یکشنبه, ۱۲ مرداد ۱۴۰۴ / ۰۵:۰۳:۰۸
به گزارش آذر صبح، هرچند زمین‌لرزه تمام شده و تعداد و قدرت پس‌لرزه‌ها رفته‌رفته کاهش می‌یابد؛ اما لرزه‌های ساکنین روستاهای زلزله‌زده تازه شروع شده است. بیش‌تر روستاهایی که بامداد روز جمعه در زلزله ۵.۹ریشتری آذربایجان شرقی خسارت دیدند، جزو مناطق کوهستانی به شمار می‌آیند و نسبت به سایر نقاط کشور آب و هوای سردتری دارند. […]
به گزارش آذر صبح، هرچند زمین‌لرزه تمام شده و تعداد و قدرت پس‌لرزه‌ها رفته‌رفته کاهش می‌یابد؛ اما لرزه‌های ساکنین روستاهای زلزله‌زده تازه شروع شده است.
بیش‌تر روستاهایی که بامداد روز جمعه در زلزله ۵.۹ریشتری آذربایجان شرقی خسارت دیدند، جزو مناطق کوهستانی به شمار می‌آیند و نسبت به سایر نقاط کشور آب و هوای سردتری دارند.
«زمستان در راه است»؛ این اگرچه برای افرادی با شرایط معمولی خوشحال‌کننده و نویدبخش فرا رسیدن طبیعت زیبای زمستانی است، اما برای ساکنین روستاهایی همچون ورنکش که همه اهالی، خانه‌هایشان را از دست داده‌اند و باکمترین امکانات در چادر زندگی می‌کنند، به معنای سرد کلمه، ترسناک است.
«زندگی بدون امکانات، امکان‌پذیر نیست»
اسماعیل قربانی، مرد مسنی است که در این زمین‌لرزه نوه‌اش را از دست داده و پسرش آسیب جدی دیده است. او از وضعیتی که از آن به عنوان «اسکان موقت» یاد می‌شود، ناراضی است.
«نه حمام داریم، نه دستشویی؛ مسئولان می‌آیند عکس یادگاری می‌گیرند و می‌روند؛ غافل از اینکه سرما در راه است و زندگی بدون امکانات برای ما امکان‌پذیر نیست.» این‌ها را آقای قربانی درمیان می‌گذارد.
او می‌گوید: ادارات دولتی که مسئول‌اند، باید کانکس و لباس و غذای گرم در اختیار ما بگذرند تا زن و بچه‌مان از سرما دچار مشکل نشوند.
هرکس زور بیشتری دارد، امکانات بیشتری می‌گیرد
گفته می‌شود لوازم امدادی که از سوی نهادهای مختلف به منطقه ارسال می‌شود، به دست همه نیازمندان به صورت یک‌سان نمی‌رسد و اهالی از عادلانه پخش‌نشدن امکانات گله دارند.
زمانی که چادر، غذا یا پتو توزیع می‌شود، افراد جوان‌تر که می‌توانند سریع خود را به محل توزیع برسانند، حتی بیش از نیاز خود کالا دریافت می‌کنند اما افراد مسن و کم‌توان بی‌بهره می‌مانند.
یکی از جوانان ساکن ورنکش در این‌باره بیش‌تر توضیح می‌دهد: مشکل ما بیش‌تر از اینکه نبود امکانات باشد، عدم مدیریت امکانات موجود است.
او می‌خواهد که به چادرهای روستا سر بزند: خیلی‌ها امروز نه‌تنها شام، بلکه ناهار هم نخورده‌اند و با وجود سرمای هوا و بخاری‌های نفتی که واقعا غیراستاندارد هستند، زندگی در این شرایط بسیار دشوار است.
آخرین محموله‌های امدادی که به دست میانه رسیده است
طبق گفته‌های فرماندار میانه، امکانات قابل توجهی از سوی نهادهای مختلف برای توزیع میان زلزله‌زدگان ارائه شده است. محمدرضا مشایخی، فرماندار ویژه شهرستان میانه می‌گوید: ۳هزار و ۹۱تخته چادر ۳هزار و ۵۲۱ تخته پتو، هزار و ۴۱۰ عدد چراغ والور و در کنار آن ۱ میلیون لیتر نفت سفید از سوی شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی آذربایجان شرقی برای استفاده زلزله زدگان در اختیار شهرستان گذاشته شد و همچنین ۲ هزار و ۱۰۰ لیتر گازوئیل برای ماشین آلات تهیه شد.
به گفته او، مقدار ۶۷۷ توپی موکت و فوم زیر موکت برای چادرهای افراد ساکن تهیه و توزیع شده، همچنین ۲هزار و ۲۸۰ غذای ۷۲ ساعته و ۴۱۴ بسته یک ماهه توزیع شد و ست ظروف ۹۷ مورد و ۴هزار و ۶۰۰ بطری آب معدنی و هزار و ۱۰۰ بسته نان و ۲ هزار هیتر برقی توزیع و توسط ماموران برق و کارشناسان سازمان فنی و حرفه ای بصورت استاندارد نصب شده است.
مشاهدات میدانی از روستای ورنکش حاکی از این است که برخی افراد که اصلیتی ورنکشی دارند اما هم‌اکنون سال‌هاست که ساکن تهران، کرج یا… هستند، برای استفاده از مزایا و امکاناتی که در اختیار زلزله‌زدگان قرار می‌گیرد در منطقه حضور یافته‌اند. اهالی با ابراز نارضایتی از این موضوع، از مسئولان می‌خواهند هرچه سریع‌تر نیازمندان واقعی را احصا و فقط به آنان رسیدگی کنند.
زلزله نسبتا شدید که چند روز پیش به مرکزیت شهر ترک در میانه آذربایجان شرقی به وقوع پیوست، نسبت به زلزله‌های مشابه خسارات کم‌تری به جا گذاشت.
طبق آخرین آماری که اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور ارائه کرده، ۳هزار و ۵۰۰واحد مسکونی بر اثر زلزله تخریب شده که از این تعداد تنها ۳۰۰خانوار اسکان اضطراری داده شده‌اند.
به گفته او ۶۷ روستای منطقه، درگیر این حادثه بودند که بیش‌تر این روستاها در دو شهرستان میانه و سراب هستند.
او با اشاره به درگذشت ۶نفر از هموطنان‌مان در این حادثه، می‌گوید: ۵۳۰ نفر به مراکز درمانی مراجعه کردند که بیش‌تر آن‌ها مداوا و مرخص شده‌اند و مجموعا ۲۸ نفر بستری هستند.
ورنکش در اولویت نهادهای امدادرسان باشد
هرچند این زمین‌لرزه نسبت به زمین‌لرزه‌های بزرگ ۱۰سال اخیر کشور از جمله زلزله کرمانشاه و ورزقان خسارت کم‌تری داشت، اما برخلاف ادعای مسئولان، اهالی هنوز به آرامش نرسیده‌اند.
ورنکش، روستایی است که در این حادثه بیش‌ترین خسارت را دیده و طبیعتا باید در اولویت نهادهای امدادرسان قرار بگیرد چرا که بیش‌تر خانه‌های این روستا تخریب شده‌اند.
با وجود فعالیت نهادهای مرتبط بسیار، شهرداری تبریز اسکان موقت (کانکس) اهالی این روستا را بر عهده گرفت که این نیز یکی از نکات جالب توجه حوادث اخیر بود.
شهردار تبریز در این‌باره می‌گوید: شورای شهر تبریز اعتباری ۲۰۰میلیون تومانی برای مساعدت شهرداری تبریز به زلزله‌زدگان میانه تصویب کرد که بعد از بازدید میدانی از روستا و احصا مهم‌ترین نیازها، مقرر شد به همه اهالی روستا کانکس اهدا شود.
یعقوب شیویاری، نماینده مردم میانه در مجلس هم معتقد است که وضعیت اسکان مردم در مناطق زلزله‌زده جزو اساسی‌ترین مسائلی است که باید حل شود.
او می‌گوید: دولت مؤظف است کانکس در اختیار افرادی که منازل‌شان به طور کامل تخریب شده بگذارد.
این نماینده مجلس همچنین تاکید می‌کند: اصلی‌ترین دغدغه‌ای که وجود دارد این است که مناطقی که تخریب شده‌اند باید مورد ارزیابی قرار بگیرند تا تکلیف مشخص شود چرا که مردم به دلیل برودت هوا از وضعیت خود ناراضی هستند و به دلیل مشکلات شخصی نمی‌توانند روستای خود را ترک کنند.
وقتی از اسکان موقت صحبت می‌کنیم
اسکان موقت یکی از ضروریات دوران پس از وقوع بحران به شمار می‌آید و وجود کانکس به‌جای چادر می‌تواند زندگی بدون خانه و کاشانه را قابل تحمل‌تر کند. اما وقتی مسئولان از کانکس و اسکان موقت صحبت می‌کنند، منظورشان از موقت، دقیقا چه مدت زمانی است؟ جواب این را باید از زلزله‌زده‌های کرمانشاه پرسید.
