دوشنبه, ۱۷ آذر ۱۴۰۴ / ۱۱:۱۱:۲۰
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار آذربایجانغربی گفت: توجه دولت تدبیر و امید به احیای دریاچه ارومیه سبب شده تا بزرگترین طرح تاریخ در این استان یعنی انتقال آب به نگین آبی آذربایجان در مراحل پایانی خود قرار گیرد.
به گزارش آذر صبح، آیدین رحمانی روز چهارشنبه در نشست کارگروه ماده ۱۱ (تامین آب اراضی پایاب سدها) با اشاره به روند مناسب احیای دریاچه ارومیه، اظهار داشت: خوشبختانه در چند سال اخیر، دولت تمام تلاش خود را برای احیای دریاچه ارومیه انجام داد و امروز شاهد تحقق وعده ریاست جمهوری در احیای دریاچه ارومیه هستیم.
وی، تغییر الگوی کشت در محدوده حوضه دریاچه ارومیه را بسیار اثر بخش در احیای این دریاچه دانست و افزود: جهاد کشاورزی آذربایجان غربی باید بر اساس یک برنامه ویژه و مدون، کشاورزان را به تغییر الگوی کشت و کاشت محصولات کم آببر در راستای کاهش آب مصرفی سوق دهد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار آذربایجانغربی با اشاره به برخی از تصمیم ها و محدودیتهای ستاد احیای دریاچه ارومیه در برداشت و آزاد سازی آب پشت سدهای استان برای تامین آب اراضی پایاب سدها، گفت: برخی از این تصمیم ها در اوایل اجرای طرح های احیای دریاچه ارومیه و در شرایط بحرانی و ویژه گرفته شده و نیاز است در شرایط فعلی که دریاچه در وضعیت مطلوبی قرار گرفته و میزان بارندگی ها نیز افزایش یافته، ستاد احیای در برخی از محدودیت ها تجدید نظر کند.
نمودار تغییرات ۳۰ ساله دریاچه ارومیه بر پایه دادههای ماهوارهای نشان میدهد که این دریاچه هنوز با روزهای خوب خود فاصله زیادی دارد و افزایش بارشها و استفاده بهینه از منابع آبی بر اساس سیاستهای ستاد احیای دریاچه ارومیه میتواند ضمن ادامه روند افزایش تراز آب این دریاچه، به احیای کامل آن بیانجامد.
قبل از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه تراز این حوزه آبی بسته سالانه به طور متوسط ۴۰ سانتیمتر کاهش مییافت اما در سایه اقدامات دولت تدبیر و امید، روند خشک شدن آن متوقف شد.
هرچند تراز یکهزار و ۲۷۴ متر به عنوان ارتفاع اکولوژیک دریاچه ارومیه اعلام شده ولی این دریاچه در تراز یکهزار و ۲۷۲ متر هم شرایط مطلوب خواهد داشت و بیش از ۹۵ درصد کانونهای ریزگرد آن رفع خواهد شد.
دریاچه ارومیه در قالب طرحهای ستاد احیا قرار است ظرف مدت ۱۰ سال / از ۱۳۹۴/ به تراز اکولوژیک خود برسد که حدود یکونیم تا ۲ سال از برنامه عقب است؛ این دریاچه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و بنا بر آمار بینالمللی تا سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۸۰ درصد از مساحت آن خشک شد.
