یکشنبه, ۹ آذر ۱۴۰۴ / ۰۷:۱۰:۴۹
استیضاح‌های پشت سرهم، نفس دولت را می‌گیرد و اجازه تفکر به رییس جمهور نمی‌دهد.
به گزارش آذر صبح به نقل از عصرایران، این روزها مخالفان دولت شمشیر را از نیام و شلاق را از کنام برای روحانی کشیده‌اند. حق هم دارند. دولت در ضعیف ترین حالت ممکن خود است. روحانی حتی نتوانسته‌است دل رای دهندگان به خود را جلب کند چه برسد به مخالفان. آنهم چه مخالفانی؛ افرادی که در ۵ سال گذشته نشان دادند برای تخریب دولت تدبیر، هر کاری که بتوانند انجام می‌دهند و در این زمینه اعتقادی به اخلاق ندارند و شاگرد خوب درس ماکیاولی هستند.
حسن روحانی بعد از خروج آمریکا از برجام و پنبه شدن هر چه رشته بود، مسخ شده است و هیچ شباهتی به روحانی سال‌های گذشته ندارد. گویا مانده است تا این حدود ۳ سال هم بیاید و برود.
مخالفان «شیخ دیپلمات» هم پی به این معنا برده‌اند و آرام، آرام در حال زدن ضربه‌های کاری به پیکر نیمه جان دولت هستند. روحانی بعد از شوک ترامپ تمام توان خود را جمع کرد تا دوباره سرپا شود. با کمک برخی از همفکرانش تا حدودی توانست از آن شوک اولیه خارج شود اما دلواپسان نمی‌خواهند از فرصت بدست آمده به همین راحتی عبور کنند و استراتژی‌های مختلفی را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
نمونه بارز آن استیضاح‌های سریالی در مجلس است. استیضاح‌های پشت سرهم، نفس دولت را می‌گیرد و اجازه تفکر به رییس جمهور نمی‌دهد. تمام فکر و ذکر روحانی می‌شود دفاع از وزرا و بعد تلاش برای معرفی وزیر جدید.
امروز طیفی اقلیت در مجلس به خوبی در حال تدارک جنگ بزرگی با روحانی هستند. جنگی که از آن به عنوان حق نمایندگی خود یاد می‌کنند اما در اصل تلاشی است برای زمین زدن دولت دوازدهم.
واقعا در زمانی که همه حواس‌شان به خراب کاری‌های آمریکا، اسرائیل و عربستان علیه ایران است، استیضاح ظریف چه معنایی دارد؟ کدام عقل سلیمی اجازه می‌دهد در وسط جنگی تمام عیار، یکی از فرماندهان اصلی در خط مقدم را مواخذه کنیم و به دنبال برکناری او باشیم.
مخالفان روحانی تقریبا از سال ۹۲ به بعد هر آنچه که داشتند از دست دادند. دولت، مجلس، شورای شهر و شهرداری‌ها. حالا فرصت خوبی است اسب خود را برای انتخاباتی دیگر زین کنند. سال آینده انتخابات مجلس است و سال ۱۴۰۰ انتخابات ریاست جمهوری. پس از الان باید نشان داد که رقیب ناکارآمد است.
آنها تلاش می‌کنند و دولت هم دست روی دست گذاشته است و تنها تماشا می‌کند. هیچ پاتکی برای تک‌های رقیب ندارد.
معمولا وقتی کشوری در حال جنگ است، همه سعی می‌کنند داخل کشور را آرام نگه دارند اما وقتی پای سیاست بازی و انتقام در میان باشد، آن وقت است که تیرهایی از داخل هم بر پیکر فرماندهان در میدان می‌نشیند.
درحالی که مردم با مشکلات بزرگ و کوچک دست به گریبان هستند، عده‌ای می‌خواهند برای فردای خود از این آب گل آلود ماهی بگیرند. ماهی به بزرگ مجلس و ریاست جمهوری.
با وضع موجود تقریبا رقبای روحانی شک ندارند که ریاست جمهوری آینده به نام آنها سند خواهد خود و از هم اکنون این ردا را برای خود دوخته‌اند.
روحانی و البته اصلاح طلبان اگر می‌خواهند تفکرشان در کشور تداوم پیدا کند باید دو لشگر آماده رزم کنند. یکی برای شکستن شاخ ترامپ و دیگری برای مقابله با دسیسه‌های داخلی.
