دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۰۷:۱۳:۱۵
عضو هیات داوران نخستین جشنواره فیلم تبریز گفت: سطح کار فیلم امروز در ایران به ویژه در بخش هنر و تجربه ای آن به شهر تبریز بر می گردد که این موضوع باعث خوشحالی است چرا که بدین ترتیب از تمرکز بازی مرکزی در تهران جدا می شویم.
به گزارش آذر صبح به نقل از روابط عمومی نخستین جشنواره فیلم تبریز، سیف الله صمدیان با بیان این مطلب اظهار داشت: مشهد و تبریز و اصفهان و… می توانند جایگاه های سینمایی ایران شوند که روی آنها حساب کنیم؛ مثل کاری که در تبریز برادران ارک و آقای یوسفی نژاد انجام می دهند.
صمدیان افزود: این موضوع نشان می دهد تبریز چقدر خلاقیت و استعداد دارد که این موضوع چه به عنوان داور و چه به عنوان تماشاچی سینما قطعا باعث خوشحالی من می شود.
وی با اشاره به سطح فیلم های نخستین جشنواره فیلم تبریز ، گفت: تمرکز این حجم از فیلم خوب در این جشنواره از آذربایجان شرقی برایم خوشایند بود و قطعا جای جشنواره ۳۸ سال خالی بود. هر چند طی این سالها شاهد برگزاری جشنواره های رحمت و وحدت در تبریز بودیم ولی آن جشنواره ها با تمام خوبی، ریشه ای نبودند.
این فیلمساز ادامه داد: آنقدر به لحاظ دیرکرد در برگزاری جشنواره فیلم وضع ما بد است که هر چند این جشنواره خیلی دیر آمد ولی امیدوارم تا جشنواره ها از مد نیافتاده اند این جشنواره کار خود را درست پیش ببرد تا جشنواره های موبایلی که در تلگرام و جاهای دیگر هر روز برگزار می شود ، نه اینکه اهمیت خود را از دست بدهند ولی حداقل لازم بدانیم فیلم های این جوان ها را در پرده های بزرگ ببینیم که فقط جشنواره ها می توانند زمینه ساز این موضوع باشند.
صمدیان گفت: متاسفانه مسئولین فرهنگی اکثرا تا الان نمی توانستند مسئولیت خود را به درستی انجام دهند چون بودجه فرهنگی لازم را نداشتند، ذخیره ذهنی لازم را نداشتند، اطلاعات لازم را نداشتند و فاقد انگیزه لازم برای این کار بودند.
رئیس انجمن عکاسان ایران با تاکید بر اینکه امیدوارم بودجه ها درست تقسیم شود، اظهار داشت: اصولا فرهنگ تصویری در جامعه ما جدی گرفته نمی شود چون ما هنوز بیشتر ملت گوش هستیم تا ملت چشم. هنوز این فرهنگ جهانی تثبیت شده و موثر و مطلق را که تاثیر آن در جهان مطلق شده در ما نهادینه نشده است. این فرهنگ را رها کرده ایم و می خواهیم با روش های بسیار دمده کار خود را پیش ببریم که این امکانپذیر نیست.
وی تصریح کرد: در دست ما تکنولوژی قوی وجود دارد ولی چون روش و نگاه ما فرهنگ تصویری نشده ، معمولا در جاهای درست سیبل روبرویی نمی زنیم. یعنی هدف گیری ما پرت و پلاست. به هدف نمی نشیند و سال های سال ما را دور می کند.
عضو هیات داوران نخستین جشنواره فیلم تبریز با اشاره به اینکه این موضوع حل نمی شود مگر اینکه به یکباره در ذهن مسئولین معجزه ای اتفاق افتد، گفت: باید در مسائل سیاسی و اقتصادی ما فرهنگ جای خود را باز کند و مسئولان بدانند حتی برای حیات آنها در ابتدا فرهنگ مورد نیاز است. اگر فرهنگ سیاسی، اقتصادی، هنری نباشد کار ما همین می شود که هست.
صمدیان با اشاره به نیمه کاره رها شدن جشنواره های رحمت و وحدت در تبریز ، یادآور شد: اصولا چیزی که ریشه دار نباشد ، ماندگار نیست. ریشه فرهنگی و برخورد و رویکرد ما درست نبوده و برای همین هم ماندگار نیست. اگر چیزی ریشه دار باشد مردم حتی با بدترین شرایط برگزاری آن کنار می آیند.
وی با اشاره به موفقیت های اخیر سینماگران تبریزی در جشنواره های مختلف، تصریح کرد: این موفقیت های اخیر ربطی به سیستم اقتصادی و فرهنگی تبریز ندارد. شهری که به اقتصاد خیلی معروف است ، این شهر به فرهنگ هم می تواند معروف باشد. الان دوستان اقتصادی ما در حال اشتباه هستند. نمی دانند که ماندگاری آنها به این بستگی دارد که فرهنگ را جدی بگیرند. فرهنگ و کارهای فرهنگی بیس اقتصاد را مقاوم تر و ریشه ای تر می کند. حتی اگر دیر به کمک آنها آمده باشد. سیاست را قابل فهم تر و قابل اعتماد تر می کند. این به معنی این نیست که با فرهنگ سر مردم کلاه بگذاریم. منظورم این است مردم وقتی با فرهنگ می شوند ، رای آنها نیز درست انتخاب می شود. اقتصاد آنها سالم تر می شود . دزدی ها و دروغ ها کمتر می شود. ریاکاری ها کمتر می شود. تمام این چیزها که الان رایج است و در جامعه ما جزو فضیلت ها شده کمتر می شود.
این فیلمساز ادامه داد: وقتی فرهنگ درستی بیاید آدم اقتصادی درست تر می تواند برنامه های خود را پیاده کند و در برابر برنامه های اقتصاد جهانی نمی شکند. چون رفتار و ساماندهی تو پوچ است زود شکست می خوری چون با شگردهای محلی نمی توان جهان را فتح کرد. پس باید فرهنگ اقتصادی و سیاسی را یکدست از ریشه درست پیش ببری که حرف تو جهانی بشود و خودکفایی معنای درستی پیدا کند. اگر اقتصادیون تبریز باهوش باشند این کارها را انجام می دهند و اگر من جای آنها باشم از ۱۰ واحد سود خود ۵ تای آن را به پایه های فرهنگی و اسپانسر شدن برای آنها هزینه می کنم. چون برای نجات خود آنها نیاز است.
صمدیان با بیان اینکه تا وقتی ما سینما را مضر و غربی می دانیم و آن را جهانی نمی دانیم این مشکلات وجود دارد، گفت: اتفاقاتی رخ می دهد که ما می بینیم تمام فرهنگ ما در دنیا از طریق سینما به گوش جهانیان رسیده است.وقتی آدمی مثل کیارستمی یک تنه آبرو برای همان آقایان اقتصادیون و سیاسیون خریده است . در این جهانی که برای ما پر از دسیسه است خودمان هم حماقت هایی داریم که انگار این دسیسه ها را بیشتر از بیرون رشد می دهیم. یا اشتباه هایی داریم یا کوتاهی هایی این مشکلات پیش می آید.
وی با بیان اینکه من یکی از بذرافشان های امید در بین جوان ها هستم، اظهار داشت: در جشن تصویر سال، امسال ۱۵ سال است که کارهای بیش از سه هزار جوان را کنار هم جمع می کنم در تصویر سال به آنها امید می دهم که می توان با فرهنگ و هنر زندگی بهتر و انسانی تری داشته باشیم. ولی وقتی کسی مثبت مثل من در این مورد که این اتفاقات مثبت در حوزه فرهنگ رخ دهد، اینقدر بدبینم،امیدوارم من اشتباه کرده باشم.
این فیلمساز با اشاره به خاطراتی از سینمای آذربایجان، تصریح کرد: اگر بخواهم در مورد آذربایجان بگویم یک زمانی قبل از تبریز، ارومیه هم کارهایی می کرد. فیلم مترسک در ارومیه یک سینمایی راه افتاد که فیلم داستانی ساخته می شد. ارومیه هم بدتر از تبریز جشنواره هایی برگزار می شد که همه از بین رفتند چون ریشه ای نبودند و حال و هوای مناسبتی داشتند. تبریز هم مثل ارومیه هیچ وقت به صورت جدی به فرهنگ تصویر توجه نکرده است. تا اینکه استثناهایی مثل برادران ارک و یوسفی نژاد که می آیند و جرقه ای ایجاد می کنند. امیدوارم این جرقه تبدیل به یک روشنایی ماندگار شود تا جوان های دیگر زیر این نور حرکت کنند و به جایی برسند .
صمدیان ادامه داد: این کار فقط با ادامه منطقی و برنامه ریزی دقیق جشنواره ای انجام می شود. امروز جوان ها می توانند با موبایل های خود فیلم هایی بسازند که حتی در جشنواره های جهانی دیده شوند و گذشت آن زمانی که جوان های فیلمساز بگویند ما امکانات نداریم .
عضو هیات داوران نخستین جشنواره فیلم تبریز با تاکید بر اینکه از جوان ها می خواهم کار را به عنوان یک مسئولیت سنگین یا آزار دهنده نگاه نکنند، اظهار داشت: کار کردن یعنی زندگی کردن در زیباترین شکل ممکن. نفس کشیدن در راحت ترین حالت آن. اگر کار نکنند و کار برای آنها عطش نشود، اتفاق مهمی رخ نمی دهد.
وی افزود: کیارستمی در ۲۴ساعت ۲۰ ساعت کار می کرد. عشق کار و تولید ، زیباترین هدیه ای است که می توانیم به خلقت خود دهیم. تنبلی و اینکه تا صبح با تلگرام و اینستاگرام کار کنیم و فقط غر بزنیم که دولت به ما امکانات نمی دهد، همه اینها حتی گفتنش هم چرک است. الان شما با گوشی موبایل خود می توانید در خانه خود با بسته ترین نقاط مختلف دنیا معامله کنی چه برسد که تولید کنیم.
صمدیان خاطرنشان کرد: تمام اینها بهانه است و باید با این امکانات دیجیتالی ریشه تنبلی و ناامیدی در جوان ها گرفته شود و بفهمند وظیفه انسان این است که به موقعیت انسانی خود شان بدهد در هر جا و هر سنی که هست و زیبا ترین نشانه های شان بخشیدن به موقعیت خود این است که کار تولیدی به نفع درون خود و به نفع جامعه انجام دهد.
