«هموطنان عزیزم
اکنون در آستانه سالگرد شهادت بیش از ۲۹۰ مسافر بیگناه هواپیمای ایرباس کشورمان برفراز خلیج فارس هستیم.
درسال ۱۳۶۷ با دستور کاپیتان ویل راجرز ماشه‌ای بر روی صفحه شلیک موشکهای ناو فوق‌پیشرفته وینسنس فشار داده شد تا تمامی این هموطنان عزیزمان به‌ناگاه از صفحه رادار زندگی‌مان محو شوند.
در حال حاضر و پس از ۲۹ سال همچنان خانواده‌های شهدای این واقعه عزادارند و برای این جنایت محرز هرگز کسی در آمریکا و جهان از آنان عذرخواهی نکرد و در عوض و در این سالها، کاپیتان ویل راجرز و هفت تن از دست‌اندرکاران این واقعه شوم، دلخوش به مدالهای (ابراز شجاعت در عملیات رزمی) گرفته‌شده از ژنرال‌سالاران ارتش و دولتشان هستند.
پس بیاییم و در حرکت مردمی خود همدرد این خانواده‌ها باشیم. قبلاً پیشنهاد کردم که فرودگاه بندرعباس به‌یاد این شهدا نامگذاری شود تا به‌صورت رسمی علامت سؤالی باشد این نامگذاری برای تمامی مسافران پروازهای جهانی بدین فرودگاه که متأسفانه پاسخی از سوی مراجع ذی‌ربط دریافت نشد.
به‌هرحال امسال پیشنهاد می‌کنم که در سالروز ۱۲ تیر ماه و در تمامی پروازهای داخلی و خارجی خلبانان کشورمان در پیامهایی خودجوش برای مسافرانشان نامی از شهدای همکارشان در آن پرواز برده و یادشان را گرامی بدارند.
و باز پیشنهاد می‌کنم هرکس که به ایران و مردمش عشق می‌ورزد عکس و متنی از این واقعه در صفحه خود قرار داده و دیگران را نیز بدین کار تشویق کند.
دوست من، خود ما باید به جهان ثابت کنیم که همچون سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و… خون هموطنانمان ما نیز قابل معامله با هیچ توجیهی نیست، چه برسد که بدان خاطر مدالها داده شود.
پس همگی در ۱۲ تیر کاری کنیم که این مدالها در تاریخ جهان، به لکه ننگ تبدیل شوند.
پرویز پرستویی»
یکشنبه, ۹ آذر ۱۴۰۴ / ۰۵:۲۵:۳۵