یکشنبه, ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۲۱:۵۲:۱۳
آیا حسن روحانی الگوی روسای قبلی جمهور را که دولتی تشکیل می‌دادند با معدل سنی بیشتر از دولت قبل ادامه خواهد داد یا سنت‌شکنی می‌کند؟ برای پاسخگویی به این سوالات باید منتظر حل معمای پیچیده کابینه دوازدهم ماند.
به گزارشآذر صبح، روزنامه قانون نوشت: «در طول حدود ۴۰ سال عمر نظام جمهوری اسلامی، ۱۲ دولت با هفت رییس‌جمهور بر کرسی عالی‌ترین مقام اجرایی کشور تکیه ز‌ده‌اند. همواره رسم بر این بوده که میانگین سنی کابینه از سن شخص رییس‌جمهور پایین‌تر باشد و این موضوع تا به امروز نیز نقض نشده است و از گمانه‌زنی‌های کابینه دوازدهم نیز برمی‌آید که دولت جدید نیز از این موضوع مستثنی نباشد.
استفاده از وزرای جوان ولی متخصص در دولت‌های ابتدایی انقلاب اسلامی، با توجه به نوپا بودن انقلاب و کمبود نیروی با تجربه و متعهد امری غیر قابل اجتناب بود. چنان که دولت‌های جوان نیز توانستند کشور را به خوبی از بحران‌های اولیه عبور دهند. اما با گذشت زمان و با افزایش سن انقلاب و مدیران کارآزموده متعهد و انقلابی، معدل سنی دولت‌ها نیز رو به افزایش رفت.
این روند به گونه‌ای بود که دولت مرحوم هاشمی ابتدا با میانگین سنی ۴۱ سال آغاز به کار کرد ولی در دوره بعد، ۳ سال به این میانگین اضافه شد. برای درک بهتر این مساله، معدل سنی دولت‌های پس از جنگ را مشاهده می‌کنیم.
| رییس دولت | میانگین سنی دوره اول | میانگین سنی دوره دوم |
| مرحوم آیت‌الله هاشمی | ۴۱ | ۴۴ |
| سیدمحمد خاتمی | ۴۵ | ۴۷ |
| محمود احمدی‌نژاد | ۴۹ | ۵۰ |
| حسن روحانی | ۵۷ | ؟ |
پیرهای وزارت
گفتنی است جوان‌ترین کابینه متعلق به شهید رجایی بود که اعضای آن کمتر از ۴۰سال داشتند و مسن‌ترین کابینه نیز در تاریخ جمهوری اسلامی را حسن روحانی در دولت یازدهم با ۵۷سال سن تشکیل داد. لازم به ذکر است با پایان جنگ دیگر هیچ‌گاه دولتی با میانگین سنی کمتر از ۴۰ سال تشکیل نشد. جوان‌ترین وزرا در جمهوری اسلامی شهید تندگویان و احمد توکلی بودند که در ۳۰ سالگی به عنوان وزرای نفت و کار به مجلس معرفی شدند.
در دولت دوم اصلاحات نیز رسم استفاده از وزرای جوان و کمتر از ۴۰ سال از دستور کار خارج شد و تا به امروز نیز دولت‌های بعدی در قبال وزرای جوان چنین بوده‌اند. همچنین لقب مسن‌ترین وزیران تاریخ نظام جمهوری اسلامی نیز به ترتیب به آقایان نعمت‌زاده و بعد از آن بهبهانی تعلق می‌گیرد که در زمان احراز پست‌های وزارتی خود ۶۸ سال سن داشتند.
لزوم آینده‌نگری در ترکیب یک کابینه
حال با گذشت ۳۸سال از انقلاب چه ترکیبی از کابینه مناسب است؟ آیا حضور افراد مجرب ولی مسن، کارآمدتر بوده یا استفاده از افرادی متخصص و جوان است؟ آیا باید نگاهی رو به جلو داشته باشیم و نسلی مفید برای کشور در پست‌های عالی تشکیل دهیم که آینده نظام را تثبیت کنند یا باید همچنان افرادی را در رأس وزارتخانه قرار دهیم که در گذشته درس خود را پس داده‌اند؟
این روزها شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسی مدام سوال می‌کنند که کابینه آینده چه ترکیبی خواهد داشت؟ آیا دولت دوم حسن روحانی همان‌گونه که از شایعات برمی‌آید در وزارت ارتباطات از وزیری با سن کمتر از ۴۰سال و متعلق به نسل بعد از انقلاب استفاده خواهد کرد و رسم خودداری روسای دولت‌های هشتم به بعد را در انتخاب وزیر جوان خواهد شکست؟ آیا حسن روحانی الگوی روسای قبلی جمهور را که دولتی تشکیل می‌دادند با معدل سنی بیشتر از دولت قبل ادامه خواهد داد یا سنت‌شکنی می‌کند؟ برای پاسخگویی به این سوالات باید منتظر حل معمای پیچیده کابینه دوازدهم ماند.»
