دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۲۲:۳۲:۵۱
پاسخگویان اپراتورهای مخابرات شرایط بهره‌مندی از قانون سختی کار را دارند اما بعضا ۳۰۰هزار تومان حقوق می‌گیرند اعمال تنبیه های غیرمنطقی و حقوق پایین از مهمترین مشکلات این افراد است.
به گزارش آذر صبح – بهنام عبداللهی: کار در معدن سخت است، اما همه کارهای سخت دنیا در جایی مثل پیچ‌درپیچ‌های یک معدن خلاصه نمی‌شود. گاه آسان‌ترین شغل دنیا –ازنظر مردم- سخت‌ترین کار از نظر افرادی ست که در آن شغل مشغول به کار هستند.
مثل جواب دادن به تلفن. «جواب دادن به تلفن که کاری نداری دارد، پایت را دراز می‌کنی، هرچند وقت یک‌بار الو می‌گویی و چیزهایی از خودت می‌بافی و تحویل مردم می‌دهی، سر ماه هم حقوقت را می‌گیری»، این چیزی است که در عقیده بسیاری از مردم حک شده است.
بسیاری از مردم نمی‌دانند چگونه یک کار به‌ظاهر ساده، می‌تواند از اشتغال‌زایی به بیگاری تبدیل شود، و حتی مسئولان این را بیش‌تر نمی‌دانند. از کارکنان مخابرات صحبت می‌کنیم. کارکنانی که در بخش‌های مختلف همچون «۹۹۹۰»، «۲۰۲۰»، «۱۱۸» و… فعالیت دارند و اپراتور نام می‌گیرند.
آن‌ها ۴۴ساعت کار شیفتی در هفته انجام می‌دهند. به گفته خودشان شغل‌شان به سلامتی‌شان آسیب می‌رساند: «در روزهای تعطیل رسمی و غیررسمی و حتی در شرایط بحرانی جوی و آلودگی شدید هوا با تمام توان برای خدمت‌رسانی به مشترکین در مراکز تماس حضور داشته و انجام وظیفه می‌کنیم.»
آن‌ها می‌گویند ۴۴ساعت کار شیفتی در هفته با ابزار پاسخگویی دیداری و شنیداری الکترونیکی باعث آسیب دیدن سلامت اعضای بدن‌شان از جمله گوش و دهان و چشم می‌شود و به عقیده خودشان این‌ها دلایل موجهی است تا طبق قانون از شرایط و مزایا «سختی کار» بهره‌مند شوند.
۴۰۰تومان برای انجام وظیفه، ۱۱۰هزار تومان برای خطا
اما آن‌ها می‌توانند با این شرایط سخت هم کنار بیاند اگر حقوق درست و حسابی بگیرند. برای مثال هر پاسخگو در بخش «۹۹۹۰» موظف است در هرماه ۵هزار تماس تلفنی و پاسخگویی مفید داشته باشد که به ازای هر تماس ۴۰۰۰ریال دریافت می‌کند. اما جالب اینجاست که به ازای هرخطا از نظر مرکز ارزیابی، ۱۱۰هزار تومان جریمه می‌شوند: «این برای یک حقوق ناچیز، مبلغ هنگفتی است».
پاسخگویان مخابرات می‌گویند هیچ گله‌ای از ارزیابی مرکز تهران ندارند به شرط اینکه «با هدف» باشد. آن‌ها همچنین می‌گویند: «عدم اعمال صحیح سقف تماس ورودی مرکز در قرارداد پیمانکار باعث شده است در ماه‌هایی که تماس ورودی کم بوده و قصوری از طرف پاسخگو در پاسخگویی رخ نداده است، به علت عدم رسیدن به ۵هزار تماس، پاسخگو جریمه شده و از حقوق پایه کسر شود که این مورد باید در قرارداد ذکر می‌شد تا پاسخگو متضرر نشود.»
به عقیده اپراتورهای مخابرات، مواردی که گفته شد «هیچ سنخیتی از لحاظ شرعی و عرفی و قانونی با عدالت الهی ندارد.»
گلایه آن‌ها این است که «چگونه در سایر شرکت‌های اقماری مخابرات، کارکنان با کارهای بسیار سبک‌تر و برخورداری از ساعت کاری مشخص و تعطیلات رسمی و غیررسمی از حمایت‌های قانونی بیش‌تری نسبت به این بخش برخوردارند و ما با مسئله دریافت حقوق دست و پنجه نرم می‌کنیم.»
خواسته اصلی کارکنان مرکز پاسخگویی «۹۹۹۰» اصلاح مفاد قرارداد پیمانکار و نیز برخورداری از حقوق و مزایا شغلی طبق کانون کار سایر بخش‌ها است.
این کارکنان در نامه‌ای در تاریخ ۲۸ بهمن‌ماه سال ۹۶خطاب به رئیس اداره بازرسی و پاسخگویی به شکایات مخابرات ایران همه این مشکلات را در میان گذاشته‌اند اما تاکنون هیچ تغییر رویه‌ای صورت نگرفته است.
برخی از مدیران بخاطر منفعت شخصی‌شان بر تمدید قرارداد با پیمانکاران محلی پافشاری می‌کنند
البته گویا این مشکل تنها در استان آذربایجان شرقی نیست و کارکنان مخابرات استان کرمان هم نمی‌توانند با پیمانکارشان کنار بیایند. آن‌ها نیز طی نامه‌ای به آقای صدری، مدیرعامل شرکت مخابرات ایران گفته‌اند «با اینکه طبق فرمایش شما قرار بود پس از اتمام قرارداد در شهریورماه ۹۷ با شرکت شسکام شروع به فعالیت کنیم، ولی متاسفانه این موضوع هرماه به تعویق می‌افتد و با همان پیمانکار محلی قرارداد می‌بندیم و بعضی از مدیران بخاطر منفعت شخصی‌شان بر تمدید قرارداد با همان پیمانکار پافشاری می‌کنند.»
سید مجید صدری در یازدهم تیرماه سال جاری در نامه‌ای خطاب به مدیران مناطق مخابرات ایران، خواسته بود که برخی از فعالیت‌های مخابرات همچون مرکز پاسخگویی «۱۱۸»، «۲۰۲۰»، «۱۹۹۰» به شرکت سرمایه‌گذاری کارکنان مخابرات «شسکام» و شرکت خدمات اول «TCT۱» واگذار شود. اما نشده است.
استقبال کارکنان برای عقد قرارداد با پیمانکار سراسری «TCT۱»
در گفتگویی که با کارکنان مراکز پاسخگویی استان آذربایجان شرقی داشتیم، از استقبال آن‌ها از عقد قرارداد با شرکت «TCT۱» باخبر شدیم: «خواسته بچه‌ها این است که علی‌رغم تعویض مفاد قرارداد، طرف قرارداد از پیمانکاران محلی به پیمانکار معتبر و سراسری تغییر پیدا کند.»
آن‌ها از دیگر مزایا تغییر پیمانکار می‌گویند: «در صورت تبدیل شدن پیمانکار به «TCT۱» هم می‌توانیم انتقالی بگیریم و هم کمی ثبات شغلی داشته باشیم. همچنین قیمت خطاها که فشار روانی ایجاد می‌کند معقول‌تر شود؛ مگر ما چقدر حقوق می‌گیریم؟»
همچنین آن‌ها مدعی هستند که شبانه‌روز هدست در گوش‌شان قرار دارد اما قانون سختی کار تعلق نمی‌گیرد و با همه این شرایط کمترین حقوق را دریافت می‌کنند.
راه باز، جاده‌دراز
سایت «مخابرات ما» نیز در مطلبی با مضمون جریمه غیرمنطقی به این موضوع پرداخته و نوشته است: «همیشه تنبیه و همیشه فقط تنبیه! درکجای دنیا دیده اید؟ گذشته از آن تنبیه باید منطقی باشد؛ آیا می‌شود ۶۰ درصد از حقوق را بابت تنبیه کم کرد؟»
یکی از پاسخگویان مرکز «۹۹۹۰» زیر همان مطلب نوشته است: «ما هر روز درد می‌کشیم، دردی که وقتی به مسئول‌مان اعلام می‌کنیم می‌گوید ما برای شما نامه دعوت نفرستادیم که بیایید اینجا کار کنید، دوست ندارید راه باز است.»
حال یوسف شکوری، مدیر مخابرات آذربایجان شرقی با شنیدن همه این مشکلات به خبرنگار مهر می‌گوید: «هرکس هر مشکلی دارد به دفتر ما مراجعه کند تا رسیدگی کنیم.»
او توضیح می‌دهد: «کارکردها و عملکردها از سوی سیستمی متمرکز که سراسری است تعیین می‌شود و از پاسخگویان انتظار می‌رود که طبق آموزش‌هایی که به آن‌ها داده شده، پاسخگوی مردم باشند.»
طبق گفته مدیر مخابرات آذربایجان شرقی مشکلاتی که بیان شد مربوط به ماه‌های اول سال بود و اکنون تاحدود زیادی مشکلات حل شده است. اما پاسخگویان می‌گویند هنوز همان آش است و همان کاسه.
کارکنان مراکز پاسخگویی در مخابرات عمدتا جوانان متخصص و تحصیل‌کرده هستند. فشار اقتصادی و از سویی دیگر نبود شغل مناسب باعث شده «راه انصراف از کار» برایشان بسته باشد. آن‌ها متحمل هرگونه فشاری می‌شوند تا بیکار نباشند. و چه سخت است تحمل بیگاری برای فرار از بیکاری.
