شنبه, ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ / ۱۴:۱۲:۱۰
اورهان پاموک دلیل علاقه‌مندی خود به ایران را بکر بودن فرهنگ ایران و تاثیرنپذیرفتن آن از سایر کشورها دانست.
به گزارش آذر صبح، خبرآنلاین نوشت: نشست خبری اورهان پاموک نویسنده سرشناس ترکیه و برنده جایزه نوبل ادبیات صبح امروز (چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) در کاخ نیاوران برگزار شد.
پاموک در ابتدای این نشست درباره حضورش در ایران گفت: «دومین بار است که به ایران می آیم و خوشحالم که در طول ۲۵ سال گذشته آثارم در ایران ترجمه شده است. به باور من تاریخ و فرهنگ ایران و ترکیه در هم آمیخته است، اما به ایران که می‌آیم برایم همان حس بودن در استانبول تداعی می‌شود و اینجا را مانند وطن خودم می‌دانم.»
او ضمن گلایه از روند ترجمه آثارش در ایران، بیان کرد: «ترجمه و چاپ کتاب هایم در ایران برای من بسیار خوشایند و شادی آور است اما باید نارضایتی خودم را هم ابراز کنم. علاقه‌مند هستم که کتاب هایم براساس قانون کپی رایت منظم و با اجازه خودم منتشر شوند.»
این نویسنده درباره شناختی که از داستان‌های کلاسیک ایرانی دارد، توضیح داد: «اگر امروز در ترکیه به کسی بگویید رستم را می‌شناسید می‌گویند بله او قهرمان بزرگی بود اگر بگویید داستانش را خوانده اید می‌گویند بله فیلمش را دیده ام اما اگر قصه اش را برای او بازگو کنید می‌بینید که قصه اش را نشنیده اند آدم‌های مدرن این روزگار از خواندن این آثار قدیمی بازمانده اند. من سال‌ها به این فکر می‌کردم که یک اثر داستانی در مقایسه اودیپ و رستم و سهراب بنویسم و حاصلش طی سی سال در ذهنم مبدل به این رمان شد.»
در ادامه این نشست نوبت به سوالات خبرنگاران از پاموک رسید، این نویسنده در پاسخ به سوالی درباره زمانیکه جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد، گفت: «جایزه نوبل زمانی به من اهدا شد که در آمریکا بودم و پس از دریافت خبر با نماینده آژانس ادبی ام تماس گرفتم و تاکید کردم که این جایزه زندگی ام را تغییر نمی‌دهد و بیشتر از این کار خواهم کرد. نکته اینجاست که اینگونه نشد و زندگی ام تغییر کرد، خواننده‌هایم افزایش یافتند و کار به جایی کشید که به هر جا سفر کردم همه فکر می‌کردند که من دیپلمات سیاسی ترکیه ام و این برایم خوشایند نبود.»
برنده نوبل ادبیات در پاسخ به پرسش دیگری مبنی میزان شناخت مردم ترکیه از نویسندگان ایرانی، توضیح داد:«متاسفانه در ترکیه شناختی از نویسندگان اخیر و معاصر ایرانی وجود ندارد و در طی این سال‌ها تنها کتاب «بوف کور» نوشته صادق هدایت تا حدی برای مردم آشناست.»
او با اشاره به تاثیری که از نویسندگان ایرانی گرفته است، گفت: «من برای نوشتن رمان بعد آثار دکتر شریعتی را که در آن اسلام انقلابی معرفی شده، خواندم و از آن تاثیر گرفتم.»
پاموک درباره ایران و کشورهایی که موفق به دریافت جایزه نوبل نشده‌اند، توضیح داد: «من به کشورهایی که سفر می کنم همه این سوال را از من دارند که چرا برنده نوبل ادبیات نمی شویم و به همین دلیل فکر می کنند که این جایزه سیاسی است. قبل از آن‌که من جایزه نوبل را بگیریم به چین رفتم و با مو یان دوست شدم. زمانی که او نیز این جایزه را گرفت گفتند، او هم سیاسی شده است و از دولت و حاکمیت انتقاد نمی‌کند. من نیز چون در ترکیه حاکمیت را نقد می‌کنم به دردسر افتادم، اما او به دلیل نقد نکردن به دردسر افتاد. از مو یان می‌پرسیدند که چرا نسبت به دولت نقد نمی‌کند و او در پاسخ گفت فکر کردم جایزه نوبلی که من گرفته‌ام به ادبیات مربوط می‌شود و در واقع من یک جایزه ادبی گرفته‌ام.»
او در پایان درباره علت علاقه مندی اش به ایران توضیح داد: «بخشی از علاقه ام به آثار مکتوب ایران بازمی گردد، ولی علاقه اصلی ام به ایران تاثیر نپذیرفتن فرهنگی ایران است. مردم ایران توانسته اند هویت، فرهنگ و سنت خود را حفظ کنند و اطلاعات زیادی درباره شعر دارند، من دوست داشتم مردم ترکیه هم چنین ویژگی داشتند.»
