بیایید ترامپ نباشیم

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، هدف ترامپ مشخص است؛ او می‌خواهد ایران نباشد. ما چرا باید به او کمک کنیم که به هدف شوم خود برسد. چرا باید دستی باشیم کنار دست ترامپ، برای فشردن گلوی خودمان، گلوی هم‌وطن‌مان؟

چند ماه گذشته را فراموش نکردیم که در این سرزمین هم زمان با خروج آمریکا از برجام، برخی در ایران دست‌هایشان را به هم مالیدند و ذوق کردند که می‌توانند از این تحریم‌ها پولی به جیب بزنند و برای خود برج و بارویی بسازند.

تجربه‌های این چند ماه اخیر تلخ بود. بسیاری از ما حریص شده بودیم و به فکر هیچکس نبودیم جز خودمان. تا فهمیدیم مثلا رب گران شده است، بدو بدو رفتیم رب خریدیم. بچه نداشتیم اما هر چه پوشک در بازار بود را در انبار خانه جا دادیم. ریال‌هایمان را دلار کردیم.

اصلا فکر نکردیم در این سرزمین فقط ما زندگی نمی‌کنیم. هستند آدم‌هایی که زندگی‌شان به سامان نیست و تحریم‌ها کمر آنها را خم می‌کند و رفتار برخی از ما در دوران گرانی و تحریم کمر آنها را می‌شکند.

یک بار فکر کنیم درست زمانی که ما انبارهایمان را پر می‌کنیم، آن سو تَرک خانواده‌ای چشم به راه یک لقمه نان است. وقتی دلار می‌خریم به این فکر کنیم که دست به دست ترامپ در حال پایین آوردن ارزش پول کشورمان هستیم. پایین آمدن ارزش پول یعنی سخت تر شدن زندگی هر ایرانی.

زیاد به ترامپ فکر نکنیم. بگذارید او هر کاری  می‌خواهد بکند. ما شهروند خوبی باشیم. ما به فکر ایران باشیم. به خدا که افسانه نیست. در همین گربه زیبای افتاده در دل خاورمیانه، جنگ ۸ ساله‌ای رخ داد. زندگی مردم سخت شد اما مردم دست به دست هم دادند تا دست دشمن کمر این کشور را خم نکند.

برخی اسلحه به دست گرفتند و عده‌ای دیگر جامعه را آرام نگه داشتند. در آن زمان هم بودند آدم‌هایی که از اهالی احتکار بودند اما آنها کم بودند و کسی محتکران را دوست نداشت. همه مردم به هم کمک می‌کردند. اگر می‌دیدند احتیاجی به شیر خشک ندارند، نمی‌خریدند و اجازه می‌دادند به دیگران هم برسد، به دیگرانی که به آنها حس برادر و خواهر داشتند.

مشکل ما ترامپ نیست. مشکل مردمی هستند که دست ترامپ می‌شوند برای فشردن گلوی ایرانیان.

بیایید بعد از ۱۳ آبان، ترامپ نباشیم و اجازه ندهیم خجالت به رخ پدران و مادران ایرانی بنشیند.