دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۰۱:۱۳:۰۷
به گزارش آذر صبح، به دست آوردن علم، همان چیزی است که برخی آن را در قیاس با ثروت قرار می‌دهند تا به این باور برسند که علم بهتر است یا ثروت. یادش به خیر، همیشه این موضوع را سرمشق زنگ انشا می‌کردیم؛ مقابل تخته سیاه و لحظه قرائت انشا، تمام نظرات، متفاوت از آب […]
به گزارش آذر صبح، به دست آوردن علم، همان چیزی است که برخی آن را در قیاس با ثروت قرار می‌دهند تا به این باور برسند که علم بهتر است یا ثروت. یادش به خیر، همیشه این موضوع را سرمشق زنگ انشا می‌کردیم؛ مقابل تخته سیاه و لحظه قرائت انشا، تمام نظرات، متفاوت از آب در می‌آمد؛ اما حال دیدن افراد موفقی که تنها دغدغه ذهنی آنان، کسب علم و ترویج آن است، این طرز فکر را قدری تغییر می‌دهد.
امروز، میزبان یکی از موفق‌ترین بانوان ایران بودیم. فردی که پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرده است و اکثر جوایزی که یک محقق می‌تواند داشته باشد را در کشور ایران، از آن خود ساخته است. پروفسور زهرا امام جمعه در سن ۳۹ سالگی به لقب استاد تمام ایران دست یافته است؛ وی بانوی موفقی است که از فعالیت مداوم خود هیچ گاه خسته نمی‌شود.
دکتر زهرا امام جمعه، دانش آموخته رشته علوم غذایی است و در تألیف مقاله‌های ایرانی و خارجی دستی توانا دارد و تمام فعالیت‌های پژوهشی و اجرایی وی، موجب شده است در سال ۱۳۹۶ به عنوان رئیس پردیس بین المللی دانشگاه تهران ارس انتخاب گردد. همین بهانه‌ای شد تا گفت و گوی صمیمی با پروفسور زهرا امام جمعه ترتیب دهیم.
*لطفاً خودتان را برای خوانندگان معرفی کنید؟
بنده، زهرا امام جمعه متولد سال ۱۳۴۷ در تبریز به دنیا آمده‌ام؛ مقطع تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را در تبریز به اتمام رسانده‌ام. در سال ۱۳۶۲ به دلیل همراهی کردن برادرم برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، همراه با خانواده به تهران رفتیم و من نیز دوره دبیرستان را در آنجا سپری کردم و در رشته کشاورزی-صنایع غذایی از دانشگاه تبریز قبول شدم؛ همزمان با من، برادرم نیز در رشته حقوق دانشگاه آزاد قبول شده بود که برای ادامه تحصیل، هر دو به تبریز برگشتیم.
در سال ۱۳۷۱ دانشجوی ممتاز دانشگاه تهران بودم و در نهایت، فارغ التحصیل شدم. برادر بزرگم در آن زمان در فرانسه اقامت داشت و من نیز برای ادامه تحصیل در مقطع فوق لیسانس و دکتری به فرانسه رفته و حدود دو سال به عنوان محقق در مرکز تحقیقات رشد، در این کشور مشغول به فعالیت بودم.
به دلیل عشق به وطنم در سال ۱۳۷۷ به ایران بازگشتم و در سال ۱۳۷۹ برای تدریس، وارد دانشگاه تهران شده و آزمایشگاهی نیز برای خودم تأسیس کردم و در سن ۳۹ سالگی نیز به عنوان استاد تمام معرفی شدم.
*توضیحی در رابطه با فعالیت‌های پژوهشی خود بفرمائید؟
بنده به عنوان محقق برگزیده و برتر دانشگاه تهران، پژوهشگر منتخب کشوری معرفی شدم؛ هم چنین جزو دانشمندان برتر دنیا و ۵۰ دانشمند خانم برتر آسیا بوده و ۴۰۰ مقاله خارجی و داخلی را تألیف کرده‌ام.
از دیگر فعالیت‌های پژوهشی، می‌توان به محقق برگزیده کشوری در شاخه کشاورزی، برنده اولین جایزه زنان در علم در شاخه کشاورزی و هم چنین برنده جایزه محقق بین المللی دانشگاه تهران در شاخه کشاورزی اشاره کرد.
*از چه زمانی متوجه شدید که به علم علاقه مند هستید؟
خانواده من یک خانواده علمی بود و من نیز به طور جد، تمام وقت خود را صرف خواندن درس کرده و وارد دانشگاه شده و به جز علم، به امر دیگری فکر نکرده‌ام.
*الگوی شما در پشت پرده چنین موفقیت‌ها چه کسی است؟
الگوی من حضور اساتید برجسته در دانشگاه تبریز و تشویق به ادامه تحصیل از سوی آنان بود؛ هم چنین بعد از سفر به خارج از کشور، حضور اساتید و تدریس دانشمندان جهانی در این حوزه و با الگو قرار دادن آنها به سوی علم رفتم و علاقه بسیاری به کار دارم.
*به عنوان یک پروفسور زن، چالش‌هایی که با آن روبرو شدید چه بوده و چگونه آنها را کنار زده‌اید؟
منبع مالی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در ایران است؛ یافتن منبع مالی برای تأمین هزینه‌های پژوهشی در هر دو جنس، یک چالش به خصوص برای بانوان به شمار می‌رود چرا که اعتماد کم‌تری نسبت به بانوان و در اختیار گذاشتن بودجه‌ها انجام می‌گیرد. شاید از نظر علمی تخصیص بودجه‌ها برای بانوان شایسته‌تر از مردان باشد اما متقاعد ساختن سازمان و منطقه ذی ربط، مبنی بر در اختیار گذاشتن بودجه‌ها کار بسیار سختی است که با تمامی این مسائل کنار آمده‌ام.
*بزرگ‌ترین دستاورد علمی خود را ذکر کنید؟
در دو زمینه تحقیقاتی اقدامات خوبی را به انجام رسانیده‌ام؛ تحقیقات بنده بر شناسایی ترکیبات فراسودمند انار و خاصیت‌هایی دارویی می‌باشد و از دیگر تحقیقات مهم، نانو حامل (ترکیبات فراسودمند زردچوبه) است که طی تحقیقات انجام گرفته در مرکز به راه‌هایی دست یافته‌ایم تا این مواد را حفظ و برای مبارزه با سرطان در دسترس قرار دهیم.
*شما یکی از برگزیدگان نوزدهمین جشنواره ابن سینا بوده‌اید؛ در چه حیطه‌ای برگزیده شده بودید؟
زمینه تحقیقاتی من غذای فراسودمند بود که حدود ۱۰ سالی است که روی این موضوع متمرکز هستم؛ غذای سودمند غذایی است که علاوه بر تأمین نیازهای تغذیه‌ای، عاملی برای پیشگیری و درمان برخی از بیماری‌ها باشد. غذای فراسودمند علاوه بر خواص تغذیه‌ای، خطر ابتلاء به بیماری‌های مزمن را کاهش داده و از مهم‌ترین اثرات این غذا می‌توان به تقویت سیستم ایمنی بدن، سم زدایی و اثرات ضد التهابی اشاره کرد.
*به بانوانی که قدم در عرصه علم نهاده‌اند چه توصیه‌ای می‌کنید؟
پشتکار اولین مهمی است که باید در علم وجود داشته باشد؛ البته نباید با کوچک‌ترین ناملایمات میدان را خالی کرد و عقب کشید؛ چه در مسائلی کاری و چه در علم، همواره باید پشتکار داشت. بعد از داشتن پشتکار، تلاش و ناامید نبودن را به دوستداران علم توصیه می‌کنم./ مهر
