آئین “چمچه گلین” یا “چمچه خاتون” در محله قاضی آذرشهر برای نزول باران برگزار می شود که در این آیین برخی از بانوان این محله با جمع شدن در کوی نسیم و خواندن دعاها و شعر به زبان ترکی از خداوند، خواهان بارش باران بوده و آش ویژه این آیین پس از جمعآوری نذورات توسط سرآشپز پخته میشود.
آذر صبح/ مژگان ستاری: آئین بومی و سنتی بارانخواهی ازجمله رسومی است که ریشه در فرهنگ و اعتقادات دینی مردم دارد و در جایجای ایرانزمین در اشکال مختلف برگزار میشود.
این آیین ازجمله در شهرستان آذرشهر که یکی از قدیمی ترین و معروفترین بخش های شهرستان تبریز است با عنوان چمچمه گلین توسط اهالی برگزار می شود.
آئین “چمچه گلین” یا “چمچه خاتون” در محله قاضی آذرشهر برای نزول باران برگزار می شود که در این آیین بومی، بانوان این محله با جمع شدن در کوی نسیم و خواندن دعاها و شعر به زبان ترکی از خداوند، خواهان بارش باران بوده و آش ویژه این آیین پس از جمعآوری نذورات توسط سرآشپز پخته میشود و زنان اطراف دیگ آش ایستاده و یک نفر شروع به خواندن دعای طلب باران میکند و بقیه دستها را بالا برده و الهی آمین میگویند.
پس از پخت آش و سرو کردن آن، مقداری از این آش توسط زنان جوان این محله در بین کسانی که در مراسم شرکت نکرده اند، پخش می شود.
از شعر های معروف این آیین که اهالی این محله به صورت دسته جمعی می خوانند می توان به :
“چمچه گلین چم ایست
الله دان یاغیش ایسته
الله بیزه یاغیش ور
دملریمیز قورودور”
و یا به شعر: “کُو سم کُو سم یار اولسون یاقوش یاغسون بار اُولسون” اشاره کرد.
آیین باران خواهی از مطالعه اساطیر ، آیینها ، مناسک و رسوم مختلف مردم در سراسر جهان برمیآید که آب همواره بهعنوان بنمایه آفرینش و بارور کننده و زاینده مورد تقدیس و ستایش بوده است و همواره اقوام گوناگون برای آن سرشتی جادویی قائل بودهاند.
برگزاری آیین باران خواهی در مناطق مختلف ایران، همواره متنوع و متفاوت بوده است.
عکس ها از: جمال برزگر