اغراق آمیز نیست تبریز را آغازگر رخدادهای سیاسی ایران بنامیم، مردم این دیار بیتفاوت از کنار اتفاقات تاریخی نگذشتهاند و در میان معرکه، گاه مشروطه خواهی را فریاد زدند و گاه علیه رژیم طاغوت قیام کرده و پایههای انقلاب اسلامی را بنا کردند.
با افزایش جمعیت و آتش زدن بانکها، سینماها و مشروب فروشیها و محاصره کلانتریها اکثر نیروهای شهربانی فرار را بر قرار ترجیح دادند و ورود نیروهای ژاندارمری و یک گروهان از مرکز آموزشی پشتیبانی نیز مؤثر واقع نشد و شهر به دست مردم افتاد.
ساعت ۱۲:۳۰ ارتش وارد شهر تبریز شد و با شکل گرفتن آرایش نظامی در سطح شهر کم کم آرامش به تبریز بازگشت و تقریباً ساعت ۵ بعد از ظهر درگیری بین معترضان و نیروهای نظامی به پایان رسید.
او در خصوص شعارهای آن روز میگوید: با اینکه سن و سال زیادی نداشتم، اما به یاد دارم که مردم شعار «مرگ بر شاه» سر میدادند.
آمار دقیق شهدای این قیام ۱۴ نفر اعلام شده که اسامی آنان بهمن ارهچی، حبیب تقی نژاد شتربانی، ضربعلی فتحی، محمد تجلا، جعفر درگاهی، اصغر علیزاده شیخ احمدلو، قربانعلی شاکری، محرم جبراییلی، سیدحسن جدیری، محمدباقر رنجبرآذرفام، پرویز حسنزاده بالاآقا کشاورزی، سیدفیض صالح الوندی و غلامعلی نجفیان پور هست.
بر اساس منابع تاریخی، تعداد مجروحان این قیام تاریخی ۱۲۵ نفر اعلام شده وهمچنین تعداد دستگیر شدگان قیام ۲۹ بهمن تبریز نیز بین ۵۰۴ تا ۶۰۸ نفر متغییر بوده است.
پس از این قیام مردم تبریز، امام خمینی (ره) پیامی آکنده از مهر و محبت برای مردم تبریز صادر میکند که متن آن بدین شرح است: «سلام بر اهالی شجاع و متدین آذربایجان عزیز! درود بر مردان برومند و جوانان غیرتمند تبریز! درود بر مردانی که در مقابل دودمان بسیار خطرناک پهلوی قیام کردند و با فریاد «مرگ بر شاه» خط بطلان بر جزافه گوییهای او کشیدند! زنده باشند مردم مجاهد عزیز تبریز، که با نهضت عظیم خود مشت محکم بر دهان یاوه گویانی زدند که با بوقهای تبلیغاتی انقلاب خونین استعمار را که ملت شریف ایران با آن صد درصد مخالف است «انقلاب سفید شاه و ملت» می نامند و این نوکر اجانب و خودباخته مستعمِرین را نجات دهنده کشور می شمارند.
«میکائیل جمالپور» – استاد دانشگاههای تبریز در خصوص نحوهی وقوع قیام ۲۹ بهمن تبریز، میگوید: باتوجه به مبارزات چندین ساله مردم ایران علیه نظام شاهنشاهی، فضای اجتماعی، فرهنگی و دینی ایران مترصد یک جرقه اساسی برای رخ دادن انقلاب اسلامی بود که دی ماه سال ۵۶، روزنامه اطلاعات در یک مقاله فرمایشی، مطالبی ناروا و دور از واقعیت علیه امام خمینی (ره) به چاپ رساند و مردم انقلابی قم نسبت به این اقدام روزنامه اطلاعات واکنش نشان دادند و در نتیجه تعدادی از مردم قم شهید شدند.