یک روانشناس میگوید اکثر مدیران و حتی مدیران موفق مبتلا به بیماری شتابزدگی هستند، و بیماری قلبی تاوانی ست که این افراد در قبال موفقیت خود می دهند.
دکتر حسن صبوری مقدم در گفتوگو با آذر صبح اظهار کرد: امکان ابتلای افرادی که بیماری شتابزدگی مبتلا هستند، ،به مشکلات قلبی-عروقی ۶ برابر افرادی است که دارای شخصیت آرامی هستند.
وی اضافه کرد: تعدادی از افراد به شکل مداوم و هر روزه احساس فشار زمان دارند، یعنی همیشه در هر کاری عجله می کنند و سعی دارند مقدار زیادی کار را در زمان محدودی انجام دهند، این الگوی عجله و شتابزدگی اگر با چند ویژگی دیگری همراه شود شخص را مستعد فشار روانی کرده و بیماری های قلبی عروقی را به همراه خواهد داشت
وی با بیان اینکه بیماری شتابزدگی دارای چهار الگوی اصلی است، گفت: احساس شدید کمبود وقت
، احساس خصومت و پرخاشگری نامتناسب، انجام دو یا چند کار در یک زمان، سعی در دستیابی به اهداف بدون برنامه ریزی صحیح، از جمله الگوهای رفتاری مبتلایان می باشد.
وی اضافه کرد: به غیر از چهار الگوی اصلی، افراد مبتلا به بیماری شتابزدگی نگرش ها و صفات دیگری نیز دارند که انها را مستعد فشار روانی می سازد، از جمله: سطح پایین ابراز وجود، تمایلات شدید کمال گرایانه، تلاش برای کنترل همه امور که همه این ویژگی ها می تواند به سطوح بالایی از ناکامی و فشار روانی بینجامد.
وی همچنین گفت: تاثیرات شتابزدگی باعث افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب،و به هم خوردن نظم ضربان قلب شده و احتمال حمله قلبی را افزایش می دهد، شتابزدگی موجب ازدیاد ترشح هورمون های نورآدرنالین، آدرنالین، و کورتیزول شده و چنین وضعیتی منجر به بالا رفتن انسولین در خون و در نتیجه باریک شدن رگها همراه با افزایش رسوب گذاری املاح در خون می گردد.
وی با اشاره به اینکه حذف و درمان کامل بیماری شتابزدگی غیرممکن است، گفت: ولی می توان آن را کنترل کرد و جلوی بروز اضطراب و فشار روانی را گرفت.
وی با تاکید بر کنترل بیماری شتابزدگی توصیه کرد: سعی کنید با زندگی وسواس گونه و زمان بندی شده تان، با آگاهی یافتن نسبت به آن، مقابله نمایید، مثلا اگر به هنگام رانندگی برای عبور از چراغ قرمز سرعت تان را افزایش می دهید، بطور عمدی با توقف در اولین بریدگی سمت راست خودتان را به خاطر این افزایش سرعت جریمه نمایید.
وی همچنین گفت: سعی کنید در طی یک دوره کار روزانه شدید تا حد ممکن فاصله های متعددی را برای تنفس و استراحت منظور کنید، حتما کارهایی انجام دهید که باعث آرامش شما می شوند، نظیر خواندن روزنامه،قدم زدن،صحبت با افراد مورد علاقه و غیره، از صحبت مداوم که باعث می شود مرکز توجه باشید بپرهیزید. خودتان را مجبور کنید که شنونده صحبت های دیگران باشید.
وی اضافه کرد: جلوی هیجانات تان را نگیرید، اجازه دهید احساساتتان آزاد شود. در مورد چگونگی این احساسات و نیز مشکلاتتان با دیگران صحبت کنی، سعی کنید برای خودتان فعالیت ها و تفریحات لذت آوری ترتیب دهید، و اجازه ندهید که همه انرژی تان در کار مستهلک شود.