دختر آبی و سیاست زدگی ورزش

بزرگنمایی تصویر

آذر صبح/ رضا منصوری: ماجرای خودسوزی دختر آبی نه تنها در سطح ایران بلکه در سطح دنیا موجی از تاثر را بر انگیخت. دختر آبی یا همان خانم سحر خدایاری است که به منظور تماشای بازی استقلال (تیم محبوبش) به ورزشگاه آزادی میرود اما ماموران او را دستگیر و بازداشت می کنند. مشکلات عصبی او و همچنین برخورد نامناسب نهادهای ذیربط نهایتا فشار عصبی زیادی بر وی تحمیل می کند تا جائیکه او خود را در مقابل دادسرا آتش می زند و بعد از یک هفته دار فانی را وداع می گوید.
البته یقینا دختر آبی یا قرمز و یا هر موضوع دیگری ، آخرین مصداق از تحمیل نوعی بار سیاسی بر ورزش نیست که مشاهده می کنیم و خواهیم کرد. متاسفانه در جامعه ما، ورزش به مقدار زیاد و بیش از اندازه ای رنگ و بوی سیاست بر خود گرفته است. حتما این روزها فیلم های مربوط به سعید ملایی در مصاحبه با خبرگزاری های معتبر دنیا را هم دیده اید. این قهرمان بزرگ جودو کشورمان نیز به نوعی از این سیاست زدگی ورزش آسیب دید تا جائیکه برای جبران مافات ، ترجیح داد تا زیر پرچم پناهجویان سازمان ملل به میادین ورزشی بازگردد و تنها هنر ورزشی خود را در میدان جودو عرضه نماید و با هیچ حاشیه ای هم کاری نداشته باشد. به یاد دارید که سالهای سال ، سیاست زدگی چه بلایی بر سر تیم تراکتورسازی آورده بود و همچنان نیز سایه شوم آن دست از سر این گنجینه ارزشمند بر نمی دارد. این ماجرا ها همگی ریشه در این نگاه غلط به ورزش دارند . در حالیکه در دنیای مدرن ورزش، علاوه بر امری تفریحی ، ابزاری است برای گسترش ارتباطات اجتماعی بین ملت ها و سلیقه ها، ابراز وجود هویت ها و خرده فرهنگ ها و … حال اگر ورزش را صرفا از دریچه سیاست ببینیم یقینا از بسیاری از کارکردهای مثبت آن نیز محروم خواهیم ماند طرفه آنکه در آینده هزینه هایی هم از بابت این نگاه ها به کل جامعه نحمیل خواهد شد.

رضا منصوری