خوب و بد تانن‌های موجود در چای

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، یکی از رایج‌ترین ترکیبات موجود در چای به نام تانن شناخته می شود. تانن ها به طور طبیعی در بسیاری از گیاهان خوراکی و غیرخوراکی وجود دارند و به گروهی از ترکیبات به نام فلاونوئیدها تعلق دارند و اغلب توسط گیاهان برای محافظت در برابر آفات تولید می شوند.

زمانی که موضوع چای مطرح می شود، تانن ها بیشتر مسئول طعم گس و تلخ این نوشیدنی هستند و همچنین مقداری در رنگ آن نقش دارند.

فواید سلامت بالقوه

از آنجایی که تانن ها به طور طبیعی توسط گیاهان تولید می شوند، پژوهش ها نشان داده اند که احتمالا به روشی مشابه با پلی فنول های دیگر در بدن عمل می کنند و با ارائه خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی می توانند به پیشگیری از بیماری کمک کنند.

با این وجود، برخی پژوهش ها نشان داده اند که انواع مختلف تانن ها می توانند به روش های مختلف در بدن عمل کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تئافلاوین ها و تئاروبیگین ها – این تانن ها معمولا در چای سیاه وجود دارند و بیشتر مسئول رنگ تیره چای هستند. اگرچه پژوهش ها در این زمینه اندک هستند، پژوهش های اولیه نشان داده اند که آنها می توانند به طور بالقوه با رادیکال های آزاد مقابله کرده و به پیشگیری از آسیب سلولی کمک کنند.

الاجیتانین – یکی دیگر از انواع تانن موجود در چای است که پژوهش های اولیه نشان داده اند می تواند به افزایش رشد باکتری های مفید روده کمک کند. الاجیتانین خواص ضد التهاب و آنتی اکسیدانی قوی را نشان داده است که به طور بالقوه می تواند به درمان یا پیشگیری از سرطان کمک کند.

ایپگالوکاتچین گالات (EGCG) – شاید یکی از شناخته شده‌ترین انواع تانن به واسطه فراوانی در چای سبز باشد. این نوع از تانن ها به گروه کاتچین ها تعلق دارند. پژوهش ها با حضور سوژه های حیوانی و مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که ایپگالوکاتچین گالات ممکن است در کمک به کاهش آسیب سلولی و برخی بیماری های مزمن نقش داشته باشد.

البته تانن ها خالی از جنبه های منفی نیستند و برخی پژوهش ها نشان داده اند که ممکن است موجب حالت تهوع و کاهش توانایی بدن در جذب آهن شوند. از این رو، چای سرشار از تانن باید به میزان متعادل مصرف شود.