پدر شعر جناس ایران از دغدغه‌هایش می‌گوید

۸ سال از یکی از مصاحبه های استاد «نصیر پایگذار»، پدر شعر جناس ایران تحت عنوان «از استاد مسلم شعر جناس کی تجلیل می‌شود»، می‌گذرد و او که اکنون در هشتاد و ششمین بهار عمرش قرار دارد، در گفت‌وگوی جدیدش، از گلایه‎ها و دغدغه‌هایش می‌گوید.

به گزارش آذر صبح، نصیر پایگذار متولد یازدهمین روز از یازدهمین ماه سال ۱۳۱۱ است، پدرش «میرزا مهدی پایگذار»، کارمند اداره راه آهن تبریز و مادرش «منور امیر طاهری» بود و نصیر پایگذار، خود را شاعر بایاتی‌ها و اشعار مادرش می‌داند که در کودکی او می‌سروده است.

پایگذار، دانش آموخته رشته زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه تبریز و بازنشسته آموزش و پرورش است و علاوه بر شغل معلمی، سوابقی همچون تدریس در دانشگاه، مدیریت مسابقات دانشگاه تبریز، ریاست هیات ژیمناستیک آذربایجان شرقی به مدت ۱۲ سال و فعالیت در رشته تربیت بدنی را نیز در کارنامه خود دارد.

پدر شعر جناس ایران در سال ۲۰۱۲ در نهمین دوره از «جشنواره بین‌المللی شب شعر اتحادیه نویسندگان ترکیه» در شهر «پریزرن» کشور «کوزوو» از بین ۲۲ کشور و ۶۶ شاعر برگزیده دنیا، مقام اول را کسب می‌کند و در سال ۸۹، به عنوان پنجمین چهره تاثیرگذار کلان شهر تبریز انتخاب شده و در همان سال در مراسمی تحت عنوان زنده نامان، از او تقدیر می‌شود.

کتاب «اشک اسب» او در سال ۸۲ از طرف سازمان ملی جوانان کشور به عنوان اثر برتر شناخته شده و شعر «انگور»استاد پایگذار در شهر «بکیللی» ترکیه برنده بورس تحصیلی می‌شود که پایگذار آن را به یک جوان ترک واگذار می‌کند و شعر انگور در کتابی تحت عنوان «کوپ» چاپ می‌شود.

دکتر منوچهر مرتضوی، حافظ شناس برجسته کشور در مورد اشعار استاد پایگذار گفته است: “در حقیقت بعد از حکیم فردوسی بزرگترین خدمت را نصیرپایگذار به زبان فارسی کرده است، نصیر با استخدام بیش از سه هزار جناس در زبان‌های ترکی و فارسی سبب غنی تر شدن این دو زبان شده است، استحکام دو بیتی‌ها و جناس ایشان از فرمول‌های ریاضی انیشتین هم بیشتر است.”

هر چند که در سال‌های اخیر، آثار او از سوی مدعیان فرهنگ و ادب استان، مورد کم لطفی قرار گرفته و وعده‌های مسئولان در حد امضاء و دست خط باقی مانده است، اما شهرت پدر شعر جناس ایران از مرزها فراتر رفته و در سال۲۰۱۲ برای حضور در برنامه کولتور گئجه‌سی (شب فرهنگ) شهر «اربیل» عراق، از او دعوت و اشعار زیادی در وصف این اسطوره ادبی تکرار نشدنی سروده و بیوگرافی او در نشریه کولتور گئجه‌سی چاپ شده است.

۲۲ کشور خارجی همچون ترکیه، باکو، آلمان، عراق، نخجوان، کوزوو از او دعوت کرده‌اند و بسیاری از اشعار او در مجلات و کتب داخلی و خارجی به چاپ رسیده است.

«تاریمین تللری»، «ایپک خیاللار»، «باللی بایاتیلار»، «ناردانالار»، «قیزیل سالخیمی»، «اشک اسب»، «اشک شمع»، «کلیات دیوان فارسی و ترکی» از جمله آثاری هستند که از او به چاپ رسیده‌اند.

نصیر پایگذار هم اکنون، مدیر انجمن ادبی شهریار تبریز که زمانی خود استاد محمد حسین شهریار، مدیریت آن را بر عهده داشت، است و در جدیدترین گفت‎وگویش با ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی، می‌گوید: از کار خوب ایسنا که مصاحبه‌ای تحت عنوان « از استاد مسلم شعر جناس کی تجلیل می‌شود؟» با من ترتیب داد، قدردانی می‎کنم، حالا بیشتر از هشت سال از آن مصاحبه می‌گذرد و ۱۲ جلد کتابم در طول این سال‌ها به چاپ رسیده و ۱۴ جلد هم آماده چاپ است، جلد پنجم کتاب «تاریمین تللری» و «رسام» در ۱۳۱۱ بیت، آماده چاپ است که به دلیل نبود حمایت مادی، همانطور مانده است.

پدر شعر جناس ایران در گفت‌وگو با ایسنا با گلایه از این که سومین جلد از دیوان کلیات فارسی‌ و دو کتاب شعر کلیات فارسی‌ دیگرش در ۱۳۰۰ و ۳۰۰ بیت هم به دلیل مشکلات مالی، به چاپ نرسیده است، اظهار می‌کند: این اشعار را نمی‎توانید جای دیگری پیدا کنید و برای اولین بار است که کسی در این سطح، شعر جناس سروده است و اولین شعرش را که در سال ۱۳۶۱ سروده است، برایمان می‌خواند:

«جان فدای شمع رخسار تو چون پروانه کردم

سوختی بال و پرم را شمع من، پروا نکردم

با نگاهی کشتی و درمان نمودی با نگاهی

جز به سویت ماه من، سوی دگر پر وا نکردم»

وی ادامه می‌دهد: در همان سال که با ایسنا مصاحبه کردم هم نوشته شده بود که کاش با نامگذاری خیابان و اتوبانی به نام «پایگذار» از او تجلیل شود، با وزارت آموزش و پرورش و اداره کل آن در استان هم صحبت کرده‌ام، تا برای آشنایی بیشتر دانش آموزان با صنعت جناس و به دلیل بی‌نظیر بودن این اشعار، از آثار من در کتب فارسی استفاده شود، آیات قرآن در بسیاری از اشعارم، مستتر هستند، مثلا:

«هر کس به دل غمزده‌ای داغی زد

اندر دل خود بدو زند داغ ایزد

هر کس به ضعیف‌تر ز خود چوبی زد

بی هیچ صدا بدو زند، چوب ایزد

چوب خدا صدا ندارد»

پایگذار در ادامه چند بیت از شعر معروف ترکی‌اش تحت عنوان «بال بلله‌سی» را برایمان می‎خواند که به حسرت خوردن لقمه‌های عسل و قاردوشابی که ترکیبی از برف و شیره بود و به جای بستنی امروزی استفاده می‎شد، اشاره دارد:

«اوره‌ییم بیر تیکه‎دیر بیر بالا بال بلله‌سینه

شان بالین عشقی ویریبدیر آدامین کلله‌سینه

تاپا بیلسه‌م یییره‌م قاردوشابی چیلله‎سینه»

او با تاکید بر این که تعریف جناس را عوض کرده و آن را کامل‌تر کرده است، بیان می‌کند: با این که این همه اثر از من آماده چاپ بوده و کاری که کرده‌ام که تا به الان مانندی نداشته است، اما به دلیل نداشتن بضاعت مالی و با مستاجرنشینی امکان به چاپ رساندن را ندارم.

پدر شعر جناس ایران، با نشان دادن مستنداتی که شامل دست نوشته‌ها و دستورات مسئولان مختلف مبنی بر تقدیر از او و کمک به چاپ آثار او است، می‌گوید: کتاب اشک اسب که در ایران اول شد را هم نتوانستم به چاپ برسانم، آقایان « جبارزاده» و «خدابخش»، استانداران قبلی آذربایجان شرقی و «نجفی» شهردار قبلی تبریز قول‌هایی در این خصوص به من داده بودند که هیچ کدام عملی نشد.

او اظهار می‌کند: قرار بود مشاور فرهنگی شهردار قبلی شوم که نامه آن را هم هنوز نگه داشته‌ام، اما این وضعیت کنونی من است!.

او می‌گوید: تمامی شاعران جهان را می‌شناسم و به جرات می‌گویم تبریز، پایتخت شعر دنیا است، جوانان با استعدادی در انجمن ادبی داریم که از یک فارس زبان هم بهتر شعر فارسی می‌سرایند.

پایگذار خاطرنشان می‌کند که دو بار در جهان اول شده است، یکی در کوسوو و دیگری در شهر بکیللی ترکیه و با سرودن شعری فی‌البداهه در قالب «بایاتی» برای چای روی میز، گفت‌وگو را پایان می‌دهد. /ایسنا

برچسب های :

#پدر شعر جناس ایران