چهارشنبه, ۱۲ آذر ۱۴۰۴ / ۰۱:۴۳:۱۰
مدیریت باشگاه تراکتورسازی از تهران یکی از مواردی است که باعث ناراحتی اکثر هواداران این باشگاه شده است.
به گزارش آذر صبح، مصطفی آجرلو، مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی تبریز، روز گذشته در محل تمرین این تیم در تهران حضور یافته و با بازیکنان و کادر فنی باشگاه دیدار کرد. پس از این اتفاق این سوال در بین تراکتوری ها مطرح شد که آیا حضور آقای مدیرعامل تنها به دلیل برپایی اردوی سرخ پوشان در تهران بوده یا اینکه وی قصد دارد در این فصل سبک مدیریت خود را تغییر داده و پیوسته در کنار تیم باشد. در این یادداشت نگاهی داریم به یکی از معضلات جدی فوتبال تبریز که مدیریت پروازی نام دارد…
باشگاه تراکتورسازی تبریز به عنوان بزرگترین و پر هوادارترین تیم فوتبال تبریز در سطح اول فوتبال کشور سال هاست که حضور دارد. بحث مدیریتی در این باشگاه بزرگ همیشه یکی از پر حاشیه ترین بحث ها بوده که شاخه های مورد بحث آن چندین مورد مهم می باشند که یکی از آنها عدم تمرکز مدیران این باشگاه در شهر تبریز می باشد. داستان عدم تمرکز مدیران باشگاه تراکتورسازی در تبریز از زمان حضور سعید عباسی به عنوان مدیرعامل در باشگاه تراکتورسازی رنگ و بوی خاصی به خود گرفت و از همان ابتدا مورد انتقاد هوادارانی قرار گرفتند که اعتقاد داشتند بایستی مدیرعامل تیم شان پیوسته در تبریز حضور داشته و در جریان کامل ریز اتفاقات تیم قرار بگیرد اما عباسی تا پایان دوران مدیریت خود به این خواسته هواداران جامه عمل نپوشانید تا به این ترتیب دوران مدیریتش از اقبال عمومی چندانی در بین هواداران برخوردار نباشد.
باشگاه تراکتورسازی در دوران سعید عباسی حتی جلسات هیئت مدیره خود را نیز اکثر در تهران برگزار می کرد و تیم فوتبال این باشگاه عملا تبدیل به تیمی شده بود که به نام تبریز و از تهران اداره می شد. لیگ پانزدهم به پایان رسید و مصطفی آجرلو، جای سعید عباسی را در پست مدیرعاملی باشگاه تراکتورسازی تبریز گرفت. روزهای اول فصل برای آجرلو و هواداران تراکتورسازی روزهای بسیار خوبی بود؛ تی تی ها هر بازیکنی را که اراده کردند، سردار برای تیم شان خرید تا پیوند عاطفی خوب و مستحکمی بین دو طرف ایجاد شود. فصل آرام آرام به هفته های میانی خود در نیم فصل اول نزدیک می شد که در اقدامی کودتا مانند، سه عضو هیئت مدیره باشگاه تراکتورسازی که اتفاقا هر سه نیز در تهران حضور داشتند، در اعتراض به سیاست های آجرلو از سمت خود استعفا دادند و پس از این اتفاق و تا پایان لیگ شانزدهم هیچ جلسه هئیت مدیره ای در باشگاه تراکتورسازی نه در تبریز و نه در تهران برگزار نشد. جلسه هیئت مدیره باشگاه تراکتورسازی در لیگ شانزدهم برگزار نشد تا آجرلو به صورت تمام و کمال اداره باشگاه را در اختیار بگیرد اما نه در تبریز بلکه در تهران!
رفته رفته اوضاع شبیه به اوضاع دوران سعید عباسی شده بود و سرداری که هواداران به حضورش در ورزشگاه در بازی های خانگی تیم شان عادت کرده بودند، تنها در بازی هایی که این تیم در تهران برگزار می کرد در ورزشگاه حضور می یافت. آجرلو همانند عباسی، مدیریت باشگاه را از تهران انجام می داد و حتی در حساس ترین شرایط نیز که همه انتظار حضورش را در تبریز داشتند، جای او خالی بود. این اتفاق به حدی باعث رنجش خاطر تراکتوری ها شده بود که حتی بازیکنان این تیم نیز اقدام مدیرعامل تیم شان را بی توجهی به تیم دانسته و به انتقاد از آن پرداختند.
این موضوع برای تیم تراکتورسازی در دو فصل اخیر رخ داد و نتیجه آن شرایطی است که در حال حاضر مشاهده می کنید؛ حال با عرض تاسف باید این نکته را نیز برای شما نقل کنیم که پس از استعفای غلامرضا سمندر از پست مدیرعاملی باشگاه گسترش فولاد تبریز و روی کار آمدن هوشنگ نصیرزاده به عنوان جانشین وی در باشگاه گسترش فولاد، مدیریت این باشگاه نیز سرنوشتی مشابه برادر بزرگتر خود تراکتورسازی پیدا کرده و از تهران اداره می شود! هوشنگ نصیرزاده که برای اولین بار حضور در چنین پستی را تجربه می کند، از تهران در حال رصد اتفاقات مربوط به باشگاه بوده و اکثرا اقدامات مربوط به گسترش فولاد را نیز در همان تهران انجام می دهد. به این ترتیب باشگاه گسترش فولاد نیز پس از رفتن سمندر به دست مدیر پروازی و از تهران اداره می شود و بایستی منتظر بمانیم و ببینیم که در آغاز لیگ هفدهم نیز این منوال ادامه خواهد داشت یا هوشنگ نصرزاده با مطالعه سرگذشت مدیران تراکتورسازی، حضور در تبریز را به حضور در تهران و اداره باشگاه از دور ترجیح خواهد داد؟
البته ذکر این نکته در انتهای مطلب خالی از لطف نیست که به هیچ عنوان نمی توان جو حاکم بر باشگاه بزرگی چون تراکتورسازی را با جود باشگاه گسترش فولاد یکسان دانست. فوکوس خبری رسانه به باشگاه تراکتورسازی و حجمه هواداران این باشگاه به هیچ عنوان قابل مقایسه با باشگاهی چون گسترش فولاد نیست که شاهد کل هوادارانش در تمامی بازی های لیگ برتر به اندازه یک بازی پرتماشاگر تراکتورسازی در فصل نباشد. ولی به هر حال مدیریت به سبک یاد شده در تاریخ ورزش کشور معمولا با شکست مواجه شده و اثرات چندان مثبتی را به دنبال نداشته است.
