اگر در کوچه، پسکوچههای زندگیِ شخصی، اجتماعی و تاریخیمان بنگریم و دقیق شویم، جلوههای اهمیتِ قلم و آنچه مینویسد را بهخوبی درخواهیم یافت، ما آدمیان هر گاه بخواهیم قول و قرار و عهد و پیمانمان بر سر موضوعی را محکم کنیم، آن عهد و پیمان را روی کاغذ میآوریم و بهوسیله قلم ثبتش میکنیم و آن نوشته را سندِ معاهداتمان قرار میدهیم.
به گزارش آذر صبح،چهاردهم تیرماه از سال ۱۳۸۱ پس از تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، به عنوان «روز قلم» در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ثبت شد.
خداوند متعال یکی از سورههای قرآن کریم را با سوگند به «قلم» آغاز کرده است: «ن وَٱلقَلَمِ وَمَا یَسطُرُونَ: ن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند»، اهل تفسیر درباره اینکه مراد از قلم در این آیه چیست، قلمها زدهاند، اما در ارجمندیِ حقیقتِ قلم و نوشتن، همین بس که خداوند متعال بر آن قسم خورده است. بهراستی که نزد آدمیان نیز، پدیدۀ «نوشتن» همواره رویدادی محترم بهشمار آمده است.
قلم یا تیغِ دو دَم!
قلم، ابزاری است شگفت؛ از سویی اگر در دست عالِمی باشد که قدر قلم را بداند و حرمتش را پاس بدارد، چنان والایی مییابد که از خون شهید نیز برتر میایستد؛ چراکه به فرموده امام جعفر صادق (ع)، «چون روز قیامت شود، خداوند، عزّ و جلّ، مردم را در یک زمین مسطّح گرد هم میآورد و میزانها برقرار میشود.
پس خونهای شهیدان با مرکّب قلم دانشمندان سنجیده میشود، ولی وزن مرکّب دانشمندان بر خونهای شهیدان راجح و افزون باشد، از سوی دیگر، همین قلم اگر در دستِ آدمیانی افتد نااهل و ناآگاه، چه جنایتها و فضاحتها که میتواند رقم بزند.
امروزه هیچ کس نمیتواند جایگاه قلم را نادیده بگیرد و رسالت این قشر در جامعه با تمام سختی ها و مشکلات به خصوص خود بسیار سنگین و اثرگذار است.
اهالی قلم به خاطر ذات و جوهره شغلیشان بخش اعظم زمان خویش را در خلوتی دنج به سر میبرند و با مشارکت جمعی و هم افزایی کاری خود، جدی تر و کاربردی تر بنویسند و تلاش کنند تا قلمشان منصفانه و عادلانه، به همه چیز بنگرد.
نقش قلم در جامعه بسیار تاثیرگذار است چراکه قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است،تمدن ها تجربه های تلخ و شیرین و علوم با نوشتن ماندگار می شوند.
ارزش هر قلم به پیام آن است و عظمت نوشته به محتوایش و ماندگاری آثار به ریشه داشتن در حق و صدق و همچنین زیباترین و مؤثرترین پیام برای ارج نهادن به جایگاه قلم و علم بوده و هست.
نوشتن یک ” هنر ” است ، کسی که می نویسد تنها نیست ، با نوشتن آستانۀ تحمل خود را برای همزیستی مسالمت آمیز با همنوع خود بالا بریم، به یاد داشته باشیم که ما فقط از طریق مطالعه و خواندن قادر به یادگیری نیستیم ، بلکه نوشتن نیز هنری است که برای نویسنده و شاعر ، نکات و مفاهیم بسیار ارزشمندی آموزش می دهد. ما با خواندن و نوشتن ، هر زمان آمادۀ یاد دادن و یاد گرفتن هستیم.
روز قلم به تمامی انتقال دهندگان مفاهیم و پیام های حاوی فرهنگ و هنر و ادب و علم به صورت سینه به سینه و نسل به نسل جهت حفظ و پاسداشت ارزش های مقدس نگارش و اخلاقیات و آداب و سنن و رخدادها و رویدادهای علمی و هنری و تاریخی و ادبی و….. به آیندگان ، مبارک. مدیر محترم و نویسندگان و شعرای ارزشمند و بزرگوار صدای معلم ، روز قلم بر شما خجسته باد.