دوشنبه, ۲۰ مرداد ۱۴۰۴ / ۲۰:۱۴:۱۰
حاج فیروز زیرک کار، ذاکر دلسوخته آل الله(ع) و ملقب به فخرالذاکرین از مداحان پیشکسوت و پرآوازه تبریز بود که پس از یک عمر زندگی باعزت، اوایل هفته‌جاری دعوت حق را لبیک گفته و پیکر این مرد بزرگوار در جوار مرقد حمال تبریزی به خاک سپرده شد.
به گزارش آذر صبح، به نقل از ایرنا، بعد از مراسم خاکسپاری، روایت‌های بسیاری در مورد علت خاکسپاری فخرالذاکرین در کنار مرقد حمال تبریزی منتشر شد و برخی رسانه‌های محلی نیز علت این امر را وصیت خود حاج‌فیروز زیرک‌کار عنوان کردند، اما حقیقت ماجرا چنین نبود، چراکه به گفته فرزندش، حاج فیروز، هیچ وصیتی در رابطه با محل دفن خود نداشت.
فرزند فخرالذاکرین در مورد علت امر به ایسنا می‌گوید: حاج‌آقا هیچ وصیتی در رابطه با محل دفن خود نداشتند، چراکه هرگز به خودشان فکر نمی‌کردند و به چنین مسائلی هم توجه نداشتند، ما هم تا دقیقه ۹۰ نمی‌دانستیم کجا دفن شود، اما هدایت‌های معنوی به گونه‌ای رقم خورد که بدون هیچ برنامه‌ریزی قبلی و با عنایت اهل‌بیت(ع)، پیکر حاج‌آقا در کنار مزار حمال تبریزی به خاک سپرده شد.
حسین زیرک‌کار با بیان اینکه به خاک سپردن پیکر حاج‌آقا در این محل به خاطر صفای باطن ایشان و همچنین عنایت اهل بیت(ع) بود، ادامه می‌دهد: همانگونه که صفای باطن حاج‌آقا همواره در طول زندگی راه را برایشان باز می‌کرد، در مورد مراسم سوگواری و محل دفن هم این اخلاص، هدایتگری کرد.
وی ادامه تاکید می‌کند: حتی حاج منصور عرضی هم بعد از حضور در کنار مرقد حمال تبریزی جهت خاکسپاری پیکر حاج‌آقا، مطرح کردند که اگر حمال تبریزی یک کودک را نجات دادند، حاج آقای زیرک‌کار از هزار جوان و نوجوان در مبارزه با هوای نفس دستگیری کرده و بدان‌ها معنویت بخشیدند.
وی اظهار می‌کند: زمانی که موضوع خاکسپاری حاج‌آقا را در کنار مرقد حمال تبریزی برای والده مطرح کرده و نظرشان را جویا شدیم، حاج‌خانم بسیار ذوق‌زده شده و گفتند: خدا را شکر که حاج‌آقا به نزدیکی‌مان آمد…
وی ادامه می‌دهد: حاج‌خانم تعریف می‌کرد: “شب‌ها خود را به خواب می‌زدم و می‌شنیدم که حاج‌آقا با عشق و ارادت به اهل‌بیت(ع) اشعار را مرور کرده و می‌گریست، از جوانی هم شاهد نمازهای شب حاج آقا بودم و اشعاری که حاج‌آقا در هیات‌ها می‌خواند، هزار مرتبه جانسوزتر از آن را شبانه در خلوت خویش مرور می‌کرد. همیشه خواسته‌ام که در دنیای باقی، دست مرا هم بگیرد”.
وی با بیان اینکه پدر، جایگاه خاصی در تمامی جوامع دارد، ادامه می‌دهد: اما وقتی یک نفر پدر معنوی همه شد و رسالتی بر عهده گرفت که نسل‌های متمادی به مسیر معنویت افتاده و امام حسین(ع) را بشناسند، جایگاه والایی نزد خانواده پیدا می‌کند.
فرزند فخرالذاکرین با بیان اینکه شخصیت‌های مثل حاج‌آقا، جریان‌ساز و مکتب‌ساز هستند، می‌گوید: چنین شخصیت‌هایی چنانکه که در زمان حیات خود کار می‌کردند در زمان ممات هم هزار راه را نشان می‌دهند؛ چراکه وقتی حقیقت و اخلاص در راس امور باشد، بعد از حیات نیز روند را به جریان انداخته و این اثرگذاری تداوم می‌یابد.
وی در خاتمه مجددا تاکید کرد: به هیچ عنوان حاج آقا در خصوص محل دفن خود وصیتی نداشتند و هیچ برنامه‌ی از پیش تعیین شده‌ای در این رابطه وجود نداشت؛ در دقیقه ۹۰ و در نتیجه مشاوره‌های چهره‌های موثر شهرمان همانند حاج‌آقای آل هاشم، امام جمعه محبوب شهرمان و همچنین حاج آقا سیدشهاب‌الدین حسینی، مدیرکل اوقاف استان که حقیقتا این بزرگواران منشا وحدت و همدلی هستند، این اقدام با موافقت خانواده انجام شد.
به گزارش ایسنا، حاج فیروز زیرک کار، ذاکر دلسوخته آل الله(ع) و ملقب به فخرالذاکرین از مداحان پیشکسوت و پرآوازه تبریز بود که سراسر عمر باعزت خود را صرف ذکر و مدح اهل بیت(ع) کرد. این پیرغلام تبریزی، بعد از تحمل دوران بیماری سرانجام صبح روز یک شنبه ۱۹ مرداد در آستانه آغاز ماه محرم و عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، در ۸۴ سالگی به رحمت ایزدی پیوست. مراسم تشییع پیکر فخرالذاکرین، حاج فیروز زیرک کار نیز با حضور مردم و مسئولان و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی، روز سه شنبه در وادی رحمت تبریز برگزار شد و سپس با کرامت و احترام پیکر پیرغلام اهل بیت(ع) در خیابان دارایی سوم تبریز در جوار مرقد حمال تبریزی به خاک سپرده شد.
حمال تبریزی که بود؟
در مورد “حمال تبریزی” نقل شده است: حمال، فردی مومن بود که در قرن نهم هجری از راه بابری در بازار، درآمدی را کسب کرده و معاش خود را تامین می کرد و به نیازمندان نیز کمک می‌کرد و سال‌های زیادی را نیز به بندگی و عبادت پروردگار مشغول بود. او در سن هفتاد سالگی در حال گذر از محله دئوه چی بود که کودکی را می‌بیند که در حین بازی کردن در پشت بام خانه در حال افتادن است، وی در همین لحظه عبارت “ساخلییان ساخلا”(نگهدارنده نگهش دار) را به زبان می‌آورد که به گفته مردم آن محله، در همین لحظه کودک به صورت ایستاده بر روی زمین افتاده و به بازی خود ادامه می‌دهد. در پی این حادثه مردمی که شاهد ماجرا بوده‌اند به سوی این شخص می‌شتابند و از او می‌پرسند که چگونه این کودک را از مرگ نجات داده است، که وی در پاسخ به مردم می گوید: “من چندین سال عبادت خدا را کردم بدون اینکه چیزی از او بخواهم، اما در این لحظه از خدا خواستم که این بچه را حفظ کند و خداوند مهربان نیز خواسته ام را اجابت کرد”. همین حادثه باعث شد تا مردم پس از مرگ این عارف قبرش را به صورت مقبره‌ای بسازند تا مردم بتوانند برای برآورده شدن حاجاتشان به این آرامگاه رفته و شمع‌هایی را روشن کنند. قبر حمّال(حامبال قبری)، مقبره عارفی است که در محله گئرو در خیابان شمس تبریزی(دئوچی) در امتداد خیابان دارایی جدید و در بین دو مسجد معجزگر و نایب صدر قرار دارد.
