جهانی برخوردارند ؟ و حتی بازدید از آنها نوعی تفاخر محسوب می شود .
به گزارش آذر صبح، محمود رنجبر فخری – در پشت جلد کتاب معرفی مجموعه آثار موزه بریتانیا در ذیل کاریکاتوری ازعلائم راهنمای کشورهای مختلف نوشته شده است : « پس چرا به اینجا می گویند موزه بریتانیا » ؟ اگرچه قدمت موزه ، شاخصی مهم در اهمیت و اعتبار موزه به شمار می رود ولی تنوع آثار و نمادهای گوناگون از قومیت ها و کشورهای مختلف به موزه اهمیت و اعتبار بین المللی بخشیده و نشانگر تعامل دیرینه یک فرهنگ با ملل دیگر در طول تاریخ به حساب می آید . با توجه به هویت ارتباط دهنده تمبر ، مسلما نقش این دستاورد تمدنی به رغم سابقه نه چندان طولانیش در رابطه ملت ها با یکدیگر پر رنگ تر از بقیه نمادها بوده است .
ناصرالدین شاه در سفر به اروپا این محصول جدید صنعت پست را دید، پسندید و در بازگشت به ایران گروهی را مامور کرد تا همانند کشورهای اروپایی «پوستخانه ممالک محروسه ایران» را صاحب تمبر کنند وداستان صد و پنجاه ساله تمبر ایران بدینسان در سال ۱۲۴۷ خورشیدی آغاز شد . تمبردرایران نام خود را از واژه فرانسوی Timbre گرفت؛ اصطلاح «تمبر پستی» برگردانی از عبارت فرانسوی Timbre Postal یا Postal stamp انگلیسی است. این کاغذ کوچک بهادار، گاه دندانهدار، گاه بدون دندانه، با نوشتهها و تصاویر گوناگون، رفتهرفته میان همه کشورها به رسمیت شناخته شد . با انتشار رواج تمبر در جهان، دوستداران این پدیده فرهنگی از سالهای میانی سده هجدهم میلادی، مجموعههایی از این اثر کوچک اما دوستداشتنی و جذاب گرد آوردند .
تاسیس موزه تمبر در شهر قدیمی تبریز اگرچه دیرهنگام بوده ولی اتفاق مبارکی است ودرعین حال به این سئوال باید پاسخ گفت که این گام مناسب چه نسبتی با تلاش بزرگمردانی مانند مرحوم باقرصدرایی خواهد داشت که از اوایل سده حاضر برای گردآوری یکی ازغنی ترین مجموعه های تمبرایران و جهان تلاش نموده و شاید کمتر شهروند تبریزی اطلاع داشته باشد که غنی ترین کلکسیون تمبرآسیا و خاورمیانه در یک خانواده فرهنگی در تبریز نگهداری می شود .
صد افسوس که ما همواره شکل و شمایلی از یک پدیده یا جاذبه فرهنگی سرهم می کنیم ، به آمارها اضافه می کنیم و بدانها می بالیم که مثلا فلان چیز هم در شهرمان وجود دارد . مجموعه تمبر خانواده صدرایی مشتمل برکلکسیون غنی ازتمبرهای ایرانی و ۲۲۷ کشور دنیا از حدود چهل سال قبل نزد وراث مرحوم صدرایی نگهداری می شود که به رغم درخواست خرید از سوی چند کشور خارجی ، همه وراث اتفاق نظر داشته اند تا این مجموعه از تبریز خارج نشود . شاید اگر هزینه های برگزاری فشفشه های فرهنگی مانند برگزاری هفته تبریز در فلان شهر کشور همسایه صرف خریداری این مجموعه کم نظیر می شد ، حداقل در این زمینه یعنی موزه تمبر، رقیب بزرگ کشورهای مدعی تمدن و فرهنگ جهان بودیم . اگرچه مجموعه تمبر صدرایی ، وراث قانونی و حقوقی دارد ولی فراموش نکنیم که مجموعه یادشده درعین حال میراث ارزشمند شهری است که سر به تاریخ می ساید و بالاترین تکلیف بر دوش شهرداری کلانشهرتبریز ، مدیریت های عالی و میانی استان و نمایندگان تبریز درمجلس شورای اسلامی است تا این امانت تاریخی درجایگاه اصلی خود یعنی موزه تمبر تبریز قرار گرفته و طی تفاهمنامه ای میان شهرداری و اداره کل پست استان از نظر تامین شرایط استاندارد و بهره برداری بهینه نگهداری و در معرض دید گردشگران و اهل تحقیق مایه چشم روشنی شهروندان و هم میهنان باشد .