جمعه, ۷ آذر ۱۴۰۴ / ۱۱:۲۵:۵۴
طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر که از ۲۳ سال قبل مطرح و مطالعات اولیه آن از سوی قوه قضائیه، استانداری آذربایجان‌شرقی و شهرداری تبریز آغاز شد، پس از سال‌ها به بوته فراموشی سپرده شده و نتیجه‌ای نداشته است.
به گزارش آذر صبح، انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از محدوده شهری به عنوان یکی از مهم ترین خواسته های مردم از دولت های مختلف نه تنها می تواند بر زیبایی بصری شهر در محدوده های مشرف بر زندان بیافزاید، بلکه گام مهمی برای ارتقای امنیت روانی شهروندان تبریزی نیز محسوب می شود که متاسفانه برای این مطالبه هنوز پاسخی دریافت نشده است.
به رغم قول های مساعد استانداران، شهرداران و روسای دادگستری آذربایجان شرقی در طول سال های گذشته مبنی بر انتقال زندان، شهروندان تبریزی همه روزه در گذر از بهترین منطقه تبریز باید نظاره گر این سازه ناکارآمد و زشت که بر کالبد شهر آرمیده، باشند.
هر چند زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت آن در بیش از نیم قرن قبل در خارج از شهر قرار داشت، اما به دلیل رشد سرسام آور شهرها در دهه های اخیر اکنون در یکی از حوزه های پر رفت و آمد شهر قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در ورودی شهر از سمت شرق (تهران)، منظره ای ناهنجار به مجموعه شهری تحمیل کرده است.
ورود و خروج روزانه زندانیان با لباس های فرم و زنجیر به دست و پا، ازدحام جمعیت مقابل در ورودی و ایجاد ترافیک و گاهی مواقع تصادفات دلخراش، صحنه هایی از درگیری های لفظی و فیزیکی بین افراد شاکی و متشاکی و تبعات ناخوشایند ناشی از این وضعیت بر روح و روان شهروندان، لزوم انتقال زندان تبریز به خارج از شهر را دو چندان کرده است.
هر چند دولت های مختلف طی سال های متمادی به اتفاق بر تصمیم جدی خود برای انتقال زندان تبریز به خارج از شهر تاکید کرده اند، اما مردم این کلان شهر ۲ میلیون نفری همچنان چشم انتظار بر چیده شدن ساختمان های قدیمی و فرسوده این سازه هستند که بر زیبایی های شهری منطقه سایه افکنده است.
در حالی که مکان یابی ساختمان جدید زندان تبریز در محل یاد شده حدود ۲۰ سال قبل به انجام رسید و عملیات ساخت آن از سال ۱۳۹۱ و با ۱۵ سال تاخیر شروع شد، اما به دلیل کمبود اعتبارات اختصاصی تاکنون تنها ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
این در حالی است که شهروندان تبریزی انتظار دارند طرح مهم انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از این شهر با عزم دولت تدبیر و امید و تزریق اعتبارات کافی در کوتاه ترین زمان ممکن جامه عمل بپوشد تا یکی از معضلات فرهنگی، اجتماعی و ترافیکی این کلان شهر رفع شود.
استاندار آذربایجان شرقی در این رابطه با ابراز تاسف از راکد ماندن طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر، گفت: شهرداری باید در این زمینه سرعت عمل داشته باشد.
محمدرضا پورمحمدی افزود: شهرداری تبریز قابلیت ها و توانمندی های بسیار بالایی دارد و یکی از مهمترین سازمان های مردمی شهر است که امیدواریم با همت و همراهی این مجموعه، پروژه انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر به زودی انجام شود.
وی اظهار داشت: هرچند محل کنونی زندان تبریز در دهه های گذشته محلی مناسب برای این منظور بود، اما به دلیل رشد شهرسازی و قرار گرفتن زندان در یکی از بهترین نقاط شهر، انتقال این مجموعه به خارج از شهر دغدغه اصلی شهروندان و مسئولان استانی است و تلاش هایی برای این هدف طی سال های گذشته انجام شده، اما متاسفانه به سرانجامی نرسیده است.
پورمحمدی ادامه داد: مهمترین مشکل در این زمینه مربوط به اختصاص اعتبارات لازم و کافی برای ساخت زندان جدید و به موازات آن تعیین تکلیف مکان کنونی زندان تبریز است که باید تفاهمات لازم و کافی بین سازمان زندان ها و شهرداری تبریز صورت بگیرد.
وی با تاکید بر اینکه مدیریت آذربایجان شرقی بر انتقال زندان تبریز تاکید دارد و هر آنچه در توان داشته باشد برای نهایی شدن این طرح انجام می دهد، خواستار همکاری و تعامل نزدیک بین ارگان های مختلف در این خصوص شد.
رییس کل دادگستری آذربایجان شرقی نیز مهمترین مشکل در نهایی شدن طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر را اختلاف بین سازمان زندان ها و شهرداری تبریز عنوان و اضافه کرد: درباره تغییر کاربری و نحوه بهره برداری از مکان زندان اختلافاتی بروز کرده است که مانع از تسریع در انتقال به خارج از شهر می شود.
موسی خلیل اللهی افزود: اگر مسئولان استانی و ملی بتوانند اختلافات فی مابین را در نحوه تعیین تکلیف مکان کنونی زندان تبریز رفع کنند، طرح انتقال سرعت گرفته و می توان با تخصیص اعتبارات به موقع و مناسب نسبت به این مطالبه به حق شهروندان جامه عمل پوشاند.
وی با اشاره به تخصیص اعتبارات قطره چکانی برای طرح انتقال زندان تبریز طی سال های گذشته، یادآوری کرد: بدون تعارف باید اذعان کرد که با چنین بودجه هایی امکان اجرایی شدن این طرح در مدت زمان کوتاه وجود ندارد و نباید در این خصوص به مردم امیدواری کاذب داد.
خلیل اللهی ادامه داد: این در حالی است که می توان با قیمت گذاری مناسب مکان کنونی و تعیین تکلیف زمین های بسیار مرغوب آن نسبت به ساخت محل جدید زندان در خارج از شهر اقدام کرد تا موضوع انتقال زندان د اسرع وقت به انجام برسد.
وی با تاکید بر اینکه مکان کنونی زندان تبریز به هیچ عنوان برازنده مردم این شهر نیست، گفت: در حالی که در دهه های گذشته این مکان خارج از شهر محسوب می شد اما هم اکنون جزو محدوده های داخلی و حتی مرکزی شهر به شمار می رود.
خلیل اللهی ادامه داد: در حال حاضر زندان مرکزی تبریز به لحاظ امنیتی نیز دارای اشکالات فراوانی است که از جمله آن می توان به برج سازی و بلند مرتبه سازی های اطراف این مجموعه اشاره کرد که به طور کامل به درون زندان اشرافیت پیدا کرده اند و این برای یک مکان امنیتی نگران کننده است.
زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت که به ۵۰ سال قبل بر می گردد، به منظور پذیرش ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود که هیچ تناسبی با جمعیت امروز این کلان شهر ندارد، اما اینکه زندان مرکزی تبریز با افزایش تعداد ساختمان ها به ظرفیت حداکثر دو هزار و ۵۰۰ نفر، هم اکنون افزون بر پنج هزار نفر زندانی را میزبانی می کند، دال بر وجود حجم انبوهی از مشکلات بهداشتی، درمانی، خدمات رسانی و سایر معضلات در این محل است.
با وجود اینکه محلی در روستای «باباباغی» در شمال غربی تبریز برای اجرای عملیات ساخت و تجهیز زندان جدید تبریز مشخص شده است، اما بنا به اظهار مسوولان امر به دلیل کمبود اعتبار، هنوز این طرح ملی به سرانجام مشخصی نرسیده و هر سال انتقال زندان به خارج از شهر و محل جدید با تعویق های چندین ماهه مواجه می شود.
نباید از نظر دور داشت که محل کنونی زندان مرکزی تبریز به یکی از نقاط مرغوب و گران قیمت شهر تبدیل شده است که به نظر می رسد اختلاف بر سر مبادله اسناد و تغییر کاربری بین اداره کل زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز یکی از دلایل طولانی تر شدن فرآیند انتقال زندان تبریز باشد./ایرنا
