دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۰۷:۱۵:۰۰
تراکتورسازی در این فصل مهره های شاخصی را از دست داد که به نظر می رسد نبودشان به شدت در لیگ هفدهم احساس شود.
به گزارش آذر صبح، باشگاه تراکتورسازی تبریز برای حضور در لیگ برتر ۹۶-۹۷ با انواع مشکلات و حواشی مواجه شده است. این تیم از پنجره نقل و انتقالاتی تابستانی محروم است و این یعنی هیچ بازیکنی را نمی تواند تا پایان نیم فصل اول لیگ هفدهم جذب کند، محرومیتی که سرخ پوشان در نیم فصل دوم لیگ شانزدهم نیز طعم آن را چشیده بودند و نتیجه آن از دست دادن هر دو جام حذفی و لیگ برتر بود. حال در این شرایط بایستی اتفاقات دیگری را نیز به مشکلات تراکتورسازان اضافه نماییم که بازهم تمامی شان به نوعی با محرومیت آنها از حضور در بازار نقل و انتقالات تابستانی ارتباط دارد. بازیکنان زیادی در این دوره از تیم تراکتورسازی جدا شدند اما در این مطلب سه می خواهیم به جدایی سه بازیکنی بپردازیم که جدایی شان بیش از سایرین به ضرر تراکتورسازی بود.
محمدرضا اخباری
محمدرضا اخباری، در دو لیگ برتر پانزدهم و شانزدهم سنگربان شماره یک تراکتورسازان بود. این دروازه بان جوان که برای گذراندن دوران خدمت سربازی اش به تیم تراکتورسازی پیوسته بود در پایان لیگ شانزدهم از جمع سرخ پوشان تبریزی جدا و راهی تیم سابقش سایپا شد که یک سال با وی قرارداد داشت. از دست دادن محمدرضا اخباری در شرایطی که تراکتورسازی قادر به خرید دروازه بان جایگزین نبود، یکی از بدترین و بی موقع ترین اتفاقاتی بود که گریبان سرخ پوشان را گرفت. اخباریِ جوان که پس از یک فصل کابوس وار از سوی حامد لک به تراکتورسازی آمده و دو سال پی در پی به کابوس هواداران در این پست خاتمه بخشیده بود با مخالفت محض باشگاه سایپا موفق به تمدید قراردادش با تراکتورسازی نشد تا فرزین گروسیانی که یک فصل و نیم نیمکت نشین وی بود، صاحب شماره یک تراکتورسازی در لیگ هفدهم شود. بی شک خط دروازه یکی از مهمترین بخش های یک تیم فوتبال می باشد و این خط هر اندازه که متزلزل باشد به همان انداز نتایج تیم می تواند نوسان داشته باشد، همان اتفاقی که در لیگ چهاردهم برای تراکتورسازی رخ داد و ادینیو و سایر بازیکنان هر چه زدند، لک نیز به همان اندازه خورد تا قدرت خط حمله با ضعف وحشتناک دروازه بان نقش بر آب شود. هنوز فرزین گروسیان محک جدی در را درون دروازه تراکتورسازان ندیده و نمی توان در مورد این دروازه بان نظر قطعی داد اما نکته ای که کاملا واضح و مبرهن می باشد این است که نگرانی از بابت خط دروازه بی شک یکی از بزرگترین نگرانی های یحیی در لیگ پیش رو خواهد بود.
خالد شفیعی
شاید تا هفته گذشته، جدایی خالد شفیعی خیلی برای تراکتورسازان مهم و بحرانی نبود اما اتفاقی که در بازی دوستانه سرخ پوشان مقابل تیم ملی امید رخ داد نیاز به داشتن یک مدافع شش دانگ را در تیم تراکتورسازی بیش از پیش کرد اما این نیاز فقط در حد حرف می باشد و با توجه به محرومیت تراکتورسازان از حضور در بازار نقل و انتقالات هیچ گاه نمی تواند رنگ و بوی عمل را به خود ببیند. هادی محمدی و محمدرضا مهدی زاده دو مدافع وسط ترکیب اصلی یحیی گل محمدی برای تراکتورِ مدل ۹۶-۹۷ بودند که محمدی در جریان بازی دوستانه مقابل تیم ملی امید دچار پارگی رباط صلیبی شده و حداقل تا هشت ما دور از میادین شد. به این ترتیب یک دردسر بزرگ دیگر به کلکسیون دردسرهای عظیم تراکتورسازان افزوده شد. حال یحیی گل محمدی برای پیدا کردن زوج مهدی زاده در پست دفاع وسط یا باید سراغ بازیکنان تیم پایه تراکتورسازی برود و یا از بازیکنان فعلی در پست غیرتخصصی شان استفاده کند! حال با غیبت اجباری محمدی، تنها مدافعان آخر تخصصی تراکتورسازی محمدرضا مهدی زاده و عارف آقاسی می باشند و در صورتی که یکی از این بازیکنان به هر دلیلی غایب باشند و یا گل محمدی نظر مثبتی روی آنها نداشته باشد بایستی منتظر استفاده این سرمربی از گزینه های غیرتخصصی از در این پست باشیم؛ یکی از این بازیکنان می تواند محمد نادری چپ پایی باشد که قرار بود جانشین سعید آقایی در پست دفاع چپ باشد. در صورت استفاده از نادری در پست دفاع وسط، گل محمدی ناگزیر به استفاده از بازیکنانی چون شهرام گودرزی در دفاع چپ خواهد بود و این یعنی یک بازیکن دیگر در پست غیر تخصصی دیگر!
لوسیانو ادینیو
در بین سه بازیکنی که جدایی شان را یک جدایی کاملا بی موقع برای تراکتورسازان نامیده ایم آخرین مورد لوسیانو ادینیویی می باشد که حفظ او بسیار آسان تر از دو مورد دیگر بود اما در عین ناباوری مسئولین باشگاه تبریزی هیچ تلاش خاصی برای این موضوع انجام نداند. لوسیانو ادینیو آقای گل لیگ برتر چهاردهم پس از یک فصل دوری در لیگ شانزدهم یک بار دیگر به تراکتورسازی پیوست اما دوره دوم حضور وی که همزمان با حضور امیر قلعه نویی روی نیمکت تراکتورسازی بود، دوره چندان موفقی برای این برزیلی محبوب نبود. قلعه نویی اعتقادی به استفاده از ادینیو در نوک خط حمله نداشت، او بعضا ادینیو را رو نیمکت می نشاند و در صورت استفاده از این بازیکن نیز وی را یک خط عقب تر و به عنوان هافبک استفاده می نمود و این یعنی رساندن کارایی ادینیو به حداقل ترین حد ممکن! ادینیو که می پنداشت فصل آینده نیز هدایت تراکتورسازی بر عهده امیر قلعه نویی خواهد بود در اواخر فصل اعلام خداحافظی کرده و پس از بازی فینال جام حذفی که حتی یک دقیقه هم فرصت بازی به او نرسید، ایران را ترک و راهی کشورش برزیل شد. پس از این اتفاق قلعه نویی هم از تراکتورسازی جدا شده و گل محمدی جانشین وی شد. در عین ناباوری و در حالی که حضور حتی یک بازیکن نیز در شرایط فعلی برای تراکتوری ها یک نعمت بزرگ بود، مسئولان این تیم حتی یک بار هم سراغ ادینیو نرفتند تا شاید موفق به جلب نظر او شده و مهاجم محبوب برزیلی را به تیم شان اضافه کنند. بی شک در آغاز لیگ و زمانی که تراکتوری ها در گلزنی به بن بست خواهد خورد، آن موقع نیاز به داشتن ادینیو بیش از پیش احساس خواهد شد و دوای آن موقع این نیاز، حسرت خواهد بود و آه!
