سه شنبه, ۱۱ آذر ۱۴۰۴ / ۰۵:۴۸:۵۷
به همت گروه موفق تئاتر پاشا، نمایش “آجی و کول” با روایتی از شرایط جامعهی امروز در تبریز به صحنه میرود.
به گزارش آذر صبح، این نمایش قرار است از ۳۱ مردادماه تا ۱۶ شهریور در سالن تئاتر مستقل مجتمع فرهنگی ۲۹ بهمن تبریز برای عموم به اجرا درآید.
اکبر شریعت، نویسنده نمایش “آجی و کول” در نشست خبری این نمایش اظهار داشت: طرح این اثر به زمان اجرای نمایش “در مه بخوان” در سال ۹۴ برمی گردد که طرح اولیه کار مطرح و در طی این سالها پرداخت شد تا به مرحله اجرا در سال ۹۷ برسد.
وی افزود: در این مدت همفکری و مشورت خانم ایران زاد از لحاظ کیفی به متن کمک کرده، بعد از شروع تمرینات نیز متن اولیه نمایش ۷ صحنه بود که با حذف برخی قسمتها و انتقال بخشهایی از داستان به صحنه های دیگر به ۶ صحنه کاهش یافت.
شریعت اذعان داشت: غالبا اختلاف نویسنده و کارگردان به دلیل دوری، عدم حضور نویسنده و بی اطلاعی کارگردان از افکار نویسنده ایجاد می شود.
وی تصریح کرد: این اثر از دید ما کمدی نیست، مثل پاشا که برای من کمدی نبود، حرفها، دردها، پیامهای زیادی در قالب مسائل اجتماعی مطرح می شود، این اثر برخلاف پاشا که بیشتر جنبه تاریخی داشت، در جغرافیا و فرهنگ تبریز ۹۷ اتفاق می افتد. مشکلات، روزمرگیها و دغدغههای خانواده تبریزی را بیان میکند. منظور از مشکلات روز مساله افزایش نرخ دلار و ارز نیست، چون در کشور ما دیگر مساله تورم و افزایش نرخ دیگر از حالت روز خارج و به مساله تاریخی تبدیل شده است.
این نویسنده صاحب نام تبریزی، با بیان اینکه ما در نمایش نیز مثل دیگر موارد زندگی با مسائل روز درگیریم، اذعان داشت: باید اصالت زمان و مکان را حفظ کنیم، به عنوان نمایشنامهنویس نمیتوانم کاراکترها را از موقعیت واقعی زمان و مکان خارج کرده شخصیتی متفاوت از حقیقت جامعه در صحنه معرفی کنم.
شریعت اذعان داشت: چخوف معتقد است نباید سطح کار را تا تراز عامی جامعه کاهش داد بلکه باید با ارائه اثر جامعه را یک گام به پیش برد، اما چه کسی این سطح را بالا خواهد برد و ملت را بالا خواهد کشید، معتقدم هنرمند باید برای ارتقا سلیقه مخاطب نیز فکر کند.
نویسنده نمایش “آجی و کول” گفت: من در اجرای کار هنری تنها به تفریح مخاطب فکر نمیکنم، مخاطب فرضی من مخاطب عام نیست، بلکه سطح جامعه را هم در نظر می گیرم، اما اینکه بگویم میخواهم سلیقه جامعه را ارتقا دهم دست من نیست.
اکبر شریعت تاکید کرد: تا جایی که بلدیم کار می کنیم، حالا اگر داشتهها و علم و هنر ما به اتفاقات خوب در جامعه منجر شود خوشحال خواهیم شد.
نازیلا ایرانزاد بنام کارگردان نمایش “آجی و کول” نیز در این نشست خبری گفت: تئاتر تعامل و دوستی را به من یاد داد و نمایش آجی و کول این حس را در من تقویت کرد، در این کار تعامل با نویسنده و عوامل بیش از پاشا بوده و به مرور نیز افزایش مییابد.
وی افزود: خوشحالم با نویسنده مشتاق و صبوری کار میکنم که خستگی نمیشناسد، تغییرات را با مذاکره و دلیل پذیرفته و اجرا میکند.
ایرانزاد بنام افزود: در پاشا اولین تجربه همکاری با آقای شریعت به عنوان یک نویسنده را داشتیم، در این کار با شناختی بیشتر کار میکنیم و میتوان گفت به زبانی واحد رسیدیم، امیدوارم در کارهای بعد نیز همینگونه با انگیزه و شور گروهی پیش برویم.
وی تصریح کرد: در بحث هدایت و کارگردانی تیم بسیار حساسم، بازیگر تیپ را نمی پسندم، سعی میکنم با همفکری نویسنده و عوامل نقشی را به بازیگر بدهم که از آخرین نقشش فاصله زیادی داشته باشد، زیرا معتقدم نقش باید برای بازیگر، کارگردان و گروه نمایشی و مخاطب تازگی داشته باشد.
این کارگردان فعال تبریزی، اذعان داشت: هیچوقت از کارهایم رضایت ۱۰۰ درصدی نداشتهام، همیشه تصور میکنم در نمایش کم کاری میشود، معتقدم باز هم جای کار برای بهتر شدن اثر وجود دارد، آرزو می کنم کاش توانایی بالاتری برای بهتر بودن داشتم و در همه اجراها تا آخرین لحظات برای بهتر شدن کار تلاش می کنم.
نازیلا ایرانزاد گفت: یکی از امتیازات کار این است که مثل پاشا نویسنده کنارم بود و در زمینههای مختلفی از متن، کاراکتر، دیالوگها و… به سوالاتم جواب میداد و در صورت نیاز تغییراتی اعمال شد.
وی درخصوص انتخاب زبان نمایش “آجی و کول” گفت: من نمایش را برای جشنواره یا داور کار نمی کنم، هدف من از تئاتر کار برای مخاطب عموم استان و مردم همزبانم است، قطعا اگر موقعیت جغرافیایی و فرهنگی عوض شود تاثیر کار نیز با تغییراتی مواجه خواهد بود، اما تصور می کنم در صورت حضور در جشنواره داوران مجبورند در زمان کوتاهی زبان ترکی یاد بگیرند و یا دبیر جشنواره در انتخاب داوران کمی دقت کرده و حداقل یک داور ترک زبان در جمع داشته باشند.
ایران زاد خاطرنشان کرد: تئاتر در سالهای اخیر توسعه خوبی در استان داشته و به مرور در روی غلط افتاده است آثار تئاتر تبریز در مسیر افتاده و هنر در سبد خانوار قرار گرفته بود اما با بالاتر رفتن مشکلات اقتصادی به مرور در زمینه مخاطب به مشکل میافتد، تئاتر بدون تماشاگر تئاتر نیست، ضلع سوم نمایش تماشاگر است.
وی افزود: ما در طول اینهمه سال فکر و زمان راحتی نداشتهایم، یاد گرفتیم با مشکلات و سختیهای ویژه هر زمان کنار بیاییم. تنها اسامی تغییر کردهاند، در وضعیت حاضر مشکلات خیلی بغرنجی نداریم که مانع کار کردن شود. حقیقت این است که انرژی و نفس تئاتر از تماشاگر است اما با وجود این تاثیر بازهم تلاش میکنیم تماشاگر را به سالن جذب کرده و کاری تاثیرگذار و قابل قبول ارائه دهیم.
کارگردان نمایش “آجی و کول” گفت: ما منجی نیستیم، از جایی که احساس می کنیم مشکل، معضل یا ضعفی وجود دارد، سعی میکنیم مساله را نشان دهیم، نه در جایگاهی هستیم که راه حل ارائه دهیم، من هم یکی از همین مردم و مخاطبان هستم، مخاطب اگر دغدغه داشته باشد در این کار خود را خواهد دید، ما قصد نداریم ذائقه مخاطب را تغییر دهیم فقط به دنبال بیان حقیقت جامعه ایم.
