جمعه, ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ / ۰۵:۰۳:۵۰
فلامینگوها معمولاً سواحل دریاچه و رودخانه‌ها و محل ورود آب شیرین به دریاچه ارومیه را به دلیل کاهش غلظت شوری آب، افزایش تعداد آرتمیا و کاهش پدیده کریستالیزاسیون برای زندگی انتخاب می‌کنند.
به گزارش آذر صبح به نقل از فارس، فلامینگو از ارتمیا تغذیه می‌کند، فلامینگو پرنده‌ای اجتماعی است و معمولاً در اردیبهشت ماه، زمان آماده شدن برای جوجه ریزی است. ۲۴ روز پس از تخم گذاری جوجه به دنیا آمده و پس از ۴۰ روز قدرت پرواز پیدا می‌کند.
فلامینگوها معمولاً سواحل دریاچه و رودخانه‌ها و محل ورود آب شیرین به دریاچه ارومیه را به دلیل کاهش غلظت شوری آب، افزایش تعداد ارتمیا و کاهش پدیده کریستالیزاسیون برای زندگی انتخاب می‌کنند.
این پرندگان در مکان هایی کاملا باتلاقی و در خارج از دسترس شغال و روباه تخم گذاری می کنند.
غذای این جانداران آرتمیا و حشرات ریز موجود در آب دریاچه ارومیه است و این جانداران به علت آبکش بودن شکل منقارشان می توانند از حشرات ریز آب تغذیه کنند.
شمار فلامینگوهای دریاچه ارومیه طبق آمار سال گذشته ۳۵ هزار بال برآورد می شود که با جوجه آوری امسال به ۴۵ هزار بال افزایش می یابد.
فلامینگو پرنده‌ای است از راسته‌ای بال‌آتشی‌سانان با پاهای دراز و منقاری منحنی و گردنی بلند خمیده، آبچر با بدنی بسیار کشیده و پر و بالی به رنگهای سفید و صورتی است.
در پروازها، پاها و گردنش کشیده و قدری پائین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد و بالهایش ترکیب زیبایی از رنگهای سرخ و سیاه است.
پرنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری چرک است. فلامینگو به آرامی راه می‌رود و در حالی‌که سر و منقار خود را در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند.
فلامینگو از ۹۰ سانتیمتر تا یک و نیم متر بلندی دارد. بیشتر فلامینگوها حلزون و گیاهان آبی را می‌خورند. این پرندگان به صورت دست جمعی و در دسته‌های چند هزارتایی زندگی می‌کنند.
معرفی طلای زنده ارومیه / آرتمیا اورمیانا در نبرد با کم‌آبی و مرگ
آرتمیا اورمیانا یکی از هفت گونه آرتمیای شناخته‌شده در جهان است و در حالت طبیعی ۵۲ درصد پروتئین و ۴ درصد چربی دارد که می‌توان میزان چربی آن را در پرورش مصنوعی و غذادهی دستی به میزان ۱۴ درصد افزایش داد.
آرتمیا یا میگوی آب شور موجود ظریف و کوچکی است از رده سخت پوستان که به زندگی در آبهای شور و بسیار شور عادت کرده و بدلیل عدم وجود جانوران شکارچی و رقبای غذایی در چنین محیطهای با شرایط دشوار آنها سازش پیدا کرده است و بصورت جمعیتهای بسیار انبوه رشد و تکثیر نموده است.
توزیع جغرافیایی وسیع ، تنوع اکولوژیکی زیستگاههای مجزا و انعطاف پذیری ژنتیکی گونه های آرتمیا، باعث به وجود آمدن سویه ها یا نژادهای مختلف جغرافیایی گردیده است. این گروه های متنوع آرتمیا در دو گروه تحت عنوان آرتمیای دو جنسی و آرتمیای بکرزا شناخته شده اند.
از گروه های آرتمیاهای دوجنسی هشت گونه مهم در دنیا شناخته شده اند که آرتمیای دریاچه ارومیه یکی از آنها می باشد و تحت عنوان آرتمیا اورمیانا معروف است.
بزرگترین زیستگاه آرتمیا در ایران و جهان دریاچه ارومیه می باشد و آرتمیای موجود در آن با توجه به ویژگی های خاص، بعنوان یک گونه مجزا نامگذاری شده است. علاوه بر دریاچه ارومیه وجود آرتمیا در دریاچه های دیگرنیز گزارش شده است.
مهمترین کاربرد آرتمیا مربوط به صنعت آبزی پروری می باشد. امروزه آرتمیا به عنوان بهترین ماده غذایی برای پرورش میگو، ماهیهای دریایی، آب شیرین و زینتی شناخته شده است. شاید مهمترین علل در این مورد، ارزش غذایی آن باشد. علاوه بر ارزش غذایی بالا دلایل دیگری نیز در گسترش روزافزون استفاده از آرتمیا در آبزی پروری وجود دارد.
آرتمیا چیست؟
آرتمیا سخت پوست کوچکی است که در آبهای بسیار شور زندگی می کند ، مشخصات ظاهری این موجود عبارتند از :
– طول بدن آرتمیای بالغ در گونه دو جنسی ۱۰ میلیمتر و در بعضی از جمعیت های بکرزا به ۲۰ میلیمتر نیز می رسد .
– دو چشم مرکب پایه دار، بدنی کشیده، لوله گوارشی کشیده،آنتن های حسی، یازده جفت پای سینه ای، یک جفت چنگک عضلانی (کلاسپر) در ناحیه سر (دومین آنتن) در آرتمیای نر که عامل تمایز آرتمیای نر از آرتمیای ماده است. یک جفت اندام تناسلی نر در ناحیه خلفی و در آرتمیای ماده وجود کیسه تخمی یا رحمی در پشت یازدهمین جفت پای سینه ای
بزرگترین تولیدکنندگان آرتمیا
امروزه آمریکا ، برزیل و چین بزرگترین تولید کنندگان سیست و بیوماس آرتمیا در جهان می باشند و آمریکا به تنهایی ۷۰% بازار جهانی آرتمیا را دراختیار دارد و سالانه میلیون ها دلار از این تجارت سود می برد. جالب اینکه کشورهای نظیر تایلند و ویتنام بدون دارا بودن زیستگاه طبیعی آرتمیا و فقط با پرورش مصنوعی آن سالانه هزاران تن بیوماس و سیست آرتمیا تولید می کنند.
طلای زنده ارومیه
آرتمیای دریاچه ارومیه نیز برای اولین بار در سال ۱۸۹۹ توسط گونتر گزارش شده و در سال ۱۹۷۶ توسط کلارک و باون تحت گونه جداگانه ای بنام آرتمیا اورمیانا شناخته و نامگذاری گردید. البته این گونه، بومی دریاچه اومیه بوده و بر اساس ویژگی های منحصر به فردی که نسبت به سایر گونه ها در جهان دارد تحت گونه جداگانه نامگذاری شده است.
آرتمیا ارومیانا یکی از ۷ گونه ی شناخته شده دو جنسی درجهان است ولی در اطراف دریاچه استرین پارتنوژنز یا بکر زایی نیز گزارش شده است. ارزش غذایی و پتانسیل رشد آرتمیا در دریاچه ارومیه علاوه بر اینکه بر ظرفیت های ژنتیکی وابسته است تا حد زیادی هم به کیفیت و کمیت جمعیت فیتوپلا نکتون ها مرتبط است.
