دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۱۶:۳۲:۰۳
همراه با روزهای گرم و قرمز کرونایی، چهره نازیبایی نیز بر پیکر شهر دوخته شده و لوازم حافظت فردی به شناورهای خطرناکی مبدل گشته است.
به گزارش آذر صبح، به نقل از مهر، امروز به هوای شناورهای خطرناک در جوی آب و زیر پاهایم، به دل شهر زدم؛ گویا قرار نبود راه طولانی شود؛ نرسیده به یکی از چهارراه‌های شهر، مرد میانسالی از بانک خارج شد و با نگاهی به آن طرف و این طرف، ماسک و دستکش خود را داخل جوی آب انداخت و بلافاصله سوار خودروی خود شد و رفت.
یا از دست ماسک و دستکش کلافه شده بود و یا هم جوی آب را بهترین مکان برای بیرون انداختن ماسک و دستکش خود دید؛ هر چه که بود گذشت و رفت، اما ماسک و دستکش رها شده در جوی آب، همراه با ماسک‌های دیگر تلمبار شده هم چنان ماند.
از روزی که خبر شیوع ویروس کرونا در شهر پیچید، شهر ما خانه ما روی دیگری از خود نشان داد و به شهر ماسک و دستکش‌های رها شده در جوی آب و زیر پا تبدیل شد و بار دیگر زنگ خطری نواخته شد.
در امروز و فرداهایی که زندگی می‌کنیم، ماسک و دستکش، لوازم حفاظت فردی تلقی شده و تنها راه مقابله با کووید ۱۹ است اما بر اثر سهل انگاری برخی از افراد، این لوازم محافظت فردی به همان اندازه که ما را در مقابل این ویروس، محافظت می‌کند به همان اندازه نیز با رها کردن آن در معابر عمومی می‌تواند مخاطره آمیز باشد.
در شهر چرخی بزنید؛ در این روزهای آغشته به کرونا جاروی پاکبانان، الفت خاصی با ماسک و دستکش‌های رها شده در سطح شهر گرفته است. قامت‌هایی که بدون فکر کردن به این موضوع که این مسئله تا چه اندازه می‌تواند سلامت آنان را به خطر انداز، خم می‌شود تا نازیبایی‌ها را از پیکر شهر پاک کنند.
در کنار همین پاکبان‌ها، سلامتی افراد عابر پیاده و کودکان نیز به خطر می‌افتد؛ با وزش باد نیز همین ماسک و دستکش‌های رها شده در هم پیچیده شده و به رقص درمی‌آیند.
مضرات بیرون انداختن ماسک و دستکش در محیط زیست
به گفته مدیر گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های واگیر معاونت دانشگاه علوم پزشکی تبریز، انداختن ماسک و دستکش در محیط زیست، مضراتی را به همراه دارد که عمده‌ترین آن این بوده که ماسک و دستکش، جزو مواد پلاستیکی و شبیه پلاستیکی است که سال‌های متمادی برای تجزیه آن طول می‌کشد.
سیمین خیاط زاده ادامه داد: ویروس کرونا و سایر میکروب‌ها که هر کدام عامل بیماری برای افراد به شمار می‌روند روی دستکش و ماسک، جمع شده و موقع بیرون انداختن آن در فضای آزاد، با تماس کودکان، سایر افراد و حتی پاکبانان، عامل ایجاد آلودگی بوده و موجب انتقال ویروس می‌شود.
وی به خبرنگار مهر گفت: مهم‌تر از تمامی مواردی که گفته شد از فرهنگ مردم به دور است که ماسک و دستکش خود را در سطح شهر انداخته و باعث شوند تا چهره خیابان، کثیف و آلوده شود که از لحاظ دیداری نیز جلوه خوبی را رقم نمی‌زند.
احساسی که نامطلوب است و یادآور بیماری است
وی معتقد است که دیدن ماسک و دستکش برای افراد، نوعی احساس نامطلوب، افسردگی و یادآوری بیماری را به همراه دارد و برخی از افراد سودجو نیز با جمع‌آوری ماسک‌های استفاده شده و فروش ارزان قیمت، موجب انتشار بیشتر ویروس می‌شوند.
توصیه می‌شود که ماسک و دستکش را به هنگام انداختن در سطل زباله، درون پاکت، کیسه فریزر قرار داده و محکم ببندند و بدین طریق، دفع بهداشتی کنند
خیاط زاده افزود: توصیه می‌شود که ماسک و دستکش را به هنگام انداختن در سطل زباله، درون پاکت، کیسه فریزر قرار داده و گره بزنید و بدین طریق، دفع بهداشتی شود تا از ایجاد آلودگی نیز خودداری کند.
ویروس می‌تواند ساعت‌ها و روزها زنده بماند
وی توضیح داد: ویروس، حدود ۸ تا ۹ ساعت و حتی ۹ تا ۱۰ روز روی سطوح زنده می‌ماند؛ ویروس در سطوح صاف، فلزی، استیل و میز ادارات، می‌تواند مدت زمان زیادی زنده بماند اما در سطوحی مثل لباس و فرش، مدت زمان کمی زنده خواهد ماند.
مدیر گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های واگیر معاونت دانشگاه علوم پزشکی تبریز، به این نکته نیز اشاره کرد که سطوح دستکش می‌تواند آلوده بوده و با تماس دستکش با عینک و یا لباس، آلوده شده و انتقال بیماری را میسر سازد.
ویروس در سطوح صاف، فلزی، استیل و میز ادارات، می‌تواند مدت زمان زیادی زنده بماند اما در سطوحی مثل لباس و فرش، مدت زمان کمی زنده می‌ماند
وی بیان کرد: بهترین شرایط برای تمیز کردن سطوحی مثل میز، استفاده از وایتکس و در سطوحی مثل فرش، لباس که قابل شست و شو بوده اما در غیر این صورت، مه پاشی با الکل است؛ سطوحی مثل سرامیک، کف ادارات و پله‌ها نیز با محلول‌های وایتکس ضدعفونی می‌شود که حتی در ادارات نیز توصیه بر این است که هر روز بعد از تعطیلی ادارات، همه جا ضدعفونی شود.
پرهیز از مصرف غذا در بیرون
خیاط زاده در پایان افزود: افراد باید به هنگام خروج از منزل، دست‌های خود را شسته و از ماسک استفاده کنند و هم چنین از مصرف غذا در بیرون پرهیز کنند.
من پدر دو فرزند کوچک هستم و در این روزها خیلی مراقب هستم تا خطری از سوی من آنان را تهدید نکند؛ همین جمله احساسی که همه با خواندنش به فکر فرو می‌رویم، جمله‌ای بود که در یک روز داغ تابستانی، از یکی از پاکبانان شهرم در حین تنظیف شنیدم.
شهر پر از ماسک و دستکش است
وقتی می‌گویم پاکبانی که در حال تنظیف شهر بود یعنی فردی که دل پری از جمع کردن ماسک و دستکش‌های رها شده دارد، است. این پاکبان گفت: در روزهای اول شیوع ویروس کرونا، شهر پر از ماسک و دستکش و حتی دستمال کاغذی بود، نمی‌دانم چرا افراد چنین کاری انجام می‌دهند واقعاً به فکر ما نیستند؟ همین ماسک و دستکش‌ها به اندازه زباله‌های بیمارستانی خطرناک هستند.
زندگی ما با این کار به خطر می‌افتد
وی گفت: خودتان حساب کنید؛ ۵ ماه از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و شهر پر از ماسک و دستکش‌های رها شده است؛ درست است که تنظیف شهر وظیفه ما است اما با این کاری که برخی از شهروندان انجام می‌دهند، زندگی ما نیز به خطر می‌افتد.
همین طور که مشغول تنظیف شهر است ادامه داد: با این وجود که تمام نکات بهداشتی را رعایت می‌کنم اما از خانواده‌ام نگران هستم و چند باری هم آزمایش و تست ویروس کرونا داده‌ام تا خیالم راحت شود.
در این روزها تنها خواهشی که از مردم دارم این است که ماسک و دستکش خود را در باکس‌های زباله بیندازند تا خطری دیگران را تهدید نکند.
رفتارهایی که نشان دهنده تأخر فرهنگی است
به گفته دکترای جامعه شناسی، چنین رفتارهایی از عدم یادگیری و پرورش یافتن در زندگی شهری سرچشمه می‌گیرد و نشان دهنده این است که به طور کامل در خانواده، جامعه و حتی رسانه‌ها یاد نگرفته‌ایم که نیاز به یادگیری و آموزش دارد.
امان اله قرایی مقدم ادامه داد: در رابطه با افرادی که به ریختن آشغال در سطح شهر اقدام می‌کنند باید گفت هنوز دچار تأخر فرهنگی هستند که رفتار مناسب شخصیت نشان نمی‌دهند.
وی ادامه داد: افرادی که ماسک و دستکش خود را در کوچه و خیابان می‌اندازند و یا نکات بهداشتی را رعایت نمی‌کنند هنوز فرهنگ زندگی شهری را یاد نگرفته‌اند.
یادگیری خود به خودی و آموزش از طریق رسانه‌ها
این جامعه شناس معتقد است از طریق یادگیری خود به خودی که با زندگی در شهر ممکن خواهد شد و هم چنین از طریق آموزش از سوی رسانه، صدا و سیما، تلویزیون و مطبوعات باید می‌توان افراد را به عدم بیرون انداختن ماسک و دستکش در کوچه و خیابان سوق داد.
وی در پایان افزود: اما هیچ‌گاه رفتار، فکر و ذهن با تغییر تحولات سریع اجتماعی منطبق نمی‌شود.
با وجود هشدارهایی که از سوی بهداشت داده می‌شود متأسفانه برخی ماسک و دستکش‌های خود را بدون اطلاع از عواقب چنین کاری، در کوچه و خیابان رها می‌کنند اقدامی که زنگ خطر دیگری را نواخته و علاوه بر اینکه می‌تواند برای سلامتی عابران پیاده، پاکبانان مضر باشد، به شیوع هر چه بیشتر این ویروس نیز دامن بزند.
