قدیمی‌ترین وعده فوتبال ایران کی محقق می‌شود؟

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس دیگر آن جذابیت گذشته را ندارد. یک زمان خبر خصوصی سازی و در واقع واگذاری این دو باشگاه پرطرفدار،شور و حالی در دل اهالی فوتبال ایجاد می کرد و این نوید را به آن ها می داد که بالاخره قرار است این دو باشگاه دولتی به بخش خصوصی برسند و قدم مهمی در راه حرفه ای شدن بردارند. اما در سال های اخیر تنها اخبار خصوصی سازی این دو باشگاه و گاهی مصاحبه های از مقام های مسئول منتشر می شد که نتیجه ای به همراه نداشت.

پیش از این بهمن ۱۳۹۳ بود که پرسپولیس و استقلال به مزایده گذاشته شدند و چهار دور مزایده برگزار شد که در نهایت خریداری برای استقلال پا پیش نگذاشت و دو خریدار پرسپولیس هم تایید اهلیت نشدند. سرانجام بهار سال بعد دولت با اعلام «فرهنگی» بودن این دو باشگاه، قید واگذاری آنها را زد.

حالا سال ها از آن زمان گذشته و درحالی‌که هنوز هم پیشوند «فرهنگی» کنار اسم هر دو باشگاه خودنمایی می‌کند، دولت تصمیم به لغو مصوبه قبلی هیات‌وزیران و بازگرداندن دو تیم به پروسه واگذاری تا پایان سال ۹۸ گرفته است.

از چند روز پیش دوباره خبر آغاز تلاش‌ها برای واگذاری پرسپولیس و استقلال به بخش‌خصوصی در محافل رسانه‌ای منتشر شد و با وجود اینکه خیلی‌ها حقیقی یا جدی بودن آن را باور نداشتند، وزارت ورزش همچنان روی این واگذاری تاکید دارد. اگر این‌طور باشد که دولتی‌ها می‌گویند، به‌زودی آگهی واگذاری پرسپولیس و استقلال در رسانه‌ها منتشر خواهد شد.

پرسپولیس و استقلال در واگذاری دوره اول از منظر درآمدزایی با مشکلات زیادی مواجه بودند. در آن مقطع هنوز پای اسپانسرهای پیامکی به اردوگاه سرخابی‌ها باز نشده بود و کسی از این ظرفیت آگاهی نداشت. حامی مالی استقلال در بخش قابل‌توجهی از فصل، یک فروشگاه تلفن همراه بود و کار پرسپولیس هم در مقطعی به درج پیام‌های فرهنگی روی پیراهن بازیکنان کشید. اما با آغاز لیگ پانزدهم و پدید آمدن ماجرای حمایت پیامکی از این دو تیم ورق برگشت و با حضور اسپانسرهای پیامکی توسط دو اپراتور معروف کشور، در چهار سال اخیر این دو باشگاه را از کمک دولتی بی نیاز کرده و همین موضوع باعث شد تا دولت دوباره به فکر واگذاری این دو باشگاه بیفتد.

البته همچنان نبود حق پخش تلویزیونی، حق تبلیغات محیطی و حق کپی رایت باعث شده تا این دو تیم پرطرفدار کشور به حق خود نرسند و همچنان مشکل در آمدزایی داشته باشند. از دیگر معضلات واگذاری این دو تیم، مشخص نبودن دارایی های این دو تیم است که برای خریدار هنوز شفاف نیست.

دیگر فرق اساسی سرخابی‌ها نسبت به دوره اول واگذاری هم تعیین تکلیف شدن بخش بزرگی از بدهی‌ها است. همه می‌دانند که این دو باشگاه تا چه اندازه درگیر شکایت طلبکاران بودند، اما از زمانی که کنفدراسیون فوتبال آسیا صدور مجوز حضور تیم‌ها در لیگ قهرمانان را منوط به تعیین تکلیف بدهی‌ها کرد و برای مثال دو تیم عربستانی را از این رقابت‌ها کنار گذاشت، روشن شد که مساله جدی است. به این ترتیب دولت و مدیران این دو باشگاه به آب و آتش زدند و تا جایی که می‌شد با طلبکاران سازش کردند. از سوی دیگر وزارت ورزش هم در بخش بدهی‌های مالیاتی این دو باشگاه مداخله کرد تا با اثبات سودده نبودن سرخابی‌ها در طول سالیان گذشته، این بدهی‌ها بخشیده شود.

حال سالهاست خصوصی کردن استقلال و پرسپولیس در حد شعار باقی مانده و آن قدر حرف های تکراری در مورد این موضوع زده شده که دیگر به سختی می توان باور کرد این کار واقعا انجام خواهد شد.