پنجشنبه, ۱۶ مرداد ۱۴۰۴ / ۱۵:۴۹:۳۵
وزارت راه در یک ماه باقی مانده به سفرهای نوروزی، با نصب بنرهایی در همه نقاط حادثه خیز مردم را نسبت به خطری که چند متر آن سوتر تهدیدشان می کند آگاه کنند. اگر راننده بداند وارد یک نقطه حادثه خیز می شود که تا کنون افراد متعددی در آنجا کشته شده اند و ممکن است قربانی بعدی خودش باشد، حتماً احتیاط بیشتری می کند.
به گزارش آذر صبح به نقل از عصرایران، احتمال می رود نوروز امسال شاهد رشد تصادفات رانندگی و تلفات ناشی از آن باشیم. شواهد و قرائنی وجود دارد که باعث این نگرانی شده است:
الف – افزایش قیمت تورهای خارجی و بلیت پروازهای داخلی باعث خواهد شد بسیاری از مردم، سفرهای داخلی و زمینی را جایگزین سفرهای خارجی و هوایی کنند. بنابر این انتظار می رود شاهد حجم بیش از پیش خودروها در معابر بین شهری باشیم.
ب – شرایط سخت اقتصادی که شامل نهادهای عمومی هم می شود ممکن است باعث شود پلیس راه نتواند برخلاف حضور چشمگیر و سازنده هر ساله اش، در نوروز ۹۸ هزینه لازم برای به کار گیری تمام ظرفیت هایش را داشته باشد.
ج – وزارت راه نیز نتوانسته است به دلیل کمبود بودجه نقاط حادثه خیز در جاده های کشور را اصلاح کند.
هم اکنون ۳ هزار و ۳۰۰ نقطه حادثه خیز در جاده های کشور وجود دارد. نقطه حادثه خیز جایی است که بر اساس آمار، بیشترین میزان تصادفات فوتی در آنجا به وقوع پیوسته و علت حادثه نیز نقص جاده (شیب نامناسب، پیچ تند، فقدان گاردریل و…) بوده است.
وزارت راه تا کنون تنها حدود ۱۵۰۰ نقطه از این نقاط را “آشکار سازی” کرده است، یعنی با نصب تابلوهایی به رانندگان هشدار داده که اینجا نقطه حادثه خیز است ولی اصلاحی انجام نداده است.
بنابراین ۱۸۰۰ نقطه حادثه خیزِ مخفی در کمین سرنشینان خودورهاست که حتی با یک بنر ساده نیز شناسانده نشده اند! این نقاط ، “نقاط بحرانی” نامیده می شوند.
چه باید کرد؟
۱ – تمام رسانه ها در ایام منتهی به نوروز و در تعطیلات نوروزی، وجهه همت خود را معطوف به این موضوع کنند و هشدارهای لازم و حتی تکراری را به مردم بدهند. ما انسان ها گاه نیازمند آنیم که حتی دانسته هایمان را به ما یادآوری کنند.
۲ – خود مردم نیز در این باره با یکدیگر گفت و گو و هشدارها و تجربیات شان را به یکدیگر منتقل کنند. همچنین سرنشینان خودرو ، خود را مبرای از مسؤولیت هدایت خودرو ندانند و مراقب راننده و رفتارهای رانندگی اش باشند. مثلاً اگر همراه راننده خود را مکلف به نخوابیدن کند و مراقب باشد که راننده هم نخوابد، بسیاری از حوادث رخ نمی دهند.
ما خودمان باید برای خودمان کاری کنیم.
۳ – مسؤولان دولتی و انتظامی از هم اکنون در تمهید تدابیری برای استفاده حداکثری از توانمندی پلیس راه در ایام نوروز باشنند تا خدای ناکرده افرادی به دلیل کمبود بودجه پلیس راه جان خود را از دست ندهند. این یک فوریت حیاتی است.
۴ – وزارت راه در یک ماه باقی مانده به سفرهای نوروزی، با نصب بنرهایی در همه نقاط حادثه خیز مردم را نسبت به خطری که چند متر آن سوتر تهدیدشان می کند آگاه کنند. اگر راننده بداند وارد یک نقطه حادثه خیز می شود که تا کنون افراد متعددی در آنجا کشته شده اند و ممکن است قربانی بعدی خودش باشد، حتماً احتیاط بیشتری می کند.
اگر وزارت راه بودجه اصلاح نقاط حادثه خیز را ندارد، دستکم می تواند با نصب بنرهای هشدار دهنده در نقاط حادثه خیز، از میزان تلفات بکاهد و اگر این کار ساده را نیز نکند، حتماً در کشته شدن کسانی که در این نقاط فوت می کنند شریک خواهد بود.
وزارت راه می تواند از رسانه ها بخواهد درباره این بنرهای هشدار دهنده به مردم توضیح دهند و حتماً رسانه ها نیز از این تعامل انسان دوستانه استقبال خواهند کرد.