سیاه نمایی و مواضع احساسی مانع تحول در کشت و صنعت مغان

بزرگنمایی تصویر

آذر صبح/ منصور صادقی اصل : اغراق نیست اگر ادعا کنیم که هر جا سخن از صنعت آذربایجان به میان می آید ؛ نام «صنایع غذایی شیرین عسل» و موسس این گروه صنعتی «یونس ژائله» می درخشد.

یونس ژائله را می توان نمادی از یک انسان خود ساخته دانست که با تکیه بر نبوغ مدیریتی و با پشتکار و اهتمام مثال زدنی اش توانسته از یک واحد کوچک تولیدی در شهرک صنعتی تبریز – سال ۷۱- به یکی از بزرگترین و موفق ترین مجموعه صنعتی برسد که نزدیک به ۱۵۰۰۰ نفر از جوانان برومند آذربایجان را مشغول به کار کرده و سهم ویژه ای در بازار صادرات ایران را به خود اختصاص داده است.

اما کارنامه درخشان «یونس ژائله» به موفقیت های وی در شرکت شیرین عسل  خلاصه نمی شود؛ ژائله در بیش از دو دهه حضور جدی خود در عرصه صنعتی ؛ بارها با خریداری واحد های زیان ده و اعمال مدیریت مدبرانه ؛ اصلاح ساختار و نو آوری در محصولات ؛ توانسته آن ها را به مرحله ی سوددهی برساند و از این طریق کسب و کار خود را توسعه دهد.

صادر کننده نمونه کشور در ۶ سال متوالی ؛ اولین کار آفرین نمونه ملی؛ معرفی به عنوان یکی از ۹ نخبه اقتصادی جهان اسلام در همایش تجارت کشورهای اسلامی در کوالالامپور ؛ نمونه هایی از افتخار آفرینی این صنعت گر موفق است‌.

ژائله ؛ بارها شعار « از دانه تا قفسه » را به عنوان چشم انداز فعالیت های صنعتی خود در مجامع مختلف و رسانه ها مطرح کرده است ؛ وی همچنین از هدف گذاری اش برای گسترش فعالیت صنایع غذایی شیرین عسل در راستای تولید مواد لبنی پرده برداشته است.

با عنایت بر اینکه مسئله ی خام فروشی علی الخصوص در حوزه کشاورزی ؛ به یکی از معضلات اقتصادی کشور ما مبدل گشته که در این راستا شاهد فروش محصولات خام کشاورزی به خریداران خارجی و بازگشت همان محصول به صورت فرآوری شده به داخل کشور هستیم _که این مسئله علاوه بر آنکه منجر به خروج ارز فراوان از کشور می گردد ؛ ضربات مهلکی بر منابع و اقتصاد کشاورزی وارد می سازد_ تئوری هوشمندانه ی «ژائله» _از دانه تا قفسه_ می تواند مانع از این خسارت بزرگ شده و صادرات محصول فراوری شده را تضمین کند.

نگارنده در ادامه قصد دارد ؛ با عنایت بر مقدمه فوق ؛ در پاسخ به جنجال آفرینی های اکبر اعلمی ؛ نماینده سابق مجلس در رابطه با واگذاری مجموعه کشت و صنعت مغان به یونس ژائله ؛ نکاتی را مطرح کند:

۱) مزارع کشت و صنعت مغان ؛ با عنایت بر موقعیت جغرافیایی ؛ خاک غنی ؛ آب و هوای بی نظیر ؛ خطه ی زرخیزی است که با تغییر در نگرش مدیریتی و استفاده از ماشین آلات ؛ تجهیزات و نو اوری های کشاورزی می توان بیشترین بهره را از آن برد و بازده تولید را به حداکثر میزان خود نزدیک کرد. همچنین با راه اندازی واحد های فرآوری محصولات و تقویت صنایع بسته بندی ؛ از خام فروشی و خروج ارز از داخل کشور ممانعت کرده و صادرات محصولات نهایی را تقویت کرد و این مهم با مدیریت غیر کارشناسی ؛ سیاسی و دولتی به وقوع نمی پیوندد و همانطور که سالهای سال شاهد آن بودیم ثمره ی چنین مدیریتی ؛ هدر رفت منابع ؛ زوال ماشین آلات و کاهش شدید بازده اقتصادی این مجموعه است.

۲) استفاده مکرر از عنوان «نوکیسه» توسط آقای اعلمی ؛ توهینی است بر افراد خودساخته ای که بدون کمترین امکانات ؛ با اراده پولادین و همت والا در عرصه ی تولید ؛ فعالیتی سالم داشته و موجب رونق فضای اقتصادی کشور و نیز نجات ده ها و صد ها جوان از معضل بیکاری و پیامد های آن می شوند ؛ جای تاسف دارد  که سالیان سال ؛ ایشان و مسئولان و کارگزارانی همچون ایشان ؛ با چنین اندیشه های چپی خود  ؛ مانع از رشد و توسعه و رونق اقتصادی این مملکت شده اند.

۳)در رابطه با مسئله واگذاری این مجتمع ذکر دو نکته لازم و ضروری به نظر می رسد :

اولا  این واگذاری در روندی کاملا قانونی و شفاف و تحت نظارت نهاد های ذی صلاح ؛ به مبلغ ۳۵۰۰ میلیارد تومان به آقای «یونس ژائله» واگذار شده است.

ثانیا ؛ «یونس ژائله» سالیان سال است در عرصه تولید صنایع غذایی بسیار موفق عمل کرده و خوش درخشیده است لذا با توجه به این رزومه قابل استناد  و همچنین برنامه ی علمی ایشان مبنی بر گسترش صنایع تبدیلی و ممانعت از خام فروشی ؛ هر انسان منصفی پی خواهد برد که کسی همچون ژائله نمی تواند این کشت و صنعت را پویایی و رونق بخشد و منطقا اهلیت وی نباید مورد کمترین تشکیکی قرار بگیرد.

و اما در آخر توصیه ای به جناب آقای اعلمی ؛ و آن اینکه بهتر است به جای چنین فضاسازی های مسموم که رنگ و بوی پوپولیسم دارد ؛ با نگاهی عقلانی ؛  مسائل را تحلیل و اطلاع رسانی کنند تا شائبه ای در مورد فعالیت ها و مواضع ایشان پیش نیاید ؛ چرا که مردم اغلب ایشان را فردی متفکر و صادقی می‌دانند!