فرماندار شهرستان تبریز گفت: ما نیازمند اعتبارات جاری بیشتری هستیم و اعتبارات تخصیص داده شده به آموزش و پرورش در مقایسه با کشورهای در حال توسعه نشانگر بی توجهی به این بخش است.
به گزارش آذر صبح، رحیم شهرتی فر با اشاره به این که تاکنون نیازهای عمده کشور از جمله تعلیم و تربیت به طور شایسته تامین نشده است، گفت: موضوع عدم رسیدگی به فضاهای آموزشی در کشور ریشه تاریخی دارد.
وی یادآور شد: در سال تحصیلی ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ کل محصلان ایران رقم بسیار اندکی برابر ۲۳۷ هزار و ۵۰۸ نفر بودند که این رقم در سال ۱۳۴۶ به دو میلیون و ۵۷۵ هزار و ۶۶۸ دانش آموز تبدیل شد و این نشان دهنده رشد قابل توجهی است که بین این سال ها ایجاد شده است.
شهرتی فر با اشاره به تفکیک وزارت معارف در سال ۱۳۴۶ به سه وزارتخانه فرهنگ و هنر، علوم و آموزش عالی و وزارت آموزش و پرورش، گفت: در این سه وزارتخانه طبق قانون مصوب آبان ۱۲۹۰ جهت تامین مخارج مراکز آموزش عمومی، مدارس کشور به دو بخش دولتی و غیردولتی یا خصوصی تقسیم شدند و بعد از سال ۱۳۵۰ در ایران اثری از مکتب خانه ها نبود.
فرماندار شهرستان تبریز در ادامه گفت: در سال ۱۳۲۲ تحصیل در مقطع دبستان برای هر ایرانی هفتاد سال به بالا رایگان و اجباری اعلام شد که طبق سرشماری سال ۱۳۴۵، حدود ۷۰ درصد از جمعیت ۱۰ سال به بالا در شهرها و ۱۵ درصد جمعیت روستاییان سواد خواندن و نوشتن داشتند.
وی افزود: تعداد دبیرستان ها در سال تحصیلی ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ در کل کشور ۲۸۶ مدرسه بود که این رقم در سال تحصیلی ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷ به چهار هزار و ۶۵۶ واحد می رسد که ۱۶ هزار و ۲۷۳ نفر دانش آموز در مقطع دبیرستان در این مدارس مشغول به تحصیل بودند.
رحیم شهرتی فر تشریح کرد: نسبت هزینه آموزش و پرورش در بودجه عمومی دولت به درآمد ملی در مقایسه با بسیاری از کشور های در حال توسعه قبل از انقلاب نشان دهنده عدم توجه به امر آموزش و پرورش در سال های قبل از انقلاب بود.