در این روزهای سخت و ملال آور که از یک طرف مدتهاست درگیر کرونا و قرنطینه ی خانگی و شاهد مرگ انسانهای بیگناه در میهن خودمان و در سراسر جهان هستیم و از طرفی هم سیل باعث بهم ریختگی زندگی تعدادی از هموطنان شده، خبر زنده بگور کردن میلیونها جوجه ی یک روزه و معدوم کردن آنها با تصاویر وحشتناک و دلخراش، آزرده خاطرمان کرده و صدای اعتراض انسانها را در فضای مجازی بلند نموده است.
به گزارش آذر صبح – مجتبی نخجوانی، در این نوشته ی کوتاه سعی داشته ام موضوع را از هردو دیدگاه توجیه گرانه و عاطفی بررسی کنم.
این عمل غیرانسانی گویا مسبوق به سابقه بوده و به گفته ی دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه ی یک روزه، در صنعت مرغداری یک روند عادی است که نباید با آن مانور عاطفی داد!
و البته از دیدگاه عاملین و مسوولان علتها و توجیهاتی دارد که مهمترین آنها عبارتند از ایجاد تعادل در عرضه و تقاضا، مقرون بصرفه نبودن پرورش جوجه ها بدلیل افزایش قیمت دان مرغ و سویا و ذرت و … که لابد با توجه به قیمت فروش مرغ زنده و گوشت مرغ در بازار مصرف داخلی موجه میباشد.
به گفته ی معاون امور تولیدات دام وزارت جهاد و کشاورزی، در طول سال هر از گاهی صنعت مرغداری کشور، اعم از گوشتی، تخم گذار و مرغ مادر بدلایل متعدد دچار ضرر و زیان میشود که بی توجهی مسوولان ذیربط به علل این زیانها میتواند در تامین گوشت مرغ مورد نیاز کشور تاثیر بگذارد و کار را بجایی برساند که چاره ای جز واردات مرغ از خارج نباشد.
بازار تولید جوجه ی یک روزه که سال گذشته جوجه ی تولیدی خود را ماه ها کمتر از نرخ مصوب عرضه کردند و از این حیث متحمل زیان سنگین شدند، همچون سالهای قبل، امید به فروش جوجه در چند ماهه ی پایانی سال، تمامی برنامه ریزی تولیدکنندگان نقش بر آب شد و به سبب نبود تقاضا برای خرید مرغ در پی تعطیلی رستورانها، تالارهای پذیرایی و هتلها، دست به زنده بگور کردن تعداد قابل توجهی جوجه ی یک روزه زدند.
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه ی یک روزه اظهار داشته که قبل از عید، ستاد تنظیم بازار رقمی را برای تولید جوجه ی یک روزه در نظر گرفته بود تا مردم، شب عید بتوانند از این پروتئین ارزان استفاده کنند. همان زمان در ستاد تنظیم بازار هشدار داده شده بود که این تعداد تولید جوجه زیاد است و بیش از صد و سی میلیون جوجه نباید تولید شود. اما با بی توجهی به این هشدار، این تعداد جوجه تولید شد و شیوع کرونا، بازار مصرف مرغ را با کاهش سی درصدی مواجه کرد.
از آنجا که جوجه های یک روزه را بیش از بیست و چهار ساعت نمیتوان در جوجه کشی نگه داشت و جوجه کشی باید برای جوجه های روز بعد آماده باشد، ناچار جوجه های مازاد را روانه ی کوره ها و چاه های تلفات میکنند.
در حالت عادی در صنعت مرغداری نصف جوجه های تولید شده خروس هستند که ارزش اقتصادی ندارند و زنده بودنشان فقط به اتلاف دانه منجر میشود و معدوم میشوند.
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه ی یک روزه همچنین یادآور شده که معدوم سازی در صنعت مرغداری یک روند عادی است که نباید با آن مانور عاطفی داد و عواطف عمومی را جریحه دار کرد!
عجب! ابراز انزجار انسان با دیدن فیلم دلخراش زنده بگور کردن میلیونها جوجه با ریختن خاک توسط بیل مکانیکی روی آنها و خاموش کردن صدای جیک جیک آنان زیر خاک، مانور عاطفی است و اینک باید دنبال عامل پخش این فیلم گشت تا با پاک کردن صورت مسأله، به حل این مشکل عاطفی پرداخت!
اینجا این سوال هم پیش میآید که اولاً چرا این تعداد جوجه، با علم به مازاد تقاضا و میزان مصرف بازار تولید میشوند؟!
اگر ماه های پایانی سال ۹۸ کرونا معادلات تولیدکنندگان را بهم ریخت، آیا در سالهای قبل چرا جوجه های مازاد را در کوره ها ریخته و سوزانده و یا زنده بگور و یا زنده زنده چرخ کرده اند؟!
دوماً چرا آنها را همچون قبل به کشورهای همسایه صادر نکرده و ارز آوری ننموده اند؟!
رئیس انجمن تولیدکنندگان جوجه ی یک روزه چنین پاسخ میدهد:
بدلیل تصمیم غیر کارشناسی در ممنوعیت، محدودیت و عوارض صادرات، همواره تولید با مشکل روبرو بوده است، بطوریکه تا اسفند ۹۸ با ممنوعیت صادرات جوجه ی یک روزه مواجه بودیم. از اسفند منع صادرات جوجه رفع شد اما بجهت شیوع کرونا، بازار صادراتی عراق و افغانستان از دست رفت.
و براستی چرا ما نباید برای حل این مشکل و تولید موفق، بازار صادراتی ثابتی همچون ترکیه داشته باشیم؟!
مدیرعامل مرغ مادر نیز در خصوص معدوم سازی جوجه ها اظهار داشته که با وجود نبود تقاضا برای خرید جوجه و بی توجهی دولت، تولیدکنندگان راهی جز معدوم سازی به ذهنشان نرسیده است و قرار است طی دو روز، ده میلیون قطعه جوجه معدوم شود که تولیدکنندگان رقمی بالغ بر چهار میلیارد تومان متضرر میشوند!
برخی از مرغداران این رفتار غیراخلاقی را با معدوم سازی جوجه های یک روزه انجام میدهند تا بنوعی اعتراضشان را با ارتکاب به این عمل غیر انسانی نشان دهند.
هر گونه فشار مالی یا تضرر، توجیه گر این نیست که با ضایع کردن حقوق حیوانات و آزار و کشتن آنها به نتایج دلخواه خود رسید.
البته مدتهاست مجلس بدنبال تدوین طرحی برای جلوگیری از حیوان آزاری است و هنوز این طرح به نتیجه نرسیده است و در نتیجه هر روز بنوعی شاهد آزار و کشتن حیوانات مختلف بدست عده ای هستیم.
رئیس انجمن تولیدکنندگان جوجه ی یک روزه هم معتقد است با دو روز معدومی جوجه ها، اتفاقی برای صنعت طیور نمی افتد و این کار هر از گاهی در صنعت مرغ و جوجه اتفاق می افتد!
خیلی جالب است این نکته که از دید رئیس محترم انجمن تولیدکنندگان جوجه، گویی اعتراضهای انسانها معطوف به تضرر صنعت طیور بوده و کشتار دلخراش جوجه ها اصلا مورد توجه نبوده است! وچون این کار هر از گاهی در صنعت مرغداری اتفاق می افتد، پس قضیه هم دیگر قبحی ندارد! این حد خوش خیالی و کج فهمی ممکن است؟!
اما اگر کج فهمی بود، چرا بجای ده میلیون قطعه جوجه، به دو روز معدومی آنها اشاره کرده است؟!
قرار بود تخم مرغ های نطفه دار معدوم شوند نه جوجه های یک روزه!
به این رئیس محترم باید یادآور شد که شاید با اینکار، از منظر دید شما اتفاقی برای صنعت مرغداری نیافتد، اما با ریختن میلیونها جوجه در چاه تلفات و سوزاندن در کوره و چرخ کردن دسته جمعی آنها، انسانیت انسان زیرسوال می رود و از انسان، موجودی به تصویر کشیدن میشود که حاضر است برای تامین منافع شخصی خود، هر عمل خلاف موازین بشری را براحتی انجام دهد و خشونت عریان را به نمایش بگذارد و البته باعث مانور عاطفی دیگر انسانها گردد!
آمریکا نیز سالها پیش مازاد گندم و غلات خود را به دریا ریخته بود تا قیمت غلات بدلیل عرضه ی زیاد در بازار کاهش پیدا نکند، در حالیکه گرسنگان آفریقا وجدان بشریت را به چالش کشیده بودند!