برای شفاف سازی شورای شهر تبریز به میدان آمده ام/ لزوم توزیع عادلانه امکانات و ایجاد تعادل در مناطق تبریز

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، دکتر محمدباقر بهشتی از سال ۱۳۵۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه اقتصاد دانشکده علوم انسانی و اجتماعی مشغول خدمت شده و مشاغل و سمتهای از جمله رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجان شرقی – معاون اداری ومالی دانشگاه – معاون آموزشی وتحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز – رئیس اداره ارتباط با صنعت دانشگاه تبریز -مدیر گروه اقتصاد دانشگاه تبریز بوده و هم اکنون رئیس دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز هستند.

دکتر بهشتی به دلیل مسئولیت های گوناگون و تجربیات زیاد در خصوص بودجه نویسی، به “پدر برنامه ریزی مالی” در تبریز شهره یافته و بسیاری از مسئولان ارشد و دستگاه های اجرایی برای مشاوره به وی مراجعه می کنند.

این استاد برجسته دانشگاه تبریز همچنین در حوزه آموزش به تدریس ۱-دوره کارشناسی: ۱- روش تحقیق ۲- اقتصاد توسعه ۳- اقتصاد ایران ۴- زبان تخصصی ۲- تحصیلات تکمیلی: ۱- روش تحقیق ۲- اقتصاد توسعه ۳- اقتصاد ایران ۴- زبان تخصصی می پردازند.

محمد باقر بهشتی در کنار فعالیتهای علمی و پژوهشی خود فعالیت های جانبی دیگری از آنجمله: ۱- عضو شورای شهری تبریز دوره اول ۲- عضوهیات امنای دانشگاه علوم پزشکی اردبیل ۳- عضو شورای برنامه ریزی و توسعه آذربایجان شرقی ۴- عضو شورای تحقیقات سازمان مدیریت و برنامه ریزی آذربایجانشرقی داشته است.
از سوابق علمی دکتر بهشتی می توان به انتشار ۵ مقاله علمی، ۱۰ مورد مقاله ارایه شده در کنفرانسهای داخلی و بین المللی،  یک عنوان کتاب تالیف شده و ۵ مورد طرحهای تحقیقاتی مصوب اشاره کرد.
دکتر محمدباقر بهشتی همچنین در دور اول شورای اسلامی کلانشهر تبریز ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ عضو شورا بوده و  طی آن دوران عملکرد بسیار درخسانی از خویش به جای گذاشت.
شاید همین عملکرد مثبت باعث شد تا در این دوره، بسیاری از کارشناسان و دلسوزان تبریز از وی برای حضور در رقابت های انتخاباتی شورای شهر درخواست نمایند.
برای آشنایی بیشتر با برنامه های دکتر بهشتی، پای صحبت های این متفکر و صاحب نظر عرصه اقتصاد نشستیم:

***

• آقای دکتر شما یکی از معدود کسانی هستید که می توانید سیر تحول شورای شهر تبریز را در طی این سالیان در چهار دوره تفسیر کنید، این سیر تغییرات و تفاوتها را چطور می بینید؟
  –   بلدیه اول در تبریز تاسیس شده (انجمنهای ایالتی و ولایتی) از ۱۲۸۶ در تبریز راه اندازی شده و بعد از انقلاب اسم شورای شهر یافته است.
  در شورای اول مردم تجربه و ذهنیت انجمن شهر را داشتند، شورای شهر امروزی اولین تجربه بعد از انقلاب اسلامی بود، قبل از شورا شهردار توسط استاندار انتخاب می شد، چون در غیاب شورا وزیر کشور قائم مقام شورا خواهد بود، اختیارات وزیر به استاندار تنفیذ شده و استاندار شهردار انتخاب می کند بنایراین انتخاب شهردار بصورت سلیقه ای بود .
  شورای شهر و نمایندگان مردم (در آن دوره ۱۱ نفر بود) براساس قانون شورا اختیاراتی از جمله انتخاب شهردار دارند سپس کلیه لوایح شهردار یا طرح ارائه شده توسط اعضا شورای شهر در صحن شورا بررسی، تصویب و اجرا می شود.
  اما شورای پنجم علیرغم قوانین نزدیک به هم ماهیت متفاوتی از شورای اول دارد، به دلیل انحراف بوجود آمده در شورای چهارم کار شورای پنجم بسیار سخت تر خواهد بود.
  البته کارهای مثبت زیادی هم انجام شده اما کارهایی انجام شده که مردم انتظار نداشتند، مردم تصور نمی کردند نمایندگانشان به فساد کشیده شوند، اعضای شورای شهر از برخی اختیارات غیرقانونی برخوردار می شوند، از جمله دخالت عزل و نسب ها و دخالت در اجرا که جزو وظایف اعضای شورا و نمایندگان مجلس نیست.
  زیرا در کشور ما قوه مجرییه، قوه مقننه و قوه قضائیه مستقل بوده و وظایف مشخص و متفاوتی دارند، دخالت در مدیریت مثل عزل و نصبها بیماری عمومی است که برخی از مدیران و اعضای شورا دچارند،
• بعد از چهار دوره چطور شد مجددا تصمیم گرفتید دوباره به صحن شورا برگردید؟
  _ من در دور اول با ارائه گزارشی به مردم به این سوال جواب دادم که چرا کاندیدای شورای شهر شدم. چون شورا را یک نهاد توسعه می دیدم و تخصص من توسعه است. زیرا می خواستم سهمی در نهاد جدید داشته باشم.
  در آن مجموعه سعی کردم حداکثر توان را برای کارکرد مثبت به کار گیرم. تصور می کردم در همان دوره به قدر مسئولیت انجام وظیفه کردم و تاکنون نیز هیچ انگیزه ای برای کاندیداتوری نداشتم. متاسفانه عملکرد شورای چهارم اثر منفی در جامعه داشته، مجموعه برخی از مدیران شهرداری و تعدادی از اعضای شورای شهر کارهای انجام دادند که در جامعه اثر منفی داشته این موارد باعث شد تا افراد و نهادهای زیادی پیشنهاد دادند که کاندیدای شورای شهر شوم شاید عملکرد من در دوره اول باعث این مطالبه شده است.
  ببینید من بخش عمده سالهای زندگی ام را گذرانده ام ولی با مباحث و اصرارهای مطرح شده به این فکر می کنم که در دنیای باقی این سوال می شود که وقتی کاری از دستتان برمی آمد چرا به جامعه و مردم خدمت نکردید. در اصل این عضویت برای خودم به شدت دردسر و وقت گیر خواهد بود ولی معتقدم کارهای زیادی در مسیر اصلاح امور می توان در شورای شهر انجام داد، مجموع این مسائل باعث که من در روز آخر برای ثبت نام اقدام کنم.

• برای دوره پنجم چه حرفهای تازه ای دارید؟ برنامه های شما در دور اول و دور پنجم چه تفاوتی دارد؟
  –  من در صورت انتخاب حداکثر تلاشم را خواهم کرد که اعضای شورا از این قوانین تخطی نکنند.
  اعضای شورا فقط می توانند شهردار تبریز را انتخاب کنند ولی بقیه مدیران و انتصابات جزو اختیارات شهردار است، معتقدم بهتر است شهردار قبل از انتصاب مدیران از اعضای شورا رای اعتماد بگیرد. قانون چنین توصیه ای ندارند اما در صورت رای اعتماد گرفتن مدیر منصوب شده می تواند با باور، دقت و حس وظیفه شناسی بیشتری وارد کار شود و راهی برای جلوگیری از سهم خواهی است.
  مدیریت علمی برخی ویژگیها دارد یکی از این موارد قانون را بصورت ضابطه مند اجرا کردن است.
  سلیقه را باید از هر کاری حذف کنیم. باید به یاد داشته باشیم که ضابطه بد بهتر از سلیقه خوب است
  زیراکه ضابطه هرچه باشد گروهی دیگر از آن استفاده و آنرا سیقل می دهند اما با رفتن فرد صاحب سلیقه همه چیز از بین می رود، باید یاد بگیریم که جامعه را ضابطه مند اداره کنیم.
  مورد دیگر مدیریت علمی و شایسته سالاری است. یکی از مثالهای شایسته سالاری کنکور سراسری است و شهردار می تواند بر حسب توانایی و شایستگی افراد مدیران خود را انتخاب کند. در شایسته سالاری همه بطور منصفانه و برابر رقابت می کنند و هرکس به اندازه توان و قدرتش جایگاه مناسب می یابد. اساس برگزاری مناقصه و مزایده شایسته سالاری است.
  اگر اعضای شورا قانون مدار باشند فقط وظیفه تغمینی و وظیفه نظارتی دارند که تقویت این اصل مبنای فساد را تا حد زیادی خشک می کند.
  مبارزه با فساد اصول و راهکاری دارد نه سلیقه ای.

• شورای فعلی را چطور ارزیابی می کنید؟
  –  در شورای اول دو کار خیلی مهم انجام شد، یکی از موارد تدوین آئین نامه داخلی بود که پس از چندین ما بررسی و تصویب شد و در این آئین نامه داخلی روابط بین اعضای شورا، رابطه بین شورا و شهرداری، رابطه بین شهرداری و دستگاههای اجرایی تعریف شده بود ولی امروز نمی دانم چه بر سرش آمده است.
  تصویب لوایح چند فوریتی نشان از تصمیمات فی البداهه و بی برنامه و نبود آئین نامه دارد، زیرا طرح دو یا سه فوریتی نشان از بروز اتفاقی بسیار مهم و عجیب دارد که بعد از جنگ ما چنین رویدادی در تاریخ کشور نداشتیم. این کارها نشان از عملکرد سلیقه ای شورا دارد.
  مردم به شورا بسیار بدبین شده اند. دو چالش بر سر راه کاندیداهای فعلی وجود دارد اول جلب اعتماد و رضایت به رای دادن و دوم انتخاب فرد اصلح.
• از دیدگاه شما چالشی غیر از این وجود دارد؟ و چه راهکاری برای جلب اعتماد مردم برای پای صندوق آمدن دارید؟
  –  شورای ما در نام تناقص دارد و آن شورای اسلامی شهر تبریز است اما وظایف اختیارات به شهر تبریز معطوف نیست بلکه وظیفه شورا به بخشی از برنامه ها و عملکردهای شهرداری مربوط است،
  مردم تصور می کنند که شورای شهر به هر کاری رسیدگی می کند، وظیفه شورا و شهرداری اشتغالزایی نیست، متاسفانه در کشور ما حتی کاندیداهای ریاست جمهوری هم این خط انحرافی را به مردم می دهند رئیس جمهور فقط مجری قوانین است، هر کاندیدایی که فراتر از قوانین حرف بزند دروغ گفته.
  در حال حاضر قانون برنامه ششم تصویب شده رئیس جمهور هم باید در چهار سال آینده اجرا کند و تمام استنادات کاندیدای ریاست جمهوری باید در حیطه این قانون عمل کند، نه اینکه با وعده هایی فراتر از قانون خودی نشان دهد. همین شرایط در انتخابات شورای شهر هم صدق می کند. برخی از کاندیداهای شورا باید بدانند که شورا که وظیفه ای محدود دارد و در این اساس بر مدیریت شهری در راستای اختیارات شهری وارد می شود. کاندیدای شورای شهر که وعده گاز رسانی و آب رسانی می دهد از ابتدا دروغ گفته.
  برخی از نماینده های ما خود را نماینده برخی محلات در شورا می دانند، ولی اینجا شورای شهر تبریز است و از هر کجا که رای گرفته باشند باید به نفع کل شهر کار کنند.
• چرا شورای شهر به این نقطه پرتنش رسید؟
  –  به اعتقاد من شورا کلی نگر است نه جزیی نگر؛ بعضی اعضای شورا به کارهای مردم رسیدگی می کنند، من در دور ول شورا این کارها را انجام نمی دادم مردم ما را نمی شناختند. این کارها وظیفه شورا نیست بلکه سرچشمه برخی انحرافات است که ریشه آن هم از مجلس شروع شده وقتی شورای سوم را ۶ ساله کردند، وقتی پولی نیز در اختیار شورای ۶ قرار گرفت برای اینکه آن را به نحوی به مردم نیازمند برسانند فساد ایجاد می شود. مگر شورا کمیته امداد یا بهزیستی است، کمک به مردم را باید به نهادهای متولی سپرد، اگر پول برای کمک و اهدا به مردم در اختیار شورا قرار گیرد در واقع از بیت المال برای تبلیغ فرد استفاده شده است. این کار خود منشا فساد است، اعضای شورای شهر باید دید مدیریت کلان شهر داشته باشند، به شهر فکر کنند نه زیرمجموعه تبریز.
  این فکر کردن به شهر به معنی نفی منافع گروهها و مناطق مختلف نیست، در خود شهر تبریز عدم تعادل از نظر زیبایی و ساخت و ساز وجود دارد،
• راه برون رفت از این تنشها و ایجاد تعادل در عملکرد شورا چیست؟
  –  این شهر در جنبه های مختلف مشکل دارد، از دید کلان باید سیاستهای کشور به گونه ای باشد که تعادل ایجاد شود در زمینه توسعه مناطق مختلف شهری، در توزیع اعتبار و ….
  جزئی و تک بعدی نگاه کردن مثلا توجه به آسفالت یک محله یا اجرای یک پروژه خدماتی کوچک یا موردی، سبک جلوه دادن جایگاه شورا و نمایندگان مردم است.
  سلیقه زدایی در هر زمینه باید اجرایی شود باید یادمان باید که در این شهر و حوزه مدیریتی قانون و ضابطه حاکم است و در چارچوب این ضابطه کار انجام می گیرد و بر اساس امکانات موجود توزیع به گونه ای انجام خواهد گرفت که کل شهر آباد شود.
  •  اولویتهای شهر تبریز را در حال حاضر در چه می بینید؟
  –  اولویتهای شهر بعد از سالم سازی هوا، حمل و نقل عمومی است
  کل مدیریت مجموعه جامعه بر این اساس باید بطور منسجم و ساخت یافته عمل کند، در طول سال هزاران نفر بخاطر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند این الودگی برای شهر تبریز ملموس و عادی نیست.
  متاسفانه چهره بصری شهر و ساخت و ساز نامتعارف و ناهمگون است، شهرداری باید برنامه تصویب شده را اجرا کند نه اینکه به محله خاصی توجه شود، سلیقه زدایی باید در هر زمینه ای پیاده شود غیر از سالم سازی هوا ، نباید فراموش کنیم سال گذشته بخصوص طی دی ماه چقدر آلودگی هوا داشتیم، باید با توجه به این موارد برای سال بعد برنامه ریزی کنیم. کل مدیریت مجموعه جامعه درگیر این آلودگی هواست.
  اگر این موضوعات کلان مورد توجه باشد مسائل کوچک را راحت می توان حل کرد
  اولویتهای تبریز در چارچوب اولویت های توسعه کشور است، که متاسفانه در زمینه توسعه کشور مشکلات اساسی اقتصادی و بیکاری و… داریم.
  در کشور لازم است اشتغال ایجاد شود، با پول نمی توان شغل ایجاد کرد.
•  در حوزه سرمایه گذاری چه برنامه هایی دارید؟

– بالا بودن نرخ بانکی ناشی از ضعف اقتصاد کشور است، که تنها به دولت برنمی گردد بلکه در کل سیستم کشور اشکالاتی وجود دارد.

سرمایه گذاری بلافاصله شغل ایجاد نمی کند، بلکه پروسه ای زمانبر است، سرمایه گذاری باید انجام شود تا شغل ایجاد شود که اشتغال تبعی ایجاد کرده و صنایع وابسته را نیز به چالش می کشد.
لازمه اشتغالزایی سرمایه گذاری است و افزایش سرمایه گذاری نیاز به ایجاد بستر و امنیت سرمایه گذاری دارد، دولت باید امکانات و امنیت سرمایه گذاری را تامین کند.
در کشور ما افراد ثروتمند مورد مزمت قرار می گیرند، پس باید نتیجه بگیریم یا در کشور ما برای ثروتمند شدن راههای نامشروع وجود دارد و یا اگر مشروع است همه باید به آن افتخار کنند.
سرمایه گذار باید مورد حمایت و تشویق قرار گیرد، سرمایه گذار فردی است که ثروت خود را در توسعه کشور و ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای دیگران مصرف می کند و به دولت نیز مالیات می دهد پس باید از این فرد حمایت شود.
اگر بخواهیم در کشور مشکلات اقتصادی را حل کنیم باید این بسترها را فراهم کنیم.
شهرداری و شورا وظیفه مستقیم اشتغالزایی ندارد بلکه معتقدم وقتی شهرداری از مردم عوارض می گیرد برای تشویق سرمایه گذار عوارض را باید طوری تدوین کند که تولید کننده درآمد بالایی کسب کرده و از این درامد مالیات و عوارض را به راحتی و بدون قسط بندی و پارتی بازی و تاخیر پرداخت می کند، نه اینکه کارگاه تولیدی را تعطیل کنند که در اینصورت نه کاری وجود دارد و نه درآمد و عوارض و مالیاتی و نه اشتغالزایی برای جامعه داریم بلکه سرمایه دار پولش را در بانک پس انداز و سودش را بدون دغدغه دریافت می کند.

• فرهنگ رای دهی مردم تبریز
  –  شخصا در هر دوره انتخابات حاشیه شهر را بررسی می کنم، به کسانی که تبلیغات ضد توسعه ای انجام دهند رای نمی دهم، کسی که تبلیغات قومی و قبیله ای انجام دهد، با توصل به تیم فوتبال شعار دهد رای نمی دهم، ما مربی ورزشی انتخاب نمی کنیم بلکه نماینده ای می خواهیم که بینش سیاسی و قدرت تصمیم گیری و مدیریت داشته باشد، برای نمایندگی مجلس کسی را می خواهیم که قدرت قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون داشته باشد.
  همه اینها به مفهوم دروغ گفتن به مردم است، از ابتدا باید با مردم صادق باشیم.
  تبریز شهری مهاجر پذیر است، حدود ۴۰ درصد مردم این منطقه از شهرستانهای دیگر آمده اند و در حاشیه شهر تبریز ساکن هستند.
  در بحث حاشیه نشینی باید توجه کنیم که پدر و مادر از شهری دیگر آمده اند اما فرزندانشان تبریزی هستند نسل عوض شده و اغلب این افراد یا دانشجو هستند یا تحصیلات دانشگاهی دارند و این فرد را نمی توانند با فریب دادن و روشهای احساسی از مسیر منحرف کنند.
  در کشورما مشکلی وجود دارد که به عقیده صاحب نظران در ایران nation تشکیل نیافته. کل دنیا زمانی توسعه یافته که دولت ملت شکل گرفت، اگر قومیتها را بزرگ کنیم ملیت ما زیر سوال می رود در شورای شهر بحث تبریزی بودن وجهه عمومی و ملی دارد، شهر تبریز و اهداف توسعه و مدیریت این شهر مورد توجه اصلس است ولی در این شهر محلات مختلف وجود دارد با افرادی که شاید از مناطق دیگر آمده اند و باید همگی بطور یکسان از حقوق شهروندی برخوردار باشند و تلاش کنیم که تبعیضها کاهش یابد.
  به هیچ وجه موافق نیستم که تضاد در جامعه شهری ایجاد شود.
• موضوعی مطرح می شود که چون تحزب وجود ندارد در شورا برخی مسایل ایجاد می شود، از دیدگاه شما دو جناح چقدر در جلب مشارکت و بهبود عملکرد شورای شهر تاثیرگذار خواهد بود ؟
  –  توسعه فرایند تکاملی دارد، در جامعه استبداد زده چند هزار ساله قصد داریم دموکراسی را پیاده کنیم، این عمل فرایندی دارد که در اوایل انقلاب سال ۱۳۶۰ شهید بهشتی که مبلغ تحزب بود و شهید مطهری به عنوان متفکری که اسلام را به زبان روز مطرح می کرد هر دو به دست منافقین شهید شدند .
  شهید بهشتی حزب راه انداخته بود و در جلسه حزب شهید شد متاسفانه بعد از ایشان حزب ادامه نیافت
  جناح هنوز حزب نیست کما اینکه در ۳۰ سال چندین نام عوض کرده اند اما بودنش بهتر از نبودنش است و به مرور زمان هرچه پیش می رویم این جناحها به حزب نزدیکتر می شوند، خوشبختانه دولت ۱۱به برخی احزاب مجوز داده.
  اتدیشمندان معتقدند لازمه پیاده کردن دموکراسی وجود حداقل دو حزب قوی غیر دولتی است، اگر این شرایط محقق نشود دموکراسی پایدار نخواهد بود.
  اگر واقعا میخواهیم اصول قانون اساسی را در کشور پیاده کنیم لازم است که بستری فراهم شود تا احزاب مختلف غیر دولتی با تفکرات متفاوت ایجاد شود
  حزب مدرسه تربیت نیروی توسعه جامعه است، تمام احزاب در چارچوب قانون اساسی هستند، قانون احزاب را افراد با تفکرات و سلیقه های متفاوت اداره جامعه قبول می کنند. کاندیداها را حزب معرفی می کند با اساس نامه، مرامنامه، هدف، برنامه، قوانین، افکار مشخص اما جناح قانون و … ندارد تنها خطوط کلی دارد، برنامه منسجم ندارد.
  عضو حزب نمی تواند تخلف کند زیرا در صورت تخلف اول حزب استیضاح و تنبیه می کند، این فرق حزب و دادگاه است؛ رسانه و حزب می تواند مقابل جرم بایستد اما دادگاه بعد از وقوع جرم وارد شده و فرد را محاکمه می کند، متاسفانه ما هنوز به این مرحله نرسیدیم اما روز به روز اوضاع بهتر می شود.
• پایگاه رای شما
  –  می دانم که در صورت انتخاب شدن باید چند برابر شورای اول زمان بگذارم، زیرا سنگینی مسئولیت را از الان احساس می کنم.
  در مورد پایگاه رای تصور می کنم که افراد انتخابگر و دانشگاهی به من رای می دهند زیرا اعتقاد دارم افرادی که رای می دهند باید بداند به چه کسی و چرا رای می دهند.
  در دور اول در شهر تبریز تبریزهای انتخاب گر و دانشگاهیان و معلمان و فرهنگیان به من رای دادند و امروز هم تصور می کنم با صدور لیست با توجه به اینکه در تهران به یک لیست مشخص رای داده شد ولی در تبریز نصف لیست رای آورد، تصور می کنم برای شهروندان تبریزی در این دوره این مساله قابل تامل است.
  اگر گروههای سیاسی این لیست را درست تنظیم کنند و مشارکت مردم بالا باشد به احتمال بیش از ۹۰ درصد لیستها رای می اورد، اما در صورت پایین بودن مشارکت نمایندگان شورای شهر نمایندگان مردم تبریز نخواهند بود بلکه فقط نمایندگان برخی مناطق شهرتبریز رای می اورند که این منتخبان نیز آسیب پذیر هستند.
• روشهای مبارزه با فساد
  –  معتقدم شورای پنجم باید با فساد مبارزه کند نه اینکه شعار بدهد
  در شورای اول دو کار مهم انجام دادیم، یکی آیین نامه داخلی و دومی (تسریع / تصحیح) بودجه
  در دور اول از تخصص و تجربه خودم استفاده کردم، وقتی که شهردار تبریز بودجه نوشتن بلد نبود، قبل از شورای شهر بودجه خیلی ساده ای توزیع می شد شهرداری طرحی تهیه می کرد و بعد از امضای شهردار و تائید استاندار می شد بودجه شهر.
  در شورای اول با توجه به تجربه خودم در قالب بودجه کشوری بودجه شهرداری تبریز را نوشتیم، فراتر از این بودجه اسمی را راه اندازی کردیم، یعنی به نام تک تک کارکنان شهرداری بودجه تصویب شد، حسن این کار این بود که اگر اسم کسی در این بودجه درج نمی شد امکان پول پرداخت کردن به او وجود نداشت یعنی امکان نداشت در میانه سال کسی بر حسب سلیقه شخصی یک یا چند نفر را جذب کند، از طریق بودجه اسمی تمام مسائل پارتی بازی و جذب مازاد نیرو حل شد.
  در خود بودجه نیز بعد از تصویب بودجه جاری، عمرانی، تصویب پروژه ها و … انواع ابزارهای نظارتی وجود دارد.
  بودجه شهرداری در سال ۹۶ در حال حاضر ۲ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان است، یعنی برای هر شهروند تبریزی یک میلیون و ۶۲۵ تومان بودجه تصویب شده است، هر کسی می تواند این مبلغ را با تعداد اعضای خانواده خود ضرب کند و سهم خانوار را از این بودجه محاسبه کند، یعنی آن پول را این شهروند پرداخت می کند.
  شاید مردم تصور کنند که شهرداری پولی از ایشان نمی گیرد، اما وقتی شهرداری مجوز ساختمان ۸ طبقه به جای ساختمان دو طبقه می دهد و بلند مرتبه سازی رواج می یابد از طریق فروش امنیت شهروندان، با تغییر کاربری فضای سبز و افزایش آالودگی هوا به قیمت از دست رفتن جان شهروندان (خود ساختمان شهرداری مرکز در محل سازمان پارکها و فضای سبز احداث شده و ساختن این بنا وسط پارک نشانگر این است که شهرداری به فضای سبز توجهی ندارد)
  شهروندان خبر ندارند که این پولها از کجا می آید، اگر بدانند به مسائل مدیریت شهری و عملکرد شهرداری حساس می شوند،
  اداره کردن شهر از طریق فروش داراییهای شهر مدیریت شهری نیست، این کار شهر فروشی است، این امر متخص تبریز نیست، در گذشته در طی مصاحبه هایی مطرح کردم که برخی از قوانین کشور ما برخی ایراد و اشکالاتی دارند، اینها شهردار نیستند بلکه شهر فروشند.
  این روشها درست نیست، در بودجه ۲ هزار و ۶۰۰ میلیاردی تومانی که به تدریج وصول می شود، به همان روال ملایم نیز هزینه می شود که اصطلاحا تخصیص گفته می شود، ما در شورای اول کمیته تخصیص داشتیم که مشخص می کرد این پولها کجا هزینه شود، به طور کلی سلیقه زدایی شده بود، یک مدیر شهری نمی توانست مستقل و سلیقه ای تصمیم بگیرد، حسابرسی شهرداری فعال شده بود
  شهرداری هر ساله تا ۱۵ اردیبهشت باید تفریق بودجه سال قبل یعنی نحوه عملکرد و هزینه کرد بودجه تحویل گرفته شده یک ساله را به شورای شهر تحویل می داد.
  این مورد یکی از ابزارهای مهم نظارتی شورا بود، اگر افراد به ساز و کار مسلط باشند این روش ریشه فساد را خشک می کند،
  در شورای اول با بررسی بودجه دیدیم که درآمد شهرداری از هر لیتر بنزین ۱۰ شاهی ( نیم ریال معادل ۵۰ درصد ریال ) بود، با بررسی ریشه این ۱۰ شاهی دیدیم که در سال ۱۳۴۴ این مبلغ برابر ۱۰ درصد قیمت بنزین بود، این موضوع در شورای شهر تصویب و مصوبه ما به مجلس ارسال و با تصویب مجلس عوارض بنزین از نیم ریال برای هر لیتر به ۱۰ درصد بهای بنزین افزایش می یابد، حاصل کار در آن زمان ۸۰ تومان بود و درآمد از هر لیتر بنزین به جای ۱۰ شاهی به ۸ تومان افزایش یافت و این مصوبه نه تنها در تبریز که به کل شهرهای کشور رسید.
  امروز از ۱۰۰۰ تومان بهای هر لیتر بنزین در قالب مالیات بر ارزش افزوده دریافت می شود، این کار خدمتی به تمام کشور بود
  از طریق چنین بررسیهای کارشناسی و مسئولیت شناسانه ای می توان خدمات زیادی انجام داد و از طریق اجرای قوانین مقابل فساد ایستاد و تصور می کنم که این کارها از عهده من برآید.