دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۱۰:۳۲:۱۳
جمعی از هنرمندان بسیجی سازمان بسیج هنرمندان استان آذربایجان شرقی به مناسبت هفته هنر انقلاب اسلامی میثاق نامه ای منتشر کردند.
به گزارش آذر صبح، در متن این میثاق نامه آمده است:
باسمه تعالی
آنزمان که پرتو انوار الهی، از پشت ابرهای تیره ی جهالت بشریت نمایان گردید، همگان شاهد تلالو خط نوری شدند که، چونان ریسمان الهی، دل های پاک و مشتاق زنجیره ی والای کرامت را، دور آن جمع کرد، و مهر همگان را برای سرسائیدن به بوته های کمال و رشد، بر آن رهنمون شد.
آنزمان که ندا آمد: بخوان بنام پروردگارت، هنر، سربرآورد و روح تعهد، در نهاد آدمیان دمیده شد. گلهای ناب محمدی(ص) سربرآوردند و عطری دل انگیز، مهر همگان را فراگرفت. هنر، سربرآورد تا زنجیره ی کرامت، انقلابی در نهاد بشریت پدید آورد که، تا زمان باقیست، زنجیره ی والای کرامت، خود را از آن خط نوری، جدا نبیند. و شاید، همان شد که ندا آمد: واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا.
هنر، زیبایی باهم بودن است. و تعهد، لباسی ماندگار، بر جاودانه بودن. هنر انقلاب را محمد(ص) پایه نهاد و بلال، آن را ندا زد. علی(ع) آن را استوار ساخت و فاطمه(س)، آن را بر بار نشاند.
حسن(ع)، آن را سردار نمود و حسین(ع)… .
حسین(ع) هنر را آبرو بخشید. و اهلبیت(ع) آن را برای سلایق زمان، فریاد زدند.
برگ و بارهای زائد را، نمی توان نادیده گرفت. همانهایی که، بر سر هنر، خاکستر ریختند، آن را خانه نشین کردند، بر صورتش سیلی زدند، او را تنها گذاشتند و درنهایت، سر بریدند.
زنهار از این که، خون، درخت ها آبیاری کند و، استواریها بنیان نهد. بلال، فریاد برآورد. و نور، دریچه ای نو، پیدا کرد. ولایت، سربرآورد، و دل های بربار نشسته، قامت استوار نمودند. خط نور را، نمی توان دیوار کشید. و هنر انقلابی را نمی توان در سایه نهاد. او، خود، سایه ایست بر سر گلبوته های سربرآورده از همان انوار تابناک. آنهایی که گل ها را می شکنند و گلبرگ ها را لگدمال می کنند، میراث از برگ و بارهای زائد دارند.
می بایست، گام ها را محکم نهاد، بنیه هارا زیرین تر، انقلاب ها را تمدنی تر، و خط نورها را پر رنگ تر. مثمرثمرها، سربرآوردند و مفیدترین ها، سر خم کردند. و این، را ه و رسم دلداده گیست.
ولایت، بار دیگر، سربرآورد، انقلاب، بار دیگر، قامت بلند کرد و تعهد، لباسی فاخر شد بر اندام هر عاشق دلداده ای. امام(ره)، فریاد کرامت برآورد، موذن ها، بانگ برداشتند، و دل های شیدایی، سربرآوردند. اینان را نمی توان خاکستر پاشید. خانه نشین کرد، تنها گذاشت و، سر برید.
زمان، زمانه ی عجیبیست؛ چرا که، حسین بن علی ها، به مسلخ نخواهند رفت!
موذن های انقلاب، زیر سنگ های جهالت، ناپیدا شدنی نیستند. و آنچه جاریست، عصاره ی نابیست از همان انقلاب و اسلام ناب محمدی(ص). عصاره ای، ۱۵۰۰ ساله. موذن های انقلاب را آوینی ها، باکری ها، سلیمانی ها و، هزاران هزار تمدن ساز دیگر، باید شناخت. و جوان امروز، همان جوانه ی دیروز است که، روزانه، ۵ نوبت، با موذن های انقلاب، سربر می آورد. پس ای موذن، بانگ بردار… .
اگر نبرد تاریکی و نور، همان است، جهالت نیز، همان است. و اگر امام، همان امام است، پیرو نیز، همان است؛ و انقلاب نیز، همان. می بایست راه را رفت. می بایست در مسیر ساخت تمدن نوین اسلامی گام برداشت. چرا که ولی را تاریخ، دیگر تنها نخواهد دید.
باهمیم، و در کنار هم. در مسیری که برایمان به ارث رسیده است. زیر پرتو نوری که، برسرمان می تابد. و ما زمانی هنر می کنیم که آنچه برایمان به ارث رسیده است را، در تمدن شهر احساس کنیم. خیمه ای نو، برپا شده است و، ولایتی جوان، سربرآورده است.
و اینک مائیم. مائیم و خیل عظیم موذنین انقلابی که، اسلامیست؛ با چشم اندازهایی بیست ساله، و بیانیه هایی برای گام دوم. گام اول را برداشتند و گام دوم نیز، به ارث رسید.
«خوشا به حال آنهایی که در این قافله ی نور، سر باختند». ما، سربر آورده ایم. چونان حصار محکمی که، فریاد لا اله الا الله، انسان را امن می دارد در برابر شیاطین. ما را مدافعان حرم و حریم آفریده اند. و ما، مدافعان آن حریمی هستیم که از محمد(ص) برایمان به یادگار ماند. هنر انقلاب، چشمه ی جوشانیست که، هر عاشق تشنه کام معرف و حقیقت را سیراب می کند.
دورهم گردآمده ایم به بهانه ی هفته ای که، هفته ی هنر انقلاب اسلامی است تا:
– آرام نگیریم؛ و موجی باشیم که آسودگیمان، عدممان باشد.
– حصاری باشیم بر حریم و حرم؛ همان حریمی که ولایت است و همان حرمی که، مامن دلدادگان است و قدمگاه ملائکه الله.
– تمدن ساز نوین اسلامی باشیم در بیانیه ی گام دوم انقلاب اسلامی.
– گوش به فرمان ولی امرمان باشیم، تا ثابت کنیم که: آذربایجان اویاقدی، انقلابا دایاقدی.
– قدردان تلاش هایی باشیم که موذن های انقلاب اسلامی بانگ برآورند، تا، در پرتو خون های جاری آنان، همواره از وضوی خون و نماز عشق، غافل نمانیم.
– تا ثابت کنیم که، در فراق باغبان انقلاب، بوی گل را از که جوییم، از گلاب.
– تا باور کنیم که: ما می توانیم.
– و پرچمدار آن میراث گرانبهایی باشیم که، ما را وارثان آن، برگزیده اند.
– و حاملان آن پرچم همیشه سرافراز و سربلندی باشیم که، نام الله را در قلب آن نهاده و ایران سربلندمان را، با آن می شناسند.
ما، پیش می رویم؛ و هنر انقلاب اسلامی را، به نیکی برای آیندگان، می رسانیم. ما فرزندان حیدر کراریم که در برابر فتنه ها و بادهای لرزان اخرالزمان، سر خم نخواهیم ساخت. ما، همین مردم هستیم؛ باهم و در کنار هم:
فارسدا منم، ترکده منم
کورد، لر، بلوچ، ترکمنم
سن ده منم، من ده سنم
بیز هامیمیز ایرانلییوخ
سایه ی مقام معظم رهبری، مستدام باد.
۲۷ فروردین ماه سال ۱۳۹۹
جمعی از هنرمندان بسیجی سازمان بسیج هنرمندان آذربایجان شرقی
