دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۰۹:۵۴:۳۶
پژوهشگر، هنرمند و نویسنده بنام کشورمان عنوان کرد : مقصود من آن نیست که چه خوش به ایوب آقاخانی پرداختید بلکه شروع کردن جریان و ستودن زندگان پویا است
به گزارش آذر صبح، ایوب آقاخانی شامگاه جمعه در آیین اختتام نخستین جشنواره ملی نمایشنامه نویسی میرزا آقا تبریزی اظهار کرد: تبریز شهراولین هاست و اولین های بسیاری را داشته و دارد، این خطه باری دیگر پیشگام حرکتی شد که تاکنون رخ نداده است.
وی ادامه داد: تبریز توانست سنت از یاد رفته ای که در فرهنگ ایرانی وجود دارد و اغلب همه از آن غافل اند به منصه اجرا رساند و آن گرفتن توجه و تمرکز روی کسانی که هنوز در قید حیات است.
آقاخانی ابراز کرد: مقصود من آن نیست که چه خوش به ایوب آقاخانی پرداختید بلکه شروع کردن جریان و ستودن زندگان پویااست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص شروع فعالیتش ابراز کرد: از سن ده سالگی کار نویسندگی را با داستان نویسی شروع کرده ام و پس از پایان دوران ابتدایی که وارد مدرسه جدید التاسیس تیزهوشان شدم به سمت نمایشنامه نویسی گرایش پیدا کردم.
این هنرمند بنام اظهار کرد: در دوران راهنمایی با معلمی به نام احمد ایمانی پاینده آشنا شدم که خودشان هم دستی در حوزه تئاتر داشتند، در واقع علاقه های پراکنده مرا در راستای نوشتن به سمت هنرهای نمایشی سوق دادند.
آقاخانی ادامه داد: نوشتن نمایشنامه برایم فعالیتی جدید و تازه بود که باید کسی در این راستا پاسخگوی پرسشهایم می شد و مرا در این گام راهنمایی می کرد.
آقاخانی در خصوص مشوق و راهنماهایش در مسیر کشف استعدادش، افزود: سه معلم بافرهنگ و متعهد که استعداد مرا در این وادی کشف کرده اند احمد ایمانی پاینده، مهدی لزیزی و شهرام خدایی بودند.
مهدی لزیری پیشکسوت تئاتر و هنرمند بنام تبریزی نیز در این مراسم عنوان کرد:جشنواره ای که به نام میرزاآقا تبریزی رخ داد، رویدادی بسیار خجسته بود چراکه ایشان در عالم نویسندگی غریب بودند.
وی ادامه داد:ایشان میرزای دیوانی بودند به همین دلیل شاید جز مستورین هستند و از طرفی شاید خودشان خواسته اند مستور بمانند.
