دو ۱۰۰ روز با ترامپ

به گزارش آذر صبح ،در ماههای گذشته روزی نبود که رسانه های مکتوبِ آمریکایی در سرمقاله های خود ترامپ را ننوازند و به انتقاد از عملکرد وی نپردازند. مردی که با رفتاری نازلتر از سطح عامیانه، تصویرِ جدیدی از سیاستمداران آمریکایی را به جامعه جهانی نمایش داد. تاجاییکه موضوع ارتباط او و اعضای خانواده اش با روسها و دخالت احتمالی روسیه در انتخابات آمریکا، به شکلِ بهانه جویی آمریکایی ها از رییس جمهوری که مایه شرم و سرافکندگی ایالات متحده خواهد بود، مطرح شده و با سرسختی پیگیری می شود.
ترامپ در این فرصتِ دویست روزه با احکامِ نابخردانه، عزل و نصب مکرر و رفتاری سلیقه ای نه تنها امریکا بلکه جهان و حتی هواخواهانش را به این نکته توجه داد، که امریکا با رییس جمهور ناواردش بر صحنه پر تنش جهان بحرانهای جدیدی خلق خواهد کرد. شاید بتوان، رفتارهای مشابه از سوی روسای جمهور و دولتمردان کشورهای جهان سوم را با پدیده ای چون ژن خوب توجیه کرد ولی در کشوری با وزن ایالات متحده، مشاهده چنین رفتارِ بی ثباتی، نه کم سابقه، بلکه کاملا بی سابقه است.
ترامپ در آخرین آزمون و خطای خود، با تهدید کره شمالی دربرابر این کشور قدرت نمایی کرد.
کشوری که از نگاه بین المللی چیزی برای از دست دادن ندارد و در صورت تحریک و به پایان رسیدن آستانه تحملش، تهدیدات خود را عملی خواهد کرد. آیا ترامپ برای روزهای بعد از شلیک موشک های کره شمالی، تدبیری اندیشیده است؟
تاریخ همواره از فرصت دادن به حُکّام مستبد پشیمان است. اشخاصی که بی شک نباید سرنوشت ملتها و دولتها را در اختیار می گرفتند. حضور هیتلر در آلمان، موسولینی در ایتالیا، استالین در روسیه و میلوسویچ در صربستان به زمانهایی نچندان دور و بررسی تاریخ دو جنگ جهانی که با مسائل کوچکی آغاز شدند، همچون زنگِ هشداری، جهان را از به قدرت رسیدن شخصیتهایی همچون ترامپ، هراسان می کند.
ترامپ در ماه عسل ریاست جمهوری اش، به دفعات کام جهان را به ناسازگاری تلخ کرد و گویا بنا دارد برای منحرف کردن افکار عمومی امریکا از عدم تحقق وعده های انتخاباتی خود، آتشِ جنگِ دیگری را بیفروزد.
اما این نو سیّاس آمریکای از محاسبه توان دشمن و هزینه های احتمالی این تقابل عاجز بود. او به لانه زنبوری نزدیک شده، که نیشش به کلاهک هسته ای مجهز است.
___

فائزه صدر