دوشنبه, ۱۷ آذر ۱۴۰۴ / ۰۱:۵۲:۱۱
علی قنبری، هنرمند منبت کار تبریزی برای خلق «درخت بشیر صلح و دوستی» هشتسال زمان صرف کرده و حالا فکر میکند سازمان ملل، بهترین محل نمایش این اثر و ابراز پیام صلحطلبی ایرانیان است.
به گزارش آذر صبح، هر درختی در این دنیا، داستان مخصوص خودش را دارد. هرکسی با نیتی مشخص درختی بر زمین میکارد. علی قنبری، خالق درخت بشیر صلح و دوستی میگوید نمایش روحیه صلحطلب و انسانی ایرانیان به جهان، اصلیترین انگیزهاش برای خلق این اثر هنری بوده است.
درخت بشیر صلح و دوستی چهل شاخه دارد که این عدد در تمام ادیان عددی مقدس به شمار میآید. حضرت محمد (ص) هم در همین سن یعنی چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد. بالای این شاخهها ۴فرشته که نماد پاکی و سفیران خداوند هستند، برای دوستی و صلح انسانها در زمین دعا میکنند.
دستان فرشتهها به کبوتری سفید ختم میشود که برگ زیتون به دهان گرفته و با سکوت خود، از صلح سخن میگوید. البته آقای قنبری میگوید بعد از رنگآمیزی این کبوتر، سفید خواهد بود.
دور تا دور درخت ۴متری بشیر صلح و دوستی را پنج کتاب آسمانی گرفته است که متن هرکدام باز انسان را به صلح و دوستی دعوت میکند. این کتابها بر پایههایی از اسلحه استوار شدهاند که البته نوک این اسلحهها گره خورده و نمیتواند شلیک کند. هنرمند با این حرکت خواسته بگوید «جنگ بس است دیگر».
از گل و شمع که نماد امید و نشاط است در کنار این اسلحهها استفاده شده است. علاوه بر کتب آسمانی، سازه کره زمین را میتوان حوالی این درخت دید که با دستهای بسیاری بر فراز ایستاده است. خالق اثر توضیح میدهد که «تفاوتی نمیکند سیاهپوست باشی یا سفیدپوست، همه در آبادانی کره زمین دست دارند.»
علی قنبری ۲۲سال است که به همین کار مشغول است: منبتکاری. در طول این سالها آثار زیادی خلق کرده که در موزهها و اماکن عمومی شهر از جمله عمارت ساعت به نمایش گذاشته شده است. اما خلق درخت بشیر صلح و بیشترین زمان را از او گرفته است. میگوید: «با دو دستیارم، ۸سال برای این اثر هنری زمان صرف کردیم و وقتی میگوییم هرروز، یعنی روزانه حدود ۱۲ساعت بدون وقفه و تعطیلی.»
با آقای قنبری در یک عصر پاییزی که میشد غروب را از پنجرههای خانه تاریخی نیکدل تماشا کرد، به صحبت نشستیم. البته او برای اینکه اثر هنریاش را در این خانه تاریخی به نمایش بگذارد، ۵ یا ۶ ماه اینور و آنور دویده است.
هدف اصلی من این است که درخت بشیر صلح و دوستی در سازمان ملل مقابل دید تمام جهان قرار بگیرد. من باور دارم ملت ایران در طول تاریخ صلحدوست بوده و هیچوقت آغازگر جنگ نبودند. در اغلب جنگها نیز ایران میخواسته از خودش در برابر ظلم و زورگویی دفاع کند. با این اثر خواستیم مفهوم صلحطلبی ایرانیان را به جهان برسانیم و بگوییم که ما برای انسانیت ارزش قائلیم.
خیر. تمام زندگی من همین است.
از فروش آثاری که قبلا ساخته بودم. در واقع ما روی این اثر سرمایهگذاری کردیم. اما این اواخر که واقعا پولمان تمام شد، از شهرداری درخواست کمک کردیم و اگر مساعدت نبود، نمیتوانستیم کار را به اتمام برسانیم.
*اولینبار که اثر را دیدم، فکر کردم ذاتا باید بدونرنگ باشد اما بعدها شنیدم که قرار است رنگآمیزی شود.
بله. در واقع برای رنگآمیزی درخت بشیر صلح و دوستی به نوع خاصی از رنگ نیاز داریم که نسبتا گران قیمت است؛ یعنی برای رنگآمیزی کل اثر به مبلغی حدود ۶۰میلیون تومان نیازمندیم که اگر مسئولان از ما حمایت کنند، در کمتر از دوماه کار رنگ هم تمام میشود.
شاید واژه رونمایی برای آن مراسم چندان صحیح نباشد. هدف من و دوستانم این بود که توجه مسئولان را جلب کنیم. در واقعا بیایند ببینند و تصمیم بگیرند که میخواهند حمایت کنند یا نه.
نظر شخصی من این است که موضوع جدیتری وجود ندارد. صلح یعنی انسانبودن و تا وقتی به انسانیت نرسیم نمیتوانیم حتی دین خود را به دیگران انتقال دهیم.
همه انسانها آفریده خداوند متعال هستند بنابراین هیچ انسانی به صورت اشتباهی به دنیا نیامده و ما حق نداریم کسی را بهخاطر باورهایش از بین ببریم.
ملت ایران با توجه به هویت تاریخی و فرهنگی که دارند میتوانند در دنیا سفیر صلح و دوستی شوند اما این مستلزم عزم و همراهی مسئولان است.
افتخار میکنم که هر دو دستیار من در این کار زن بودند و نشان دادند که زنان ایرانی از پس سختترین کارها هم برمیآیند.
هرچند من آدمی هستم که زود عصبی میشوم و در این مدت بارها سر کار عصبانی شدم اما واقعا من را تحمل کردند.
البته که نمیتوانید کسی را پیدا کنید که به خانههای تاریخی علاقه نداشته باشد؛ اما اصلیترین دلیل حضور ما در خانههای تاریخی نبود فضای کارگاهی مناسب است. همین خانهها را هم میراث فرهنگی یا شهرداری با مشقتهای فراوان در اختیار ما قرار دادند.
در حدود ۳۵۰میلیون تومان تا به امروز و همانطور که گفتم برای رنگآمیزی هم به چیزی حدود ۵۰ یا ۶۰میلیون تومان نیازمندیم.
همه مسئولان استانی میتوانند کمک بکنند اما من واقعا از امام جمعه محبوب تبریز انتظاری ویژه دارم؛ حداقل منتظرم بیایند و اثر را از نزدیک ببینند چون ما تعریف بزرگواری ایشان را همهجا شنیده و دیدهایم.
اینروزها علیه ملت ایران در دنیا هرچه میخواهند میگویند و وقت آن است که ما هم با زبان هنر جوابشان را بدهیم. شنیدهام در آمریکا فیلمی به نام پروژه تهران کار میکنند که میلیونها دلار برای آن سرمایهگذاری شده است و در مقابل مسئولان باید از ما حمایت کنند تا بتوانیم عکسالعمل بهجا و مناسبی بروز دهیم. ما اکنون در خط مقدم یک جنگ فرهنگی تمامعیار هستیم.
سخت است که ۸ سال هزینه بکنی و زحمت بکشی و دائم این استرس همراهت باشد که آیا از من حمایت خواهند کرد یا نه. حالا که کار را به اتمام رساندیم، باز هم این فکر من را اذیت میکند. در هرحال اصلا پشیمان نیستم و بعد از چندماه پروژه دیگری را آغاز میکنم؛ اگر حمایت کنند در ایران و اگر حمایت نکنند شاید اینبار در کشوری دیگر./ مهر
بیشتر بخوانید:
این اثر هنری نیست
چند تیکه چوب منبت کاری هستش که با حمایت و باندبازی برخی اعضای شورای شهر تبریز می خواهند با مبلغ کلان قالب شهرداری تبریز کنند
در هیچ جای آن اثری از هنر و بخصوص صلح و بویژه صلح جهانی به چشم نمی خورد
اثری که تمام اجزای آن حکایت جداگانه ای دارند و تشکیل یک مجموعه برای نشان دادن صلح و دوستی جهانی را نمی دهند
