رمان ” بیشتر از نیمه ی پنهان” نوشته مژگان ستاری روایتی که به معضلات جامعه پرداخته است.
به گزارش آذر صبح، دومین جلسه ی آسیب شناسی اجتماعی با موضوع بررسی جامعه شناختی رمان “بیشتر از نیمه ی پنهان” با حضور اساتید حوزه ی علوم اجتماعی در محل موسسه ی افق اندیشه های درخشان تبریز برگزار شد.
در این مراسم مژگان ستاری مولف کتاب “بیشتر از نیمه ی پنهان” در تحلیل محتوا و پیلوت اصلی این رمان گفت: بیشتر از نیمه ی پنهان، روایت زندگی و روزمرگی انسان هایی است که بیشتر از نیمه ی پنهانشان در تناقض، تعارض، استیصال و تردید هستند.
وی ادامه داد: انسان هایی که هستند، ولی دیده نمی شوند و انسان هایی که خاصیت ویژه ای ندارند، ولی به خاطر قرار گرفتن در موضع قدرت همواره به عنوان نما در معرض دید قرار دارند.
ستاری ادامه داد: این رمان، روایت درون همه ی ماست. بیشتر از پنهانی که با آن زندگی می کنم و کسی به جز خودمان از آن نیمه ی پنهان، مطلع نیست.
وی در خصوص شیوه و سبک نگارش رمان توضیح داد: رمان بیشتر از نیمه ی پنهان، رمانی روانشناختی است که به معضلات جامعه می پردازد، هرچند این رمان ، رمان فلسفی نیست، ولی؛ در طول تالیف سعی کرده ام از چاشنی فلسفه به ملات آن بیافزایم و در مورد اخلاقیات و باید و نبایدها و دغدغه هایم سخن به میان بیاورم.
وی در مورد طرح اصلی داستان اضافه کرد: در این رمان سه زوج از اقشار مختلف جامعه را به تصویر کشیده ام که هریک، نماد سبک خاصی از زندگی، ایدوئولوژی و جهانبینی هستند؛ سه زوج میانه رو، افراطی و تفریطی که با به چالش کشیدن این شش کاراکتر، سعی در هدایت مخاطب به سوی آرمانی ترین و ایده آل ترین شخصیت داستان داشته ام.
وی در رابطه با طراحی آرمانشهر در بطن داستان توسط شخصیت هایی که نویسنده آنها را خلق کرده است، افزود: انسان های آرمانگرای درون داستانم را دوست دارم،زیرا؛ آرمانگراها تمدن می سازند.
نویسنده رمان بیشتر از نیمه پنهان افزود: قهرمان اصلی این رمان، پذیرفتن فرزند خوانده و انجام عمل وازکتومی را به پدر شدن ژنتیکی و زادو ولد ترجیح داده است که نماد یک فرد آرامانگرا است.
ستاری یادآور شد: من در درون داستان هایم احترام خاصی به چنین کاراکترهایی قائل هستم و هرچه در توانم باشد به این کاراکترها یاری می رسانم تا درجهان نامحدود داستانی به آرمانشهر خود دست بیابند.
وی گفت: بیشتر از نیمه ی پنهان حاصل یک سال تجربه ی زیستی ام در مناطق حاشیه نشین شهرهای بزرگی مانند شهر تهران و کرج و حاصل همزیستی با مردم این مناطق است، مردمی که دچار معضل حادی با عنوان معضل ” فقر فرهنگی” هستند.
نویسنده این اثر ادامه داد: مردمی که بیشتر از نیمه ی پنهانشان در رنج و محنت غوطه ور است و باتلاق فقری از این نوع، بیش از بیش آنها را به درون خود می بلعد .
وی در ادامه گفت: هرچند “فقر”، ریشه ی اصلی اکثر آسیب های اجتماعی است، ولی در این رمان در پیدایش یک معضل و آسیب اجتماعی بین طبقه ی فرودست، فقر فرهنگی استه که بر فقر مالی می چربد.
سلمانزاده یکی از فعالان این حوزه در تحلیل رمان بیشتر از نیمه پنهان با اشاره به پرداختن رمان به معضلات اجتماعی و فردی روز جامعه افزود: نویسنده در این رمان، داستانی بلند به زبان روانشناسی عامیانه ارائه داده است که بیشترین تمرکزش، روی جامعه شناسی رنج بوده است.
وی بروز معضلات درون داستان را به دلیل مانور نویسنده بر روی مفاهیم اجبار و جبر در داستان عنوان کرد و گفت: راوی این داستان خود نویسنده بوده که با تکیه بر مشاهدات میدانی و تجربه زیستی خود یک رمان اتنوگرافی خلق کرده و به طور غیرمستقیم از جبر زندگی در میان مردم، سخن گفته است.