چهارشنبه, ۲ مهر ۱۴۰۴ / ۱۴:۰۳:۲۹
روزنامه انگلیسی «دیلی تلگراف» درحالی ارزان‌ترین مقاصد را برای سفرهای طولانی‌مدت پیشنهاد کرده که در بین آن‌ها ایران به عنوان انتخاب نخست پیشنهادی به «گردشگران مقتصد» معرفی شده، این درحالی است که وزارت خارجه انگلیس اخیرا به شهروندان دو تابعیتی برای سفر به ایران هشدار داده است.
به گزارش آذر صبح به نقل از ایسنا، مقاصد ارزان درحالی برای تعطیلات زمستانی پیشنهاد شده‌اند که تبلیغات منفی علیه برخی کشورها مقاومت‌هایی را در پذیرش حقایق ایجاد کرده است. با آن‌که روزنامه تلگراف برای معرفی «ارزان‌ترین مقاصد مناسب سفرهای بلند مدت» به سه مرجع آماری معتبر استناد کرده اما در نهایت نظران کاربران آن نشان می‌دهد «امنیت» همچنان شاخصی در اولویت و مهم‌تر از «ارزانی» است.
آفریقای جنوبی از جمله مقاصد ارزانی است که خیلی‌ها با توجه به درگیرهای داخلی و تبلیغات سیاه درباره شرایط اجتماعی و فرهنگی مردمش، آن را به عنوان گزینه سفر انتخاب نمی‌کنند، با این حال «Post Office» (یکی از بزرگترین زنجیره‌های خدمات مالی انگلیس) در گزارش سالانه که پاییز اخیر منتشر کرده «کیپ تاون» را در آفریقای جنوبی به عنوان ارزان‌ترین مقصد سفرهای بلندمدت معرفی کرده است. شاخص‌های این انتخاب میانگین قیمت مواد غذایی، نوشیدنی و خریدهای ضروری در ۳۴ مقصد سفر بوده است.
«توکیو» با سبدی شامل ۱۰ قلم مصرفی رایج در سفر به ارزش ۵۱.۴۸ پوند، با فاصله کمی از کپ تاون، رتبه دوم این رده‌بندی را به‌دست آورده که پس از آن بالی (اندونزی)، مومباسا (کنیا) و هویی آن (ویتنام) قرار گرفته‌اند.
۱۰شهر ارزان برای سفر بلندمدت با در نظر گرفتن قیمت تمام شده ۱۰ کالای رایج مصرفی (به پوند انگلیس)
کیپ تاون (آفریقای جنوبی) £۵۱.۴۸
توکیو (ژاپن) £۵۷.۴
بالی (اندونزی) £۶۳.۹۵
مومباسا (کنیا) £۶۷.۱۱
هویی آن (ویتنام) £۷۵.۵۱
کانکون (مکزیک) £۷۸.۹۸
اورلندو (آمریکا) £۸۱.۶۲
پنانگ (مالزی) £۸۲.۶۹
شیکاگو (آمریکا) £۹۱.۴۶
پوکت (تایلند) £۹۷.۶۳
آفریقای جنوبی پایین‌ترین ارزش ارزی را در دو سال اخیر داشته، به طوری که ارزش هر پوند انگلیس هجده یا نوزده راند (واحد پولی آفریقای جنوبی) است، درحالی‌که زمستان گذشته ارزش این پول ۱۵ راند بود. به گزارش Post Office در شهری مثل «کپ تاون» یک وعده شام که شامل پیش‌غذا، خوراک اصلی و دسر است به همراه یک بطری نوشیدنی برای دو نفر فقط ۳۰ پوند می‌شود.
وضعیت در «توکیو» به گونه دیگری است، با این‌که رتبه دوم فهرست مقاصد ارزان برای سفرهای طولانی را دارد، اما قیمت‌ها در این کشور به نسبت زمستان گذشته ۱۷ درصد افزایش داشته است.
Post Office دریافته که قیمت‌ها در ۱۴ مقصد از بین ۳۴ استراحتگاه آمارگیری شده، همچون ریودوژانیرو (۳۳ درصد)، کپ تاون (۲۰ درصد) و کانکون (۱۸ درصد) به ترتیب بیشترین کاهش را داشته‌اند.
در انتهای این جدول رده‌بندی، شهر «ماهی» (سیشل) قرار دارد که ۱۰ قلم مصرفی رایج در آن میانگین ۱۹۲.۴۷ پوند هزینه برمی‌دارد. به عنوان مثال قیمت یک وعده شام برای دو نفر در این شهر ۱۲۶.۸۴ پوند می‌شود. ابوظبی، دبی، باربادوس و لس‌آنجلس نیز با عنوان پنج شهر گران، انتهای این جدول را کامل می‌کنند.
۱۰ شهر گران برای سفر طولانی با محاسبه قیمت تمام شده ۱۰ کالای رایج مصرفی (به پوند انگلیس)
ماهی (سیشل) £۱۹۲.۴۷
ابوظبی (امارات) £۱۶۶.۵۴
دبی (امارات) £۱۶۴.۷۴
سنت جیمز (باربادوس) £۱۶۳
لس آنجلس (آمریکا) £۱۶۱.۹۳
لاس وگاس (آمریکا) £۱۵۰.۵۶
سنت جانز (آنتیگوا) £۱۳۷.۱۸
سانتیاگو (شیلی) £۱۳۱.۷۶
سنگاپور £۱۲۹.۵۱
اسکاربرو (توباگو) £۱۲۶.۲۹
این آمارها از دیدگاه جهانگردان مجرب مقایسه چندان دقیقی نیست؛ چرا که هزینه هتل و پرواز در آن محاسبه نشده و تنها هزینه‌های رایج در محل درنظر گرفته شده است. علاوه‌بر این واضح نشده که آن ۱۰ مورد درنظر گرفته شده برای تعیین شاخص ارزانی، دقیقا چه بوده است و آیا به همه هزینه‌کرد گردشگران در مقصد توجه شده یا ذائقه‌ی قشر خاصی از جامعه انگلیس را که چندان اهل ماجراجویی در سفر نیستند و از مراکز معمول توریستی استفاده می‌کنند، هدف این محاسبه‌ها قرار داده است.
ارزان‌ترین مقصد برای سفرهای طولانی واقعا کجاست؟
واضح است که مطالعه Post Office دقیق نیست، به عنوان مثال در «دهلی» که رتبه سیزدهم این رده‌بندی را دارد گزارش شده با ۸۰.۴۲ پوند می‌توان یک وعده کامل شام شامل پیش‌غذا، غذای اصلی و دسر سفارش داد، قیمتی که هزاران کوله‌گرد (backpackers) را متعجب کرده است چرا که به گفته آن‌ها در این شهر با چند پوند می‌توانند در رستوران‌هایی (با سرویس‌های بوفه‌ای) هر چه می‌خواهند بخورند.
Post Office اعلام کرده این جدول از مجموعه اطلاعات متخصصان سفرهای بلندمدت و دفاتر ملی و منطقه‌ای گردشگری کشورهای شرکت‌کننده در این آمارگیری، تهیه شده و قیمت‌ها با توجه به استراحتگاه‌های برجسته‌ی این مقاصد درنظر گرفته شده است. همچنین اطلاعات از اینترنت در تایید درستی قیمت‌ها به صورت گزینشی استخراج شده است.
در مقابل، پایگاه داده‌های آماری Numbeo ـ که شرایط زندگی در شهرهای مختلف را به لحاظ هزینه‌های جاری زندگی، شاخص‌های مسکن، مراقیت‌های بهداشتی، ترافیکی و جرم و آلودگی براساس اطلاعات کاربران گزارش می‌دهد ـ با بررسی ۵۰ شاخص از جمله قیمت اقامتگاه‌های مختلف، غذا، نوشیدنی، انواع ستوران و سوپرمارکت، پوشاک، تاکسی، فعالیت‌های تفریحی، صنایع همگانی (برق، تلفن، آب…)، اینرتنت و قبض موبایل، به این نتیجه رسیده که «هند» ارزان‌ترین کشور دنیا است و به دنبال آن مولداوی، پاکستان، قزاقستان و نپال. کمی پایین‌تر این فهرست می‌توان نام کشورهایی چون کلمبیا، صربستان، فیلیپین، آفریقای جنوبی و رومانی را به عنوان ارزان‌ترین کشورها پیدا کرد.
در عین حال مجمع جهانی اقتصاد در «گزارش رقابت‌پذیری سفر و گردشگری»، کشورها را براساس قیمت‌های رقابتی مقایسه کرده که ایران به عنوان انتخاب نخستِ «گردشگران مقتصد» معرفی شده است. رتبه‌های بعدی به کشورهای مصر، مالزی، اندونزی و بوتان اختصاص پیدا کرده، این درحالی است که هند به عنوان ارزان‌ترین کشور به انتخاب Numbeo، رتبه دهم این فهرست را بدست آورده و تایلند در جایگاه هجدهم قرار گرفته و سریلانکا رتبه بیستم را بدست آورده است.
مقایسه رتبه‌بندی‌های دو منبع اطلاعات اقتصادی با توجه به قیمت‌های رقابتی
مجمع جهانی اقتصاد Numbeo رتبه‌بندی
ایران هند ۱
مصر مولداوی ۲
مالزی پاکستان ۳
الجزایر قزاقستان ۴
اندونزی نپال ۵
بوتان اکراین ۶
یمن گرجستان ۷
قزاقستان الجزایر ۸
تونس آذربایجان ۹
هند کلمبیا ۱۰
روسیه تونس ۱۱
قطر مقدونیه ۱۲
بوتسوانا سوریه ۱۳
لائوس صربستان ۱۴
مغولستان آلبانی ۱۵
گوآتمالا سریلانکا ۱۶
عربستان سعودی بوسنی و هرزگوین ۱۷
تایلند فیلیپین ۱۸
نپال آفریقای جنوبی ۱۹
سریلانکا رومانی ۲۰
این جداول رده‌بندی‌ها درحالی تهیه شده‌اند که قیمت هتل و بلیت هواپیما به عنوان اصلی‌ترین بخش هزینه سفر در آن‌ها لحاظ نشده و بیشتر به محاسبه نرخ کالاهای رایج در مقصد، پرداخته است. علاوه‌بر این برخی از این کشورها پروازهای مستقیم محدودی دارند که هزینه‌های سفر را بیشتر از حد معمول می‌کند و همین مساله آن‌ها را از اولویت گزینه‌های سفر خارج کرده است.
از طرفی برخی از این مقاصد ارزان از جمله ایران به خاطر کاهش ارزش پولی، فقط برای گردشگران خارجی، مقصدی به‌صرفه و یا اقتصادی به شمار می‌آیند، درحالی‌که قیاس سطح تفاوت درآمد شهروندان یا تابعین آن کشور با مخارج و هزینه‌های داخلی، معادله مقصد ارزان را به هم ریخته و این کشورها را به مکانی غیراقتصادی یا گران برای شهروندانشان تبدیل کرده است.
