سه شنبه, ۴ آذر ۱۴۰۴ / ۱۴:۱۸:۵۶
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و استاد برنامه ریزی توسعه آموزشی عالی گفت: مردم آنطور که زندگی می کنند می‌اندیشند، اقتصاد دستوری مردم را به سختیها و مشکلات بیشتر دچار می کند، وقتی مردم فکرشان درگیر چالش تامین معیشت روزمره است، پس از این جامعه نمی‌توان انتظار شکوفایی فکری داشت.
به گزارش آذرصبح، مقصود فراستخواه در نشست تخصصی سازمانهای مردم نهاد و امکان کنشگری مرزی که با همت انجمن توسعه فرهنگ شهروندی آذربایجان شرقی برگزار شد، در تعریف توسعه با بیان اینکه توسعه یعنی گسترش افق انتخاب های آدمی در سرزمین و ظهور قابلیت های نهفته انسانی از طریق ماتریس، گفت: توسعه به واسطه یک‌نهاد یا بعد اقتصادی اتفاق نمی افتد، در کلاس ها و کارگاه ها برگزار نمی‌شود، بلکه باید بقا و پایداری ایجاد کند؛ طریقه زندگی مردم باید تغییر یابد و از اقتصاد دولتی دور شود تا به قابلیت‌های انسانی برسد.
وی، ادامه داد: گسترش رقابت، خلاقیت و مشارکت بخش غیردولتی و ورود به بازارهای بین المللی و معرفی اصولی ظرفیت ها، منجر به جذب سرمایه گذار می شود.
فراستخواه افزود: مردم کوچه بازار اول زندگی می کنند، بعد می اندیشند، این افراد آنطورکه زندگی می کنند می‌اندیشند، اقتصاد دستوری مردم را به سختیها و مشکلات بیشتر دچار می کند، وقتی مردم فکرشان درگیر چالش تامین معیشت روزمره است، پس از این جامعه نمی‌توان انتظار شکوفایی فکری داشت.
وی بیان اینکه، یکی دیگر از قابلیت‌های انسانی در توسعه تعامل، صحبت و ارتباط با دیگران است، گفت: کنش مرزی وقتی اتفاق می افتد که بتوانید در محل زندگی خود با همسایه واحد دیگر ارتباط بگیرید و رفاه خودتان و همسایه را در یک مسیر ببینید، براساس این قابلیت انسانی که ما فقط خود را در نظر نداشته باشیم، فضای فکری بین خود و دیگران را هم در نظر بگیریم، با دیگری سخن بگوییم و دیگری را بفهمیم و این قابلیت انسانی با هزینه های بسیار کم منجر به اجرای برخی قوانین زندگی می‌شود.
فراستخواه افزود: با این رویکرد با خود دولت هم باید بتوانیم تعامل کنیم، با هزینه کم دولت را به راه آوردن و با مسیولیتها و مسایل خودش در راستای مطالبات مردم همسو کنیم.
مولف کتاب کنشگران مرزی با اشاره به اینکه کنشگران مرزی کسانی هستند که به لحاظ تاریخی اجتماعی و… می فهمند که دولت دچار چالش است، خاطرنشان کرد: صرف نظر از اینکه کنش معنوی هم در ایران هزینه زیادی دارد، کنشگران ایرانی به این نتیجه رسیده اند که در عرصه کنش های مدنی فقط عمل کافی نیست.
فراستخواه با بیان اینکه فلسفه کنش مرزی، در میان بودگی و یا میان فرهنگی یکی از جدیدترین فلسفه های دنیا است، اظهار کرد: ما باید نگاه مان را در میان فرهنگ ها توسعه دهیم، چرا که زیبایی ها در میان فرهنگ ها نمایان می‌شوند و از بین این میان فرهنگ ها، توسعه را می توان خلق کرد.
مقصود فراستخواه ادامه داد: کنشگران مرزی کسانی هستند که دیوار بین جامعه و دولت را در می‌نوردند و تردد می کنند تا بتوانند درد و پیام جامعه را از این سو یه آن طرف ببرند و تاثیری بگذارند، این کنشگران در تمامی جوامع هستند اما در جوامعی که دولت ساختار عمودی دارد بسیار سخت است که این کنشگران بتوانند فرصتی برای بروز جامعه بیایند.
وی با بیان اینکه تعادل قدرت باید در شهر ایجاد شود، توسعه فرهنگ با فرهنگ‌سازی و مهندسی فرهنگی از بالا نمی‌شود، تاکید کرد: مهم‌ترین بایسته های کیفیت شهروندی اول ایجاد تعادل قدرت در شهر و کشور است، از طریق تسهیل گری مشارکت پذیر ایجاد می‌شود، مردم اگر حس کنند قدرت دارند فرهنگشان توسعه پیدا می کند.
این استاد برنامه ریزی توسعه آموزشی عالی افزود: یکی از قابلیت های شناختی دانش نهادینه شده در شهروند، مدل های شناخت، ذهن، ژن، باورها، انگیزش ها و هیجان، حافظه فرهنگی، نفوذ، تولیدارتباط و‌تعامل است.
وی با بیان اینکه ما جزء کوچکی از جهان بزرگ هستیم، خاطرنشان کرد: جامعه ما با مشکل ناشنوایی سیستماتیکی مواجه است لذا باید یک‌طرح تاب آوری و تفکر سیستمی برای زیستن داشته باشیم وگرنه شهروند کنشگری نخواهیم بود .
مولف کتاب کنشگران مرزی با یادآوری اینکه ایران کشور متن های خوب، ساختارهای اجرایی بد است، خاطرنشان کرد: ما در پارادایم فقدان افنادیم، درحالی که باید در پارادایم امکان به سر بریم.
