” انار سبز ” و عاقبت به خیرى در وقت اضافى/ ماشین سازان از بلاتکلیفی رها می شوند

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، انار سبزى که با دلى پر خون و هزارتویی از خاطرات و یادها و دردهاى نشکفته و یا افشا شده در گذر زمان ، همچنان عاشقان پائیزى خود در فضاى فوتبال پر حاشیه ایران و استان را ، چون دانه هاى این انار ، کنار هم متحد کرده است.

ماشین سازى تبریز که طى دو سال گذشته و با حمایت هاى مسوولانه شوراى شهر و شهردارى تبریز  از بى صاحبى و بلاتکلیفى رها شد و در کم ترین زمان ممکن به سطح اول فوتبال کشور ، یعنى لیگ برتر کشور بازگشت ؛ در کمال ناباورى و افسوس هوادارانش ، در پایان فصل گذشته دوام چندانى در این سطح نیاورد و با سقوط دوباره ، بار دیگر زنگ خطر را براى دوستدارانش به صدا درآورد.

در شرایطى که دل هاى نگران هواداران و عاشقان این تیم منتظر استارت دوباره شهردارى براى روانه کردن ماشین سازان به کوران لیگ یک و تعیین تکلیف مدیران ، مربیان و بازیکنان بودند ، خبرهاى جسته و گریخته و درگوشى از تفکر و فضاى حاکم بر این تیم ، بیش از پیش و روز به روز بر نگرانى هاى قبلى افزود.

رخوت و بلاتکلیفى تقریبا ۴۰ روزه بر سر تداوم حمایت هاى مادى و معنوى شهردارى تبریز در رقابت هاى فصل پیش روى لیگ یک و سنگینى سکوت سایه افکنده بر سر این تیم ریشه دار که با حجم عظیمى از گمانه زنى هاى هوادارى ، رسانه اى و البته سیاسى همراه شد ، اگرچه در میانه هاى ماه مبارک رمضان ، در نهایت با مصاحبه رئیس هیأت فوتبال استان و اعلام خبر خوش مصوبه جدید شوراى عالى سازمان ورزش شهردارى و دستور صادق نجفى مبنى بر تداوم حمایت شهردارى از ماشین سازى و متعاقبا تعیین على خاکزاد سرپرست فصل قبل تیم به عنوان سرپرست مدیریت باشگاه و در نهایت انتخاب رسول خطیبى سرمربى برکنار شده فصل قبل این تیم از سوى خاکزاد به عنوان سرمربى دوباره ، در ظاهر و موقتا به گمانه زنى ها خاتمه داد ؛ با این حال مخالفت ها و ممانعت هاى مدیریتى داخل شهردارى از یک سو و محدودیت هاى قانونى و شبه قانونى اعلامى سازمان لیگ  و منع قانونى مالکیت شهردارى بر دو تیم در یک سطح از سوى دیگر ، در کسرى از زمان ، چالش ها و مشکلات اساسى تر موجود بر سر راه سبزقباهاى تبریز را آشکارتر کرد تا موضوع تداوم حمایت هاى وعده داده شده قبلى ، عملا به بن بست بخورد.

در این میان ، البته زمزمه هایی نیز در خصوص واگذارى مالکیت تیم ماشین سازى به شرکت ” همشهرى ” ، از شرکت هاى اقمارى شهردارى به عنوان راه برون رفت از بن بست مدیریتى این تیم نیز با وجود طرح موردى و مقطعى ، عملا به نتیجه نرسید تا زمان ، همچنان به ضرر سرنوشت محتوم سبزهاى تبریز سپرى شود.

به موازات این اتفاقات و چالش هاى فرا روى تیم فوتبال ماشین سازى تبریز و اوج گیرى دوباره نگرانى هاى به حق هواداران ، اخبار جسته گریخته جدید ، زمزمه هاى نهایی شدن موضوع واگذارى کارخانه ماشین سازى تبریز به بخش خصوصى پس از ۱۶ سال بلاتکلیفى و بحران مدیریتى ، کم کم مطرح و به سوژه جدیدى در بین هواداران و رسانه ها تبدیل شد ، شوژه اى که در صورت صحت تحقق آن ، مى توانست نقطه پایانى بر خانه به دوشى هاى دو دهه اى ماشین سازى و دورى این تیم از خانه اصلى اش باشد.

موضوع واگذارى کارخانه ماشین سازى به بخش خصوصى و مالک جدید که نام هایی همچون ” شریعت زاده ” و ” کسرایی ” را در پس خود به همراه داشت ، با وجود تنش ها و اختلافات سیاسى موجود میان دو وزارتخانه کار و رفاه و اقتصاد با میداندارى سازمان خصوصى سازى از یک طرف و نمایندگان مجلس و دیگر طیف هاى سیاسى و اقتصادى از طرف دیگر ، بر سر نحوه و شرایط واگذارى و صلاحیت و اهلیت خریداران حقیقى آن ، در نهایت با اقدام سازمان خصوصى سازى ایران ، عملیاتى و اعلام شد که کارخانه ماشین سازى رسما به ” دکتر محمد شریعت زاده ” و شرکاء وى به عنوان مالک جدید واگذار شده است.

اعلام خبر واگذارى کارخانه ماشین سازى به بخش خصوصى ، بیش از همه ، مدیران شهردارى تبریز را خوشحال کرد.

مدیران ارشد شهردارى تبریز که در سردرگمى یافتن راه برون رفتى براى تعیین تکلیف حمایت یا عدم حمایت از تیم فوتبال ماشین سازى روزهاى پر چالشى را سپرى مى کردند و تحت فشار هواداران قرار داشتند ، با استتاد به تبصره موجود در تفاهم نامه انتقال دو سال قبل این تیم به شهردارى ، مبنى بر بازگرداندن تیم به کارخانه پس از واگذارى این مجموعه به مالک جدید ، در اقدامى پیش دستانه و سریع و طى نشستى مشترک میان شهردار تبریز ، رئیس هیأت فوتبال استان و محمد شریعت زاده ، در قالب تفاهم نامه و صورتجلسه اى سه جانبه ،

انتقال تیم به کارخانه را کلید زدند و با این اقدام ، عملا پرونده بلاتکلیفى ماشین سازى به عنوان پیچیده ترین ” گزینه روى میز ” ورزش استان مختومه شد.

نکته مهم در پرونده بازگشت تیم ماشین سازى به کارخانه ، ارتباط و رابطه خوب رسول خطیبى با خریدار کارخانه و شخص محمد شریعت زاده است که به نوعى توانست پروسه انتقال مالکیت تیم به کارخانه را خیلى راحت تر و سریع تر از انتقال رسمى و قطعى مالکیت خود کارخانه از دولت به بخش خصوصى را به سرانجام برساند.

همین روابط چراغ خاموش میان رسول و شریعت زاده بلافاصله باعث شد ، بخش نهایی پازل مالکیت و مدیریت باشگاه ماشین سازى را با روى کار آمدن حسین خطیبى ، برادر بزرگ تر رسول ، به عنوان مدیرعامل جدید این باشگاه تکمیل کند تا عملا صفر تا صد ” ماشین مدل ۹۶ ” به کام خطیبى ها شود.

رسول خطیبى که در ظاهر ساکت ؛ اما در عمل فعال ترین عنصر در ماجراى ماشین سازى طى دو ماه گذشته بود و پیش از این نیز ، فارغ از مالکیت شهردارى یا شریعت زاده بر باشگاه ، لیست بازیکنان مورد نظر خود براى ساختن تیمش را در دست داشت ، پس از راحت شدن خیالش از بابت تعیین تکلیف مالکیت ماشین سازى ، ضمن فراخوانى بازیکنان مورد نظر ، تیمش را به اردوى یک هفته اى تهران برد و بى توجه به هیاهو و دعواهاى ادامه دار مرتبط با واگذارى کارخانه ، استارت آماده سازى سبزقباها را زد.

خوشبختانه در شرایط کنونى ، آن چه مشخص است ، عاقبت به خیرى مورد انتظار ماشین سازى محقق شده ، بلاتکلیفى و رخوت ۴۰ روزه ، امروز جاى خود را به آرامش و امید داده ؛ در کنار این امید ها ، هیاهوها و چالش هاى سیاسى ناشى از واگذارى کارخانه که طى روزهاى گذشته فضاى رسانه اى استان را تحت الشعاع خود قرار داده ، نگرانى هاى تازه اى را نزد هواداران تیم ایجاد کرده است ؛ اما یک نکته در این میان مهم تر و جدى تر از هر چیز دیگرى است و آن امیدى است که این روزها نزد هواداران تزریق شده ، دوست نداریم  ” انار سبز ” فوتبال تبریز که سال هاست دلى پر خون از این کشمکش ها دارد ، دوباره به چالش کشیده شود ، اختلافات و چالش هاى موجود بر سر واگذارى کارخانه هر چه که هست و خواهد بود ، نباید لطمه اش به امید هوادارانى وارد آید که سال ها منتظر این روز بودند ، امروز حمایت بخش خصوصى از تیم فوتبال ماشین سازى ، به حقى غیر قابل برگشت نزد هواداران تبدیل شده ، حتى اگر واگذارى کارخانه همچنان محل چالش میان دولت و مجلس و دیگر متولیان امر باشد ، کاش امید عاقبت به خیرى انار سبز فوتبال تبریز ناامید نشود.

———————————————-

احد نقش شور (سپهر)