چهارشنبه, ۹ مهر ۱۴۰۴ / ۲۰:۵۲:۲۶
قادر میزبانی پرافتخارترین دوچرخه‌سوار ایران و آذربایجان معتقد است این رشته ورزشی در ایران با سر به زمین خورده است اما هیچ کس اطلاع ندارد.
به گزارش آذر صبح، قادر میزبانی پرافتخارترین دوچرخه‌سوار ایران و آسیا سال گذشته رسما از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و دیگر برای ایران و تیم‌های تبریزی رکاب نمی‌زند.
قادر میزبانی در زمان حضورش در تیم‌های تبریزی یا تیم ملی ایران، حاشیه‌های زیادی به همراه داشت. انتقادات شدید از مسئولان فدراسیون دوچرخه‌سواری، دوپینگ ورزشکاران و وضعیت مالی دوچرخه‌سواران از جمله مطالبی بود که در مصاحبه‌های قادر میزبانی همیشه به چشم می‌خورد.
به همین علت و با آغاز سال جدید، مصاحبه‌ای با قادر میزبانی پرافتخارترین دوچرخه‌سوار ایران و آسیا ترتیب دادیم که در ذیل می‌خوانید؛
*بعد از خداحافظی از دنیای قهرمانی، مشغول چه کار هستی؟
بعد از خداحافظی از دنیای قهرمانی، به مشغله‌های اصلی‌ام در زندگی پرداختم و در حال حاضر هم به چند کار عمرانی مشغول هستم تا شاید بتوانم بعد از چند سال گذراندن زندگی در دوچرخه‌سواری، مایحتاج زندگی‌ام را رفع کنم.
*بهترین و بدترین خاطره‌ای که در سال ۹۷ داشتی، چه چیزی بود؟
برای بدترین خاطره‌ام چیز خاصی مدنظرم نیست اما شاید سخت‌ترین خاطره‌ام می‌تواند این باشد که مسابقات دوچرخه‌سواری در حال برگزاری است و بعد از ۲۷ سال نتوانم در این مسابقات شرکت کنم به نوعی برای من سخت‌ترین خاطره است. البته خداحافظی من از دنیای قهرمانی کاملا اختیاری بود.
*وضعیت ورزش دوچرخه‌سواری در آذربایجان و ایران چگونه است؟
وضعیت در حد فاجعه است و دوچرخه‌سواری ایران با سر به زمین خورده است اما فعلا هیچ کس از این موضوع مطلع نیست. شهرداری تبریز هم کلا منحل شد و دوچرخه‌سواری آذربایجان هم هیچ تیمی در تور دوچرخه‌سواری ایران-آذربایجان حضور ندارد و این یک فاجعه برای این ورزش در کشورمان است.
حتی در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ هم من با هزینه‌های شخصی و از جیب خودم حضور تیم را در اتحادیه جهانی (UCI) ثبت کنم. اگر در این اتحادیه ثبت‌نامی صورت نگیرد، تیم اجازه حضور در رقابت‌ها را پیدا نمی‌کند.
*قادر میزبانی کماکان معتقد است که دوپینگ در دوچرخه‌سواری ایران بیداد می‌کند؟
بله، کاملا. در ورزش قهرمانی دوپینگ همیشه وجود دارد و طبیعی است. ورزشکاری که دوپینگ می‌کند قطعا به کار خود ایمان نداشته و به نوعی ضعف دارد، همیشه گفتم که ورزشکار دوپینگی دزد است. ورزشکار دوپینگی در کسب و کارهای دیگر هم سعی می‌کند با روش‌های دیگر سر مردم کلاه بگذارد.
*در یک مصاحبه معتقد بودی که تورهای دوچرخه‌سواری محبوبیت بیشتری از المپیک دارد.
بله. در رشته دوچرخه‌سواری جاده و کوهستانی، تورهای دوچرخه‌سواری از جمله ایران-آذربایجان، محبوبیت بیشتری نسبت به المپیک و مسابقات آسیایی دارد و در رنکینگ جهانی هم بسیار مثمرثمر است.
*اغلب دوچرخه‌سواران اصلی تیم ملی ایران را رکابزنان آذربایجان تشکیل می‌دهند.
دقیقا. قبل از انقلاب هم بهترین رکابزنان ایران از دوچرخه‌سواران تبریز و آذربایجان بود و این موضوعی تبدیل به یک اپیدمی شده است و بیش از ۵۰ درصد رکابزنان ایران را ورزشکاران آذربایجان تشکیل می‌دهند.
*بعد از ۲۷ سال فعالیت در دوچرخه‌سواری، از حضورت در این رشته ورزشی راضی هستی؟
دقیق نمی‌توانم به این سوال پاسخ دهم اما فقط می‌توانم بگویم ورزش ایران کاملا تک قطبی است. ورزش ایران فقط در فوتبال خلاصه می‌شود. من در مسیرهای کوهستانی تخصص بسیار خاص و عالی دارم و مطمئن باشید اگر شرایط مناسب بود، می‌توانستم در تور دو فرانس کسب مقام کنم.
در تور دو فرانس مسیرهای اصلی کوهستانی است و این مسیرها قهرمان تور را مشخص می‌کند. من قابلیت این را داشتم که در این تور که معتبرترین تور دوچرخه‌سواری دنیا است، کسب مقام کنم اما شرایط لازم در ایران وجود نداشت.
*چه اتفاقی رخ داد که در المپیک ریو به زمین خوردی؟
متاسفانه مکانیک تیم ملی به خوبی نتوانسته بود تایر دوچرخه من را چسب‌کاری کند و به همین علت در یک از مسیرها که پیچ بسیار شدیدی داشت، من مجبور شدم که ترمز کنم و بعد از ترمز، لاستیک من به این چسب اضافی برخورد کرد و تعادلم را به هم زد و نتوانستم دوچرخه را کنترل کنم و در نهایت، به زمین خوردم. بزرگترین افسوس من در ورزش المپیک ریو بود که بدلیل اشتباه مکانیک تیم ملی نتوانستم موفق شوم.
*مسیرهای تور دوچرخه‌سواری در ایران و آسیا راحت‌تر از اروپا است؟
ببینید، اصولی‌ترین مسیر برای دوچرخه‌سوار مسیرهای سخت و غیرقابل عبور باید باشد. در تمامی تورهای اروپایی، مسیرهای صعب‌العبور و سنگ فرش است که بسیار سخت و دشوار است اما در مسابقات آسیایی مسیر صاف و اتوبان است که به نظرم از اصول دوچرخه‌سواری به دور است.
*ظاهرا قرار بود به عنوان سرمربی تیم ملی مشغول به فعالیت شوید؟
من خودم دوست دارم که سرمربی تیم ملی شوم، چون بعد از ۳۰ سال فعالیت در دوچرخه‌سواری و تجربیاتی که کسب کردم مطمئنا می‌توانم این تجربیات را به جوانان منتقل کنم. اما باید برخی امکانات هم از سوی فدراسیون مهیا شود تا من هم بتوانم با تمامی شرایط کار کنم، چون فدراسیون تقریبا صفر است.
*آرزوی ورزشی داشتی که برآورده نشده باشد؟
ای‌کاش در زمانی که من دوچرخه‌سواری را شروع کرده بودم، یک شخصی بود که می‌توانست با جان و دل به من مشاوره و اطلاعات درست بدهد.
*از لحاظ مالی تامین شدید؟
پدر من یک کارگر ساده بود و به لحاظ خانوادگی چندان شرایط خوب مالی نداشتیم. در طول فعالیتم در دوچرخه‌سواری هم فقط توانستم یک دوچرخه بخرم و خوشبختانه باتوجه به موفقیت‌هایی که داشتم، اسپانسرهای مختلفی داشتیم و توانستیم دوچرخه رایگان از شرکت‌های ژاپنی و اروپایی خرید کنیم. اما به طبع همانند یک فوتبالیست متاسفانه تامین مالی نشدیم.
*برای سال ۱۳۹۸ هدف خاص ورزشی دارید؟
بعید می‌دانم که اتفاق خاصی در فدارسیون ما رخ دهد که بتوانم فعالیت کنم. البته سعی می‌کنم که با حضور در اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری (UCI) بتوانم مدرک مربی‌گری درجه یک را کسب کنم که واقعا هزینه بسیار بالایی دارد که بعید می‌دانم با وضعیت ارز و دلار در کشورمان، بتوانم کار خاصی انجام دهم.
از مصاحبه‌های عیدانه بیشتر بخوانید؛
فرید بهزادی کریمی: جمعه سیاه تبریز و تراکتورسازی را فراموش نمی‌کنم/ در اکثر دیدارها بدشانسی آوردیم
پرویز هادی: وزیر گفت ورزشکاران باید با ما مدارا کنند/ به زمین خورده بودم اما رسول خادم دستم را گرفت
رضا مهاجری: تراکتورسازی یک پازل انفجارخورده بود/ همه ایرانی‌ها ژن خوب‌اند
