پنجشنبه, ۱۰ مهر ۱۴۰۴ / ۰۲:۱۱:۵۷
مهرداد خوشکار مقدم: تجربه نشان می دهد که جشنواره های فیلم در تبریز آینده ی خوبی نداشته؛ شاید هم از این رو است که گروهی از اهالی سینما در این شهر با دیده ی تردید به جشنواره اخیری که به ناگاه از سوی مسئولان دست و پا شده می نگرند!
به گزارش آذر صبح، کهن شهر تبریز خاطره ی خوبی ندارد از سرنوشت جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی؛ بس که دخالت و تنگ نظری و عدم حمایت ها دیده و میانه ی راه، عطایش را به لقایش بخشیده اند!
پر واضح است که برای برپایی یک رویداد فرهنگی در قد و قواره ی جشنواره ی فیلم، عوامل بسیاری باید دست به دست هم دهند تا نیمه ی راه امکان ول کردن دست یکدیگر نباشد؛ با اینحال چه سود که تبریز برای تحقق این امید، آرزو به دل مانده است.
گرچه “محمد محمدپور” مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی گفته که “با موفقیت چشمگیر فیلم «ائو» و «حیوان»، اعتماد به نفس به جامعه فیلم استان بازگشته است و امیدوارم جشنواره فیلم تبریز فرصتی باشد تا خود را محک بزنیم” ولی اتفاقا اهالی سینما به همین دلیل نگرانند که جشنواره ی فیلم تبریز نتواند آبروی به دست آمده ی هنر هفتم در این شهر را حفظ کند!
در وانفسایی که مسئولان فرهنگی از جنس دولتی آن، همواره از نبود پول و اعتبار گله مند بوده و نگاه هنرمندان به حمایت نهادهای عمومی دوخته شده است، معلوم نیست پول جشنواره ای که برگزاری آبرومند آن نیازمند چندصد میلیون تومان اعتبار است از کجا تامین خواهد شد؛ و اصلا آیا تامین خواهد شد…؟!
“برادران ارک” که همین چندی پیش با دست پر از جشنواره ی پر زرق و برق کن برگشته اند از جمله افرادی به شمار می آیند که نسبت به برگزاری جشنواره فیلم تبریز ابراز تردید کرده و امید چندانی به آینده ی آن ندارند.
با این جمله که “احساس می کنیم آبروی سینمای تبریز در خطر است” می گویند: با دست خالی نمی توان جشنواره فیلم در حد ایده آل برگزار کرد.
آنها ادامه می دهند: کاش یا برگزار نکنیم یا اگر برگزار می شود، جشنواره ای در حد و شان نام تبریز باشد!
بهرام ارک خاطرنشان می کند: مسئولان امر اگر برای حمایت از فرهنگ و هنر، کمبود اعتبار را بهانه قرار می دهند خود بهتر می دانند که دیگر برگزاری جشنواره ای در سطح پایین هیچ جای اما و اگر باقی نمی گذارد.
وی می گوید: برای عدم حمایت از اهالی فرهنگ و هنر شاید زیاد جای گله نباشد ولی برگزاری جشنواره ی فیلم در تبریز نیازمند حمایت و اعتبارات کلان است.
بهمن هم می گوید: مسئولان چه حمایت بکنند چه نکنند، هنرمندان تبریزی فیلم می سازند و در جشنواره های مختلف می درخشند ولی داستان جشنواره فیلم در این شهر حکایت دیگری خواهد داشت.
“با آبروی به دست آمده برای تبریز بازی نکنید؛ یا برگزار نکنید یا اگر برگزار کردید بی بهانه در حد و شان تبریز باشد” این تمام خواسته ی برادران ارک از مسئولانی است که برای برگزاری جشنواره فیلم تبریز کمر همت بسته اند.
بهرام همچنین یادآور می شود: این یک خواهش نیست بلکه تقاضای اهالی فیلم و سینمای تبریز را به عنوان یه وظیفه و مسئولیت برای دست اندرکاران فرهنگی آذربایجان شرقی می دانیم.
برادران ارک با اشاره به سرنوشت ناخوشایند جشنواره هایی از جنس “سیب” و “وحدت” در تبریز می گویند: قضاوت در خصوص کیفیت و جایگاه یک جشنواره در بستر دوره ای ۱۰ ساله میسر می شود ولی تجربه نشان داده عمر جشنواره های فیلم در تبریز به این آرزو قد نمی دهد!
“استفاده از داوران نامی سینمای ایران، حضور کارگردانان بنام، استقبال فیلمسازان صاحب سبک و هنرمندانی با آثار ارزشمند در کنار تامین محل اقامت مناسب و هزینه های خوراک و ایاب و ذهاب و خرج و مخارج جانبی” همه ی اینها علامت سئوال هایی است که با توجه به سابقه ی نه چندان درخشان این خطه در رویدادهای مشابه، فکر و ذهن دوستداران آبروی فرهنگ و هنر تبریز را به شدت نگران کرده است!
با تمام این اوصاف، برای دیدن دستپخت مسئولان امر باید تا دهم مرداد ماه صبر کرد. امید که آئین اختتام جشنواره فیلم تبریز در سیزدهم مردادماه ۹۶ نقطه ی عطفی در رویدادهای فرهنگی و هنری این خطه باشد، انشالله!
