شنبه, ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ / ۱۹:۴۵:۱۷
هنرمند توانای عرصه سینما و تلویزیون ایران عنوان کرد: تحلیل نقش یکی از مهم ترین بخش‌های امور بازیگری است.
آذر صبح/ سمیه گل محمدی: کاوه خداشناس هنرمند عرصه سینما و تلویزیون متولد سال۱۳۵۹ و دانش آموخته رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری است، قبل از ورود به دانشگاه دوره های بازیگری را زیر نظر اساتیدی چون مرحوم حمید سمندریان و فردوس حاجیان گذراند، او تجربه موسیقی، عکاسی، نقد هنری و دستیاری کارگردان را در کارنامه خود دارد.
کاوه خداشناس فعالیت خود را قبل از تحصیلات اکادمی در سال ۸۷ با تئاتر شروع و اولین بار با نمایش هدهد به روی صحنه رفت و پس از آن با گروه های دانشجویی نیز کار کرد.
در سال ۸۲ با بازی در فیلم سینمایی خداحافظ رفیق وارد سینما شد اما با سریال رستگاران دیده شد و با سریال معراجی ها در سال ۹۳ به کارگردانی مسعود ده نمکی به شهرت رسید.
آذر صبح با این هنرمند بنام عرصه سینما و تلویزیون گفت و گویی ترتیب داده که در ادامه می آید…
آقای خداشناس به عنوان نخستین سوال از پروژه های خود برایم بگویید..
در حال حاضر مشغول یک سریال به نام “وقت صبح” به کارگردانی آقای آقازاده هستم، البته بنا به شرایطی که برای سلامتی ام به وجود آمده کارهایم کمی عقب مانده؛ آسیب ربات مچ پا مرحله فیلمبرداری را به عقب انداخته و در تلاشیم با سرعت بیشتر به هنگام بهبودی فیلم برداری را ادامه دهیم.
چگونه وارد عرصه بازیگری شدید ؟
سال۷۸ دانشجوی رشته تئاتر شده و کار بازیگری را به شکل آکادمیک شروع کردم، باید اشاره کنم که قبلا توسط دایی ام که رئیس کتابخانه مرکز هنرهای نمایشی بودند، با این هنر آشنایی داشتم که این مقدمات موجب پیشرفتم در این عرصه شده است.
به عنوان یک جوان ایرانی و هنرمند چقدر در جامعه دغدغه فرهنگی دارید؟
به لحاظ مناسبات کاریمان خواه و ناخواه، اتفاقات اجتماعی پیرامون ما در حوزه فرهنگ و هنری کاری مان تاثیرگذار است، تئاترها، کنسرت ها ، نمایش ها ، فیلم هایی که روی پرده و انواع نمایشگاه های نقاشی و … همه و همه برای ما لذت بخش بوده و آینه تمام نمایی از دغدغه‌های فرهنگی و سلیقه ی ما را تشکیل می دهند.
دنیا و زندگی بازیگران را به چه تشبیه می کنید ؟
خیلی چیز عجیب و پیچیده ای نیست، مدل زندگی مان چیزی شبیه زندگی مردم عادی است فقط به لحاظ مناسبات و جایگاه اجتماعی و محبت مردم زندگی بازیگران خاص تر شده ، زندگی در هر صورت شکل و شمایلش برای هر انسانی یکی است.
درعرصه بازیگری نقش را شما انتخاب می کنید یا نقش شمارا؟
تقریبا این اتفاقات دو طرفه می افتد؛ بنا به مناسبات کاری برخی اوقات نقش هایی پیشنهاد می شود که شاید خیلی مد نظرمان نبوده یا احساس می کنیم قبلا بازی کرده ایم، خیلی اوقات نیز نقش هایی است که مشتاق بازی در آن هستیم و می توانیم بنا به تجربیات به جایگاه والاتر نقش دسترسی پیدا کنیم.
رابطه بازیگر با دوربین و تصویربردار چگونه باید باشد ؟
رابطه ای که با دوربین و تصویر بردار وجود دارد چیزی شبیه چسم سوم است؛ ارتباطی که ناخوداگاه در ذهن شکل می گیرد.
تفاوت بازی تئاتر، سینما و تلویزیون را بیان کنید؟
هرکدام از آنها باتوجه به شکل ارائه و جنس ارتباطشان با مخاطب خواه و ناخواه تفاوت هایی باهم دارند؛ اگر طرف استعداد خلق ، شخصیت پردازی و بازیگری داشته باشد قاعدتا بسیار تاثیر گذار بوده و ماندگار خواهد بود و مضاف بر اینکه قطعا مبحث تمرین و ممارست نیز مهم است که عمدتا در فضای تئاتر شکل می گیرند و بنا بر تجربیات تئاتر کاران با خلق نقش‌ها و پروسه گذراندن یک نقش تبدیل به بازیگران حرفه ای می شوند.
چقدر در تحلیل نقش کار می کنید؟
تحلیل نقش یکی از مهم ترین بخش های امور بازیگری به شمار می رود و به واسطه آن از این طریق به اسکلت و قامت کلی شخصیت دسترسی پیدا می کنیم، ناگفته نماند که هرچقدر دانش بازیگر و تحلیلش بیشتر باشد ، خروجی بهتری را ارائه می دهند.
وظیفه بازیگر با شروع ضبط و کات کارگردان تمام می شود؟
وظیفه بازیگر با شروع ضبط و کات کارگردان تمام نمی شود؛ چون آدمی با پذیرش واقعی یک نقش با آن کاراکتر زندگی می کند و شاید کارگردان خیلی از لحظاتی درگیر چندین شخصیت و دکوپاژ است یعنی به نوعی تنها بازیگر است که نقش را پذیرفته و به آن فکر می کند و تا اتمام ایفای نقش شخصیت بازی با بازیگر همراه است.
تدوین چه کمکی به بازی می کند؟
تدوین به گونه ای کارگردانی دوم است و در بسیاری از زمان ها می‌تواند لحظات ناب بازی بازیگر را کشف کرده و برخی جاها بالعکس عمل کند.
همچنین بازیگر بااستعداد تدوین را می شناسد وبر اساس جنس تدوین توانایی بازی در هر زمان و مکانی را دارد.
آیا بازیگر حق سوال از دکوپاژ،اندازه لنز دوربین و… را دارد؟
بازیگر یکی از ارکان خیلی مهم صحنه به شمار می رود و حق دانستن همه چیز را دارد؛ در تمامی ملل ها با بررسی شکل های استاندارد در می یابیم که دکوپاژ را در اختیار بازیگران می گذارند چراکه اطلاعات بیشتر در این زمینه موجب اجراشدن کارها با روند بهتر می شود.
به عنوان بازیگر چه انتظاری از مسئولین دارید ؟
انتظار خاصی از مسئولان نداریم؛ انتظار داشتن یا نداشتن چیزی را عوض نمی کند.
در جامعه ما فقط زیبارویان استعدادبازیگری دارند یا دوستان کارگردان خوش سلیقه هستند؟
این که بازیگری برای زیبا رویان است تفکر کاملا مردود و منسوخ است؛ بازیگری یک فرایند بسیار پیچیده و خیلی حسی است، با مرور تاریخ سینما می توانیم دریابیم که بازیگران بنام و معروف چهره آن چنانی نداشته اند ولی موفق بوده اند چراکه جوهر و ذات بازیگری را دارا بوده اند.
شما با انتخاب بازیگر مناسب کاراکتر موافق هستید یا صرفا نام ؟
کسانی که نام شده اند عمدتا کسانی اند که در این زمینه تلاش کرده و زحمت بسیاری کشیده اند و به نوعی روزگاری گذشته تا به یک اسم و رسمی رسیده اند، پس زمانیکه آنها نقشی می پذیرند، بهتر آن را ایفا می کنند، بازیگران جوان نیز با ایفای بهتر نقش، نام خود را مطرح می کنند.
در نقش هایی که بازی کردید نحوه انتخاب چگونه بوده است؟
سعی کردم یک رنگ آمیزی متنوعی در انتخاب نقش هایم داشته باشم؛ شاید عمدتا مردم مرا با نقش های مثبت می شناسند ولی پرونده کاری من خیلی تنوع نقش دارد و حتی نقش منفی هم بازی کرده ام.
از سوی دیگر مهم ترین خسیسه ای که باعث می شود کاراکتر برایم جذاب باشد تاثیر گذاری در روند و دومینوی شخصیتی است تا بتواند جریان ساز باشد.
ازنظر خودتان درکدام پروژه عالی بودید ؟
سوالی است که جواب مشخصی برایش ندارم، من در هر نقشی که برایم محول شده تلاش کردم بهترین بوده و ایفای نقش کنم.
نام تبریز برای شما یاد آور چیه چیزی ست؟ و برای کارهای هنری و جشنواره هایی که تبریز برگزار شده آیا حضور داشتید ؟
نام تبریز برایم یادآور دلاوری و مردمانش و جاهای دیدنی آنجاست، در چند کار مستند و پروژه ای به این شهر آمده ام ولی تاکنون در جشنواره های هنری و فرهنگی این شهر حضور نیافته ام.
در مورد کارهایی که کارگردانی کردید بگویید؟
تجربه کارگردانی هم در عرصه سینما و تلویزیون دارم؛ سال گذشته دو تله فیلم ساختم که یکی پخش شده و دیگری هم در روزهای آتی پخش خواهد شد.
سخن پایانی؟
آرزوی سربلندی برای آذربایجان عزیزدارم؛ که همواره باعث افتخار بوده اند.
