نمایش بازی تقابل بین آنچه “هست” و “می تواند باشد” هاست

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، نمایش “بازی” به نویسندگی اصغر نوری  و کارگردانی میر حسام کاظمی و نقش آفرینی امید والا و الناز ثابت ایمانی در قالب سی امین جشنواره تئاتر استان آذربایجانشرقی به روی صحنه رفت.

نمایش “بازی” را می‌توان در دسته آثار ابزورد قرار داد. داستان زن و مردی که در مکانی نامعلوم  گیر افتاده اند و سعی دارند با یکدیگر وقت بگذرانند، داستان شکل معمول خود را ندارد، داستان از میانه راه شروع می شود و کشمکش و گره گشایی  آن صورت می پذیرد و درهمان  نقطه آغاز به پایان می رسد .

بازیگران داستان بیشتر از اینکه دارای شخصیت باشند، هر کدام بار تفکر خود را بر دوش می کشند و نماینده طرز تفکر خود هستند برای همین است که چندان هم شاهد ویژگیهای زنانه یا مردانه در شخصیت های داستان نیستیم.

آدم های نمایش “بازی” به طرز عجیبی امیدوارند به اتفاقاتی که هیچ شناختی ندارند، امیدوارند به راهی که پشت دری است که هیچگاه حتی جرات لمس کردن دستگیره آن را ندارند یا به مناظر پشت پنجره ای که هرگز جرات تماشای آنرا نداشته اند. حتی  آنها در خیال نیز وقتی از در خارج شده به مسیر پیش رو رهسپار می شوند به جای اینکه از زیبایی مسیر لذت ببرند سعی در رسیدن به هدفی نامعلوم دارند.

شاید می توان در این اثر در و پنجره را تقابل ماندن و رفتن دانست، دری که نماد دست شستن از این دنیا و ورود به جهانی دیگر است و پنجره ای که نماد ماندن و لذت بردن از داشته هاست، که از آن هراس دارند، این تقابل تا پایان داستان را پیش می برد.

گذشته از داستان نمایش “بازی” دارای طراحی صحنه ساده اما قابل قبولی است بطوریکه هیچ آکسسوار اضافی در صحنه دیده نمی شود.

با توجه به اینکه میر حسام کاظمی در ابتدای راه کارگردانی قرار دارد با وجود کاستی ها می توان عملکرد وی را مقبول دانست، هرچند اجرای اثری که اصغر نوری خود آن را نگاشته و به اجرا نیز در آورده، در مقابل چشمان وی وسواس بیشتری را می طلبد.