چه بسیاریم مایی که همواره از کودکی خود یاد میکنیم، حسرت روزهای بازی و بی غمی خود را میخوریم و حاضریم هزاران روز از عمرمان را بدهیم تا آن روزها دوباره برگردند. اما دست فلک چه تقدیرهایی که رقم نزده است.
به گزارش آذر صبح به نقل از نصر، چقدر تفاوت هست میان من و ما با کودکانی که روزشماری می کنند تا این ثانیه های تلخ کودکی، این روزهای پر از حسرت و محرومیت زودتر بگذرند تا شاید روزگار بهتری از راه برسند. آن ها که می خواهند ساعت نداری ها بدود، بزرگ شوند تا شاید نداشتن پدر، مادر، شادی، آرامش و هزار چیز دیگر را با دست های خود پر کنند و چه کودکی های معصومی در این که سودا هدر می شوند.
آینده تصویر مبهمی است که چندان درخشان¬تر از امروز به نظر نمی رسد. اما این چرخ گردون روح های بزرگی نیز در چنته دارد. روح هایی که معصومیت کودکان را در کوچه پس کوچه های این شهر پیدا می کنند. مردان و زنانی از جنس مِهر که در میان برگ های این تقویم عجول، خلاف جهت عقربه های ساعت قدم برمی¬دارند و آرام آرام، خشت به خشت، برای سرنوشت های تلخ این کودکان، خانه ای از آرزوهای دور می سازند.مأمنی می شوند برای اشک ها و بستری برای بوسه هایی که گونهی پدر را کم دارند.
مدرسهی مستقل نیکان آینده، به همت سعید جلالی و خیرینی از همین دیار با مسئولیت انجمن حکمت ایجاد شده است که همهگی دغدغه انسان و انسانیت دارند. نگران آینده ی کودکانی هستند که شرایط جامعه و خانواده آنها را از ابتدایی ترین حقوقشان محروم کرده است. کودکانی که سایهی پدر به هر دلیلی بالای سرشان نیست و انگار محکوم به بدترین نوع پوشش، تغذیه، تحصیل و زندگی هستند.
سعید جلالی یکی از فعالان و خیرین شهر تبریز است که کارنامه عضویتش در انجمن های خیریه مختلف، پر بار و قابل توجه است.
وی در خصوص دلایل ایجاد این مدرسه در مقطع پیش دبستانی می گوید: “طبق تحقیقات انجام شده، ۴۳ درصد از کودکانی که در سال های اولیه ی دبستان، در مناطق دو زبانه دچار مشکلات متعدد تحصیلی می شوند، آن هایی هستند که مقطع پیش دبستانی را طی نکرده اند. از آنجایی تحصیل در این مقطع نیازمند هزینه است و خدمات دولتی در این مقطع ارائه نمی شود، اغلب خانواده هایی که بضاعت مالی مناسب ندارند، نمی توانند کودکان خود را در مدارس خصوصی پیش دبستانی ثبت نام کنند و همین امر سرآغازی برای افت تحصیلی و به تبع آن، مشکلات عدیده ی بعد از تحصیل می شود. ”
همین موضوع بهانه ای برای ساخت مدرسه تماما رایگان نیکان آینده شده است تا کودکان خانواده های بی بضاعت بتوانند بدون امکان پیش زمینه تحصیلی مناسبی برای فرزندان خود را ایجاد کنند.
جلالی می گوید: ” ما یکی از مدارس نخروبه و بلا استفاده را در خیابان سرباز شهید از آموزش و پرورش ناحیه ۱ تبریز در اختیار گرفتیم و از منابع خیریه آن را بازسازی کردیم. سپس کودکانی که به سبب مشکلات خانوادگی و مالی از تحصیل در پیش دبستانی محرومند را شناسایی کردیم و با ایجاد خدمات سرویس ایاب و ذهاب، شرایط را برای تحصیل کودکانی از مناطق چون باغ معروف، آناخاتون، آخماقیه طرلان درسی و … در این مدرسه به وجود آوردیم. ”
وی می افزاید: “امسال در مدرسه نیکان آینده با ظرفیت ۲۰۰ نفر، فرزندان ما می توانند بدون هیچ هزینه ای، به مدرسه بیایند، لباس فرم و کفش مدرسه را بپوشند، تغذیه سالم و مناسب خود را داشته باشند و در شادترین محیط ممکن تحصیل کنند. ”
یکی از ویژگیهای این مدرسه راه اندازی سرویسهای منظم برای ایاب و ذهاب از مناطق دور و محل سکونت¬های غیر رسمی است.
نیکان آینده، علاوه بر مکانی برای آموختن، محلی برای پر کردن خلأهای بسیاری است که در زندگی این کودکان بی گناه خودنمایی می کنند. خلأهایی که اگر امروز پر نشوند، فردا شکاف عمیقی می شوند. شکافی که فاصله ای جبران ناپذیر میان دختران و پسرانی از این دست با جامعه ای در حال گذر ایجاد می کند و سرمنشأ بسیاری از آسیب های اجتماعی می شود.
به گفته این خیر، قرار است در صورت توسعه مدرسه دیگری نیز با همین شرایط به همت خیرین شهر، در قسمت دیگری از تبریز ساخته شود تا از نظر موقعیت جغرافیایی و شرایط دسترسی نیز تسهیلات لازم برای کودکان بی سرپرست ایجاد شود.
جلالی همچنین تأکید می کند: “ما در کنار این مدرسه، موسسه خیریه صبح روشن تبریز را نیز برای حرفه آموزی و کارآفرینی برای مادرانِ محصلین نیکان آینده ایجاد کرده ایم تا بتوانند با آموختن مشاغل ساده و کم هزینه، از پس مخارج خانواده خود بر بیایند و این اقدامی است که تا کنون صورت نگرفته بود و این امر نیز می تواند تا حدودی مشکلات این خانواده ها را حل کند. ”
گفتنی است که این خیرین بعد از اتمام دوره های حرفه آموزی، شرایط کار و اشتغال زنان سرپرست خانوار را پیگیری می کنند تا شرایط درآمدزایی و اشتغال آن ها بدون مشکل و مانع با روند مطلوب ادامه یابد.
بچه های مدرسه نیکان آینده، بعد از پایان دوره تحصیلی پیش دبستانی در محل زندگی خود به دبستان می روند اما مسئولیت از بانیان مدرسه سلب نمی شود و وضعیت تحصیلشان همچنان پیگیری می شود تا دچار سرخوردگی یا افت تحصیلی نشوند.
آن ها که از “نیکان آینده” قدم به جامعه می گذارند، فردا نیکانی می شوند که به بهترین شکل ممکن آینده را خواهند ساخت چرا که در کودکی با عشق به انسان، عشق به همنوع، با خوبی و نیکی، با بی ادعایی، با عملِ بی شعار، با مهر و انسانیت آشنا شده اند و همه را با تمام وجود احساس کرده اند.